Legion Of The Damned

Descent Into Chaos

Massacre (2011)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 21/01/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Πέμπτο album για τους Ολλανδούς Legion Of The Damned, δύο περίπου χρόνια μετά το "Cult Of The Dead". Όσοι είχαν έστω και την παραμικρή επαφή μαζί τους στο παρελθόν, ξέρουν ακριβώς τι να περιμένουν. Οι τέσσερις προηγούμενοι δίσκοι τους, που κυκλοφόρησαν μέσα σε διάστημα μικρότερο των τριών χρόνων, ήταν απτά παραδείγματα αγνού, ωμού και βίαιου death / thrash, χωρίς καινοτομίες και συναισθηματισμούς. Ηχητικά πλησιάζουν πολύ τους The Crown, με τις απαραίτητες προσμίξεις από παλιούς Slayer, Sodom και Kreator να είναι σταθερά παρούσες, ενώ υπάρχουν και κάποια σημεία που φέρνουν στο μυαλό μέχρι και τους Demolition Hammer ή τους Deathrow.

Το "Descent Into Chaos" ξεκινά με μία δίλεπτη αφηγηματική εισαγωγή, βάζοντας τον ακροατή κατευθείαν στο σκοτεινό -θεματικά- κόσμο της μπάντας. Το "Night Of The Sabbath", που έπεται, ξεχειλίζει από βαρβάτα riff, όπως άλλωστε και όλο το υπόλοιπο του δίσκου, που στα 43 λεπτά του σε κρατάει μονίμως στην τσίτα. Είτε με δαιμονιώδεις ρυθμούς, είτε με απίστευτο groove στις μεσαίες ταχύτητες, οι Legion Of The Damned παραδίδουν ένα σεμινάριο απλοϊκού, αλλά καλοπαιγμένου deathrash, με κορυφαίες στιγμές τα καταιγιστικά "War Is In My Blood" και "Holy Blood, Holy War", το εθιστικό "Killzone" και το "The Hand Of Darkness", για το οποίο έχει γυριστεί και video clip.

Το συγκρότημα ακούγεται δεμένο και στιβαρό και αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ύπαρξη μίας μόνο κιθάρας. Ο Richard Ebisch, από το '05 και την ίδρυση της μπάντας μέχρι σήμερα, αναλαμβάνει να κουβαλήσει όλο το βάρος στους ώμους του και ανταπεξέρχεται με σχετική ευκολία στο ρόλο του. Μπάσο και drums συμβάλλουν με τη σειρά τους στον ηχητικό όλεθρο, κάνοντας άψογη δουλειά, η οποία μεγεθύνεται από την υποδειγματική παραγωγή του Peter Tägtgren, που τους αναλαμβάνει εδώ για πρώτη φορά. Όχι ότι είχαμε κανένα πρόβλημα με τις παραγωγές του Andy Classen, απλά ο Tägtgren κάνει τα πάντα να ακούγονται ένα κλικ καλύτερα και όχι απαραίτητα με τον χαρακτηριστικό «τυποποιημένο» ήχο του Abyss. Τα φωνητικά του Maurice Swinkels, φωνακλάδικα και γεμάτα μίσος, μοιάζουν σαν ένα μείγμα του Tom Angelripper με λίγο από Schmier, αλλά και με την αύρα της παλιάς σχολής του NWOSDM, και τα καταφέρνουν αρκετά καλά, παρόλο που δεν είναι και το δυνατότερο χαρτί της μπάντας.

Προσωπικά, μοναδικό παράπονο αποτελεί η σχεδόν μηδαμινή παρουσία κιθαριστικών solo, με τα κομμάτια σε πολλές περιπτώσεις να «διψάνε» για αυτά, καταλήγοντας ελλιπή (ουσιαστικά, υπάρχουν δύο-τρία υποτυπώδη solo σε όλο το album, τα οποία ο Kerry King θα έπαιζε καλύτερα με τα δύο χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη του). Επίσης, οι ταχύτητες στο album είναι ελάχιστα μειωμένες για τα δεδομένα της μπάντας, ενώ συναντάται και μερική επαναληπτικότητα, καθώς και κάποια fillers ("Desolation Empire", "Shrapnel Rain"). Έστω κι έτσι, το "Descent Into Chaos" αποτελεί ακόμα μία δυνατή δουλειά από τους Legion Of The Damned, που μπορεί να μη βρίθει πρωτοτυπίας, δεν παύει όμως να συνιστά μία πολύ καλή πρόταση για τους οπαδούς του death / thrash και ειδικά για όσους από αυτούς δεν ικανοποιήθηκαν επαρκώς με το "Doomsday King" των The Crown.
  • SHARE
  • TWEET