Odd Logic

Effigy

Self Released (2017)
Από τον Σπύρο Κούκα, 24/02/2017
Ο Sean Thompson φαντάζει ως ο συνεσταλμένος prog nerd που θα θέλαμε να έχουμε για γείτονα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η περίπτωση των Odd Logic είναι από εκείνες που αναρωτιέσαι το πώς έχουν κατορθώσει (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να βρίσκονται στα όρια της αφάνειας καλλιτέχνες με τόσο ταλέντο. Παρά το γεγονός πως υπάρχουν σαν project εδώ και σχεδόν δεκατέσσερα χρόνια, έχοντας κυκλοφορήσει μέσα σε αυτά ήδη έξι δίσκους, η συνειδητή απόσταση που κρατάει ο mainman Sean Thompson από τις δισκογραφικές εταιρίες, έχει μεν συμβάλλει τα μέγιστα στο να μπορεί να εκφραστεί με γνώμονα μονάχα τα δικά του «θέλω», αλλά κρατάει το σχήμα μακριά από τα πολλά φώτα της δημοσιότητας.

Ωστόσο, ευτυχώς για όλους εμάς, οι διευκολύνσεις στη μετάδοση της πληροφορίας που προσφέρει απλόχερα το διαδίκτυο συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε να βρεθούμε ενώπιον της μουσικής του συνεσταλμένου αυτού Αμερικανού καλλιτέχνη. Μάλιστα, το "Effigy", το έβδομο και πιο πρόσφατο δημιούργημα του, αποτελεί από μόνο του μια ιδιαίτερη περίπτωση δίσκου, μιας και είναι ο πρώτος που δημιουργείται υπό τη λογική της full time μπάντας. Με τις ιδέες και το όλο concept να υπάρχει εδώ και καιρό στα συρτάρια του Thompson, ο ίδιος περίμενε τη στελέχωση του Odd Logic project με τους κατάλληλους μουσικούς συνοδοιπόρους, ώστε αυτό να περάσει στην κατάσταση της πραγματικής μπάντας πια.

Παράλληλα, το πολύ ενδιαφέρον δυστοπικό concept που παρουσιάζεται εδώ (και μας αναλύεται περαιτέρω στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο ηγέτης τους) αναμειγνύει άψογα τη φαντασιακή θεώρηση με σαφέστατες παραπομπές στην πραγματικότητα και τα διάφορα αυταρχικά καθεστώτα που αρχίζουν να επιβάλλονται ετσιθελικά, διατηρώντας ωστόσο μια ασφαλή απόσταση από το να αναφερθεί εκτενώς σε κάποιο από τα ζητήματα που εμμέσως θίγει. Έτσι, το ενδιαφέρον παραμένει στραμμένο σε πρώτο χρόνο στη μουσική, με τους στίχους να λειτουργούν σαν τροφή για σκέψη δευτερογενώς, μπλέκοντας τη φαντασία με την αντανάκλαση της πραγματικότητας ιδανικά.

Μουσικά τώρα, το άλμπουμ αποτελεί μια μικρή αποκάλυψη, καθώς η μεστότητα και η ευελιξία των συνθετικών του ιδεών παραπέμπουν σε κάποια φτασμένη και δοξασμένη μπάντα, παρά σε μια underground παρέα μουσικών που παίζουν κυρίως από μεράκι και αγάπη για τον προοδευτικό ήχο. Με τον βασικό πυρήνα των εμπνεύσεων να παραπέμπει ευθέως σε μια neo - prog εκδοχή των Symphony X με το βλέμμα στραμμένο στα ποικιλόμορφα '70s, δεν είναι τυχαίο που ο Thompson αναφέρει τόσο τους King's X, όσο και τους Enchant και τους Styx ως πρωτεύουσες επιρροές του. Σαφώς, υπάρχουν πολλές και σημαντικές σκληρές στιγμές στη ροή του δίσκου, τόσες όσες απαιτούνται προκειμένου να μιλάμε για μια metal μπάντα, ωστόσο, όπως και στους Opeth, από τους οποίους εμπνεύστηκαν τα αρκετά brutal φωνητικά που διάσπαρτα κάνουν την εμφάνισή τους στο δίσκο, η ουσία τους βρίσκεται αλλού.

Έτσι, θα ακούσουμε φωνητικές γραμμές που εύκολα παραπέμπουν στην ιδιόμορφη τελειότητα των Yes και των Kansas, θα δεχτούμε τις πιο μελωδικές ματιές που ρίχνουν στο '80s παρελθόν των Rainbow και θα καταλήξουμε να αναρωτιόμαστε πού προτιμούμε περισσότερο τη φωνή του Ted Leonard, στους υποτιμημένους Enchant ή στους ιδιοφυείς Spock’s Beard. Ο τελευταίος, στέκεται ως η πιο προφανής και ξεκάθαρη ερμηνευτική επιρροή του Sean Thompson, δίχως, όμως, να τον περιορίζει υπό τη βαριά σκιά του. Αντιθέτως, ο Thompson εμφανίζει μια ερμηνευτική ευπλαστότητα, απαραίτητη στο να ξεχωρίσει και να παραμείνει στη μνήμη ως ένας καθόλα ανταγωνιστικός τραγουδιστής, ο οποίος, έχοντας εντρυφήσει σε κορυφαίους ερμηνευτές όπως ο Leonard αλλά και ο James LaBrie, καταφέρνει να εξωτερικεύει τη δική του ερμηνευτική εκδοχή, με έντονο το προσωπικό του στοιχείο.

Εν τέλει, προσωπικά δηλώνω ενθουσιασμένος από τις προοπτικές των Odd Logic, τόσο λόγω της συνολικής τους προσέγγισης γύρω από τη μουσική, εξαιτίας της οποίας θυσιάζουν τις όποιες ευκαιρίες τους για να γίνουν λίγο πιο γνωστοί ευρέως για χάρη της καλλιτεχνικής τους ελευθερίας, όσο και λόγω της μουσική τους καθεαυτής. Μάλιστα, ανακαλύπτοντας το παρελθόν τους και ψάχνοντας λίγο περαιτέρω τα όσα έχουν προσφέρει, προτείνω ανεπιφύλακτα στους prog ρέκτες να ασχοληθούν με την περίπτωσή τους, ξεκινώντας αρχικά από εδώ και συνεχίζοντας στο περσινό (κι επίσης πολύ καλό) "Penny For Your Thoughts". Σίγουρα δεν θα απογοητευτούν.

Μπορείτε να το ακούσετε εδώ.

  • SHARE
  • TWEET