Krieg

Όταν στις αρχές του αιώνα το black metal μεταλαμπαδεύτηκε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, μια από τις μπάντες που πρωτοστάτησαν ήταν οι Krieg. Ο ιθύνων νους Neil Jameson, είτε ως μουσικός σε διάφορα σχήματα, αλλά κυρίως μέσω της αμείλικτης δισκογραφίας των Krieg, είτε ως διοργανωτής gigs ή δημοσιογράφος/blogger, αποτέλεσε σημείο αναφοράς της σκηνής. Με δίσκους όπως το "Destruction Ritual" (2001) ή το σημείο αναφοράς της σκηνής "The Black House" (2004), οι Krieg έβαλαν φαρδιά πλατυά την υπογραφή τους στο ξεπέταγμα της σκηνής. Τα τελευταία χρόνια, το σχήμα δισκογραφούσε πιο αραιά, με τελευταίο LP το "Transient" του 2014.

Η είδηση της δισκογραφικής τους επιστροφής με το "Ruiner", αναμενόμενα αποτελεί και ένα από τα γεγονότα της χρονιάς στη σκηνή. Στο ενδιάμεσο, οι Krieg κυκλοφόρησαν το "A Small Death: Sessions 2003" (2017) που είναι ό,τι λέει ο τίτλος, τη σύμπραξη με τους χαμαιλέοντες The Body το 2015, splits με Leviathan (2014), Wolvhammer (2014) και Integrity (2018) και Crucifixion Bell (2022). O Jameson, πλέον οικογενειάρχης και παρελθόν από το supergroup των Twilight, ξεδίπλωσε την αγάπη του με κείμενα για το post-punk και το crust (είναι ο τίτλος "Ruiner" αναφορά στους Σουηδούς Myteri; - perhaps), έφτιαξε και τους μερακλήδες Poison Blood.

Ο έτερος πόλος της μπάντας, κιθαρίστας και συνθέτης Alex Poole, του έδωσε και κατάλαβε. Πολύ καλές έως μνημειώδεις κυκλοφορίες με τους Chaos Moon, Ringare, Entheogen, Haxanu, Guðveiki, Martröð, Skáphe. Η απόφαση λοιπόν της σύναξης και δημιουργίας ενός νέου full length άλμπουμ για τους Krieg, θα ήταν μια απαιτητική διαδικασία όπως και μια αναζήτηση ταυτότητας. Εν τέλει, το "Ruiner" αποδεικνύεται ένα μεστό, ενδιαφέρον και γοητευτικό άλμπουμ, με αρκετές επιμέρους αρετές. Στα 40 λεπτά του, ο δίσκος βρίσκει τους Αμερικανούς να επιμένουν πεισματικά στις παραδοσιακές, USBM αρετές τους, αλλά σε ένα πλαίσιο μοντέρνο.

Με αυτή τη λέξη, δεν υπονοώ κάποιους post πειραματισμούς, όσο μια τρομερή στόχευση ως προς την ανάπτυξη των μουσικών θεμάτων. Το single "Solitarily, A Future Renounced" ήταν μια εξαιρετική πρόγευση, αφού πέραν των αρνητικών συναισθημάτων που μετέδιδε σε υψηλούς τόνους, η επιβλητική μελωδία που το έκλεινε έδειξε πως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα άλμπουμ - υποχρέωση. Το "No Gardens Grow Here" όσο διαρκεί ηχεί με τη μελαγχολία και τα απόκοσμα κιθαριστικά του περάσματα στα leads, ως η καλύτερη black metal σύνθεση της χρονιάς. Η διαδοχή του από το κυριαρχικό και μανιακό "An Execution In The Kingdom Of Ideas", όπου άπαντες στο σχήμα τρυπούν ταβάνι εκτελεστικά, αποκαλύπτει το μεγαλείο του "Ruiner".

Από το εντυπωσιακό εναρκτήριο "Bulwark", φανερώνει στην αλλαγή από μαύρες ατμόσφαιρες σε post-punk, πως οι πειραματισμοί μπαντών όπως οι Lamp Of Murmuur δεν προήλθαν από το κενό. Η συνέχεια με το "Fragments Of Nothing" εντείνει το μυστηριακό υπόβαθρο, και έτσι, όταν έρθει το φινάλε του άλμπουμ με το "The Lantern And The Key", την επτάλεπτη και πιο μακροσκελή σύνθεση του δίσκου, η αίσθηση απομόνωσης και δυσθυμίας που κυριαρχεί στο δίσκο, χάρη στις λεπτομέρειες στη δομή του προαναφερθέντος τραγουδιού, θα έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι. Το "Ruiner" είναι ένα άλμπουμ που, με έμφαση σε άκρως ποιοτικά riffs αλλά και μουσικά θέματα, φωνητικά υψηλού επιπέδου, και κυρίως μια τόσο υπέροχη παραγωγή, δεν είναι απλά μια εξαιρετική δισκογραφική επιστροφή.

Εννέα χρόνια μετά, οι Krieg συνθέτουν και κυκλοφορούν εκ νέου πρωτότυπο υλικό υπό τη μορφή ενός πλήρους άλμπουμ, και, από το εξώφυλλο μέχρι την τελευταία νότα, όλα αναδεικνύουν μια γοητευτική αρμονία. Το "Ruiner", αποκαλύπτει σε μια γενιά νεότερων οπαδών γιατί το ευθύ και στριφνό black metal των Krieg συγκίνησε όποιο γνωρίστηκε μαζί του πριν 15-20 χρόνια. Παράλληλα, οι τρομερές επιμέρους συνθέσεις, τόσο ως σύλληψη όσο και ως εκτέλεση, ανάγουν το σύνολο των κομματιών σε ένα από τα πιο ποιοτικά και πειστικά της δισκογραφικής πορείας των Krieg. Και αυτό δεν είναι καθόλου απλό πράγμα.

Bandcamp
Youtube