Mourn

Mourn

Captured Tracks (2015)
Από τον Γιώργο Μαθιό, 05/03/2015
Το πρώτο άλμπουμ των Mourn είναι ένα μουσικό μονοπλάνο το οποίο πλημμυρίζει από αμεσότητα και οργή
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η Captured Tracks τα τελευταία εφτά χρόνια έχει καταφέρει να φτιάξει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες καταλόγους της alternative σκηνής, με ονόματα όπως οι DIIV, The Soft Moon, Craft Spells και Mac DeMarco. Με την ένταξη των Mourn στο δυναμικό της, αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι πίσω από την εταιρεία όχι μόνο συνεχίζουν να ασχολούνται με ιδιαίτερους καλλιτέχνες αλλά έχουν όραμα και ίσως ένα από τα καλύτερα scouting teams στον χώρο της δισκογραφίας.

Το κουαρτέτο από τη Βαρκελώνη αποτελείται από τους δεκαοχτάχρονους Carla Pérez Vas, Jazz Rodríguez Bueno (φωνητικά, κιθάρες), Antonio Postius (drums) και τη δεκαπεντάχρονη Leia Rodríguez (μπάσο).

Το πρώτο άλμπουμ των Mourn με τίτλο το όνομά τους, είναι ένα μουσικό μονοπλάνο το οποίο πλημμυρίζει από αμεσότητα και οργή. Ηχογραφήθηκε μέσα σε δύο μέρες και μάλιστα απευθείας σε κασέτα προτού κυκλοφορήσει επίσημα σε CD και βινύλιο στις 17 Φλεβάρη. Το λιτό εξώφυλλο παραπέμπει σε εκείνο του πρώτου δίσκου των Ramones ενώ ο ήχος τους είναι σαφώς επηρεασμένος από καλλιτέχνες όπως η PJ Harvey και η Patti Smith. Αν και δεν πρόκειται για τον πιο καθαρό punk δίσκο, η ειλικρίνεια και η απλότητα με την οποία παίζουν οι Mourn, καθώς και η τεταμένη ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα οργισμένα γυναικεία φωνητικά, κατευθύνουν το ύφος των συνθέσεων σε punk μονοπάτια. Το "Your Brain Is Made Of Candy" ξεκινά με μια γλυκιά μελωδία η οποία αγριεύει ανά δευτερόλεπτο και γίνεται όλο και πιο σχετική με το στιχουργικό περιεχόμενο.

«I will eat your brain
Sweet, so goddamn sweet
Relax, it won't hurt and then
I'll start with your heart»

Η δουλειά που έχει γίνει στα κιθαριστικά μέρη του "Dark Issues" είναι εξαιρετική ενώ τα μίζερα φωνητικά στο "Philliphius" ταιριάζουν άψογα με τη σκοτεινή ατμόσφαιρα που επικρατεί. Από την άλλη πλευρά, κομμάτια όπως τα "Misery Factory", "You Don't Know Me", "Squirrel" και "Jack" περικλείουν την πιο επιθετική πτυχή της μπάντας. Το "Silver Gold", σου δημιουργεί την εικόνα μαγισσών οι οποίες σε έκσταση ουρλιάζουν πως θέλουν να ελευθερωθούν από τον παράδεισο. Το "Otitis" αποτελεί ίσως την καλύτερη στιγμή του δίσκου. Οι αριστοτεχνικές καταλήξεις στους στίχους υπακούουν με πειθαρχία στον ρυθμό που επιβάλλει η μουσική, δημιουργώντας κάτι το μοναδικό. Τέλος, το "Boys Are Cunts" (το πρώτο κομμάτι που έγραψαν σαν μπάντα), ολοκληρώνει τον δίσκο με τον πιο PJ Harvey τρόπο.

Το άλμπουμ δεν ξεπερνά τα 24 λεπτά και παρόλα αυτά καταφέρνει να κερδίσει τον ακροατή με την αμεσότητά του. Οι επιρροές της μπάντας είναι ολοφάνερες, ο τρόπος όμως με τον οποίο χρησιμοποιούν τα μουσικά τους βιώματα προς όφελός τους είναι μοναδικός και καταφέρνουν να δημιουργήσουν έναν δίσκο ο οποίος ξεχειλίζει από φρεσκάδα. Η πρώτη δισκογραφική δουλειά των Mourn αποτελεί ίσως ότι πιο αυθεντικό και ειλικρινές έχει κυκλοφορήσει στην alternative σκηνή τα τελευταία χρόνια.
  • SHARE
  • TWEET