O.S.I.

Αν και έχω αυτό το cd αρκετό καιρό στα χέρια μου, απέφυγα εσκεμμένα αρκετές φορές να γράψω την κριτική για ένα και μόνο λόγο: Δεν ήθελα να θάψω ένα δίσκο στον οποίο συμμετέχουν μερικοί από τους αγαπημένους μου μουσικούς. Καταλαβαίνετε τι θα επακολουθήσει συνεπώς...

Η κυκλοφορία του πρώτου δίσκου του project O.S.I. (Office Of Strategic Influence) τρία χρόνια πριν αποτέλεσε ένα πραγματικά σπουδαίο γεγονός. Εκτός του ότι ήταν έτσι κι αλλιώς μία πάρα πολύ καλή κυκλοφορία, έβρισκε για πρώτη φορά μετά από το "Awake" των Dream Theater τον Mike Portnoy και τον Kevin Moore στο ίδιο συγκρότημα. Πέραν των δύο συμμετείχε ο «πολύς» Jim Matheos καθώς και ως guests οι Steve Wilson και Sean Malone.

Τρία χρόνια μετά από εκείνο το progressive αριστούργημα τα πράγματα φαίνεται να έχουν αλλάξει άρδην. Οι O.S.I. αποτελούν ουσιαστικά το project των Moore και Matheos, με τον Portnoy να συμμετέχει ως guest. Στο μπάσο βρίσκουμε δε τον, εξίσου με τους υπόλοιπους, σπουδαίο Joey Vera. Οι ριζοσπαστικές αλλαγές που ανέφερα παραπάνω βέβαια δεν αναφέρονται στα μέλη, αλλά στη νέα ηχητική κατεύθυνση που επέλεξαν να ακολουθήσουν οι βασικοί συντελεστές του project. Ποια είναι αυτή; Μία μίξη ηλεκτρονικής και εναλλακτικής rock με ελάχιστα metal γεμίσματα και παντελή απουσία progressive στοιχείων. Ενδιαφέρον; Κάθε άλλο! Το "Free" είναι ένας ανούσιος, άχρωμος, ανέμπνευστος δίσκος, δίχως ίχνος πρωτοτυπίας και κανένα σημείο που να ξεχωρίζει ή να με αγγίζει.

Αν δε θέλετε σκέψεις όπως οι εξής: «Θεέ μου, τι βαρεμάρα;», «Νιώθω τα μάτια μου να κλείνουν», «Σε πόση ώρα να τελειώνει άραγε;» να κατακλύσουν το μυαλό σας, αποφύγετε να ακούσετε το δίσκο. Πόσο μάλλον να τον αγοράσετε.

Δεν περίμενα ποτέ να απογοητευτώ τόσο από τους συγκεκριμένους μουσικούς. Κρίμα...