Misery Signals

Μπράβο ρε παιδιά! Ευχαριστώ πολύ για τα cd που μου δίνετε να παρουσιάζω! Μήπως έχω πειράξει κανέναν σας και δεν το ξέρω και τώρα με εκδικείστε μ' αυτόν τον τρομακτικό τρόπο; Αναγκάζοντας με δηλαδή να ακούσω το cd των Misery Signals;

Πραγματικά, φίλοι μου, και πέρα από την πλάκα, το "Mirrors", το δημιούργημα αυτό των Misery Signals, μόνο έτσι θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ύπαρξη του. Σα κακόγουστο αστείο, σα φάρσα σε κάποιον που αντιπαθούμε. Σου γρατσούνισε ο φίλος σου, ο Λάκης, κατά λάθος την πόρτα του αυτοκινήτου ή κάθισε πάνω στο ολοκαίνουριο γυαλί ηλίου Rayban που είχες αγοράσει ειδικά για να ρίξεις την απέναντι και είχες σκάσει 120 ζεστά ευρωπουλάκια; Μην ανησυχείς! Οι Misery Signals θα εκδικηθούν. Αγόρασε στο «φίλο», λοιπόν, το "Mirrors" για χριστουγεννιάτικο δώρο και ανάγκασε τον να το ακούσει ολόκληρο σε μία καθισιά. Εσύ βέβαια φρόντισε να απομακρυνθείς, γιατί πραγματικά οι άνθρωποι δεν παλεύονται. Το cd αυτό είναι ό,τι πιο βαρετό έχω ακούσει τα τελευταία 32 χρόνια. Και είμαι μόνο 31 χρονών. Κατάφερα και το άκουσα όλο μονορούφι και ένοιωσα να μετατρέπομαι σε μαϊμού.

Τρία κορίτσια και δύο αγόρια είναι υπεύθυνα γι' αυτό το θλιβερό κατασκεύασμα. Όλα τα κομμάτια φαίνονται ολόιδια και αυτό που ακούς συνέχεια είναι ένα ποδοβολητό μαστουρωμένων ελεφάντων και οι αξιοθρήνητες κραυγές κάποιου κακομοίρη. Αμ, δε μπορούν όλοι να γίνουν Pantera, χρυσέ μου. Άλλο τα brutal φωνητικά και άλλο τα υστερικά ουρλιαχτά του Karl Schubach. Άσε πια η μουσική. Η επανάληψη της επαναλήψεως, ω επανάληψη! Αυτοί οι τύποι κατάφεραν να κάνουν το ντριν του τηλεφώνου να ακούγεται σαν την 9η Συμφωνία του Beethoven μπροστά τους.
Προσπεράστε! Όχι άλλο κάρβουνο!