Propagandhi

Supporting Caste

Smallman (2009)
13/12/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
«Let's talk about some good guys. Let's talk about the troops».

Όπως τυγχάνει σε σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων, οι Propagandhi αποτελούν κλασσικό παράδειγμα συγκροτήματος που ξεκίνησε ως συμπαθές σχήμα κι εξελίχθηκε σε μεγάλη αγάπη. Τα πρώτα τους albums - επί skate / punk ημερών - ήταν μεν ικανοποιητικά για τα δεδομένα του είδους, αλλά η ραγδαία στροφή που σημειώθηκε με το
"Today's Empires, Tomorrow's Ashes" τους οδήγησε σε μια επιμεταλλωμένη groove κατεύθυνση - κάτι που δεν ισχύει ακριβώς ως χαρακτηρισμός, αλλά τα όποια ψήγματα είναι εμφανή στις επιρροές τους -, δίνοντας με τέτοιο τρόπο μια περαιτέρω ώθηση στην ποιότητα των τελευταίων τους κυκλοφοριών. Ok, γούστα είναι αυτά θα μου πείτε και συμφωνώ, αλλά δεν περιμένατε να διαβάσετε κάποια αντικειμενική αλήθεια, παρά μόνο μια προσωπική άποψη, η οποία τυγχάνει να φέρει το "Supporting Caste" ως τον τρίτο σε σειρά μεγάλο δίσκο του γκρουπ, ο οποίος σε σύνολο καταλήγει κι ως ο καλύτερος της καριέρας του.

Τα πράγματα, εν μέρει, παραμένουν όπως τα γνωρίζαμε. Οι χαρακτηριστικές «motor racing» ταχύτητες είναι και πάλι εδώ, οι στίχοι μοιάζουν κολεγιακοί, μα καυστικοί στον χαρακτήρα τους, ενώ τα μελωδικά (ή αν προτιμάτε, «φλώρικα» για ορισμένους) φωνητικά μένουν προσηλωμένα στις ρίζες, δίχως να ηχούν παράταιρα σε σχέση με τις διαφορετικού ύφους επιρροές που συναντώνται στο όλο μουσικό κομμάτι. Κάτι που φαίνεται αδιανόητο, αν αναλογιστεί κανείς πως το γενικότερο attitude έχει αλλάξει σημαντικά και πλέον στοχεύει σε μια πιο εγκεφαλική κατεύθυνση, καθώς πέραν του τραχέος μοτίβου που συναντάται στις κιθάρες, η δομή έχει μεταλλαχθεί σε έναν πιο τεχνικό χαρακτήρα που φέρνει τη μπάντα ακόμα πιο κοντά στα όποια μεταλλικά πρότυπα. Φυσικά, η όλη ταυτότητα δεν άλλαξε σημαντικά σε κάποιον άλλο τομέα, αλλά η συγκεκριμένη πτυχή από μόνη της επέφερε μια εμφανή διαφορά (με την καλή έννοια), καθώς οι κιθάρες που συναντώνται σε όλο το μήκος και πλάτος του δίσκου είναι οι πιο «δουλεμένες» στην έως τώρα δισκογραφία του γκρουπ.

Εν κατακλείδι, όσοι δήλωναν ικανοποιημένοι από την πρόσφατη πορεία των Propagandhi πιθανότατα δεν θα απογοητευτούν, ενώ οι οπαδοί του μεταλλικού, αλλά και hardcore ήχου, ενδέχεται να γοητευτούν από την προαναφερθείσα τεχνική προσέγγιση. Το μόνο που αρκεί είναι η διάθεση του απαραίτητου χρόνου, φέροντας παράλληλα το κατάλληλο mood, για να προσεγγίσετε  - ή ακόμα καλύτερα, ανακαλύψετε - κι εσείς με τη σειρά σας μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς που διανύουμε.
  • SHARE
  • TWEET