Mustasch

Με νέο πρόσωπο, σε νέα εταιρεία και άγριες διαθέσεις, οι αγαπημένοι μας Mustasch επέστρεψαν δισκογραφικά με τη νέα τους δουλειά που σίγουρα από τώρα έχει πάρει περίοπτη θέση στην λίστα με τα καλύτερα του 2007. Ο λόγος για το "Latest Version Of The Truth" που περήφανα μας παρουσιάζουν και έχουν κάθε λόγο, μιας και έχουν αποκολλήσει αρκετά στοιχεία του πρόσφατου παρελθόντος και έχουν προσθέσει άλλα, νέα, που κάνουν το άκουσμά τους ακόμη πιο δυνατό και ξεσηκωτικό.

Η αρχή του άλμπουμ γίνεται με το "In The Night", ένα κλασικό «Mustasch» κομμάτι και καταλαβαίνουμε πως το αεριωθούμενο αεροπλάνο στο εξώφυλλο του cd δεν είναι τυχαίο. Απανωτά riffs, ρυθμός που σταδιακά γίνεται ολοένα και πιο δυνατός και είμαστε όλοι έτοιμοι για το ταξίδι που μας υπόσχονται στον ουρανό της Αλήθειας. Της Αλήθειας Τους.

Ξεχωρίζουμε επίσης και το επόμενο, που κυκλοφόρησε ως το πρώτο single του άλμπουμ, το "Double Nature", και από τις πρώτες νότες ήδη καταλαβαίνουμε πως κάτι έχει αλλάξει. Αν σας θυμίσει εποχές "S 'n' M" και πιστεύετε και εσείς πως θα μπορούσε να μπει κύριο θέμα στο soundtrack του επόμενου Mission Impossible, ναι, έχετε δίκιο (το πιάσατε το υπονοούμενο νομίζω)... Τύμπανα που δίνουν τον ρυθμό και τα συμφωνικά μέρη είναι έτοιμα για "I Disappear" καταστάσεις, όπως και το riff που ακολουθεί. Τέλειο, χωρίς να αντιγράφει, πολύ δυνατό κομμάτι και θα λέγαμε ότι είναι από εκείνα που θα μείνουν για πολύ καιρό.

Και το "Falling Down" κυμαίνεται στα ίδια πλαίσια, με τις κιθάρες να έχουν τον πρώτο λόγο και τη φωνή του κυρίου Ralf Gyllenhammar να αναδεικνύεται σε αστέρι μεγάλου βεληνεκούς και να υποστηρίζει επάξια όλα τα κομμάτια, φτιάχνοντας ένα μουσικό παζλ με τις φωνές των Ian Astbury, Chris Boltendahl και Kyle Thomas. Ακριβώς στα μισά του άλμπουμ συναντούμε ένα instrumental θέμα με τίτλο "Scyphozoa", το οποίο καθόλου δεν ξενίζει στα αυτιά μας γιατί ο ρόλος του είναι να μας δώσει μια ανάσα μετά το ανελέητο κοπάνημα που προηγήθηκε αλλά και πριν από αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει: "Spreading The Worst", "Bring Me Everyone", "Forever Begins Today" και "I Am Not Aggressive" (και καλά!) η χαρά του κάθε stonerά. Ασήκωτες κιθάρες που δίνουν ρυθμό με κάθε χτύπημα νότας και οι σβέρκοι μας απλά δεν υπάρχουν!

Πέρασαν κιόλας 40 λεπτά και ούτε που το καταλάβαμε. Ήρθε η ώρα του 9λεπτου "The End", το οποίο, ενώ ακούγεται σαν ένα κομμάτι που φέρει τη σφραγίδα «Mustasch», μετά το 01:46 εξελίσσεται σε ένα ορχηστρικό ιντερλούδιο που σα σκοπό του έχει να σας αποτελειώσει και στο 06:10 έρχεται η μεγάλη ανατροπή. Ο ιδανικότερος τρόπος για να τελειώσει αυτό το μουσικό ταξίδι. Η σύλληψη και το «Η» κεφαλαίο και με 10 τόνους επάνω! Δεν θα πω τίποτε παραπάνω...

Στονεράδες ή μη, αυτή είναι μια κυκλοφορία που θα κάνει περήφανους όλους εσάς που είστε λάτρεις της σκληρής μουσικής και θα αποτελέσει καλή συντροφιά, είτε είστε μόνοι, είτε περνάτε κάποιο καλοκαιρινό βράδυ με φίλους. Εξάλλου, το λέει και ο τίτλος: «Η τελευταία έκδοση της Αλήθειας». Αποκτήστε το και μπορεί να την ανακαλύψετε και εσείς...