Kadavar

Ζήτημα χρόνου ήταν να υπογράψουν οι Kadavar στην Nuclear Blast και λόγω εντοπιότητας και λόγω παιδομαζώματος της εταιρείας, αλλά κυρίως ένεκα της ποιότητας του πρώτου ομώνυμου δίσκου τους. Ριψοκίνδυνη κι επίφοβη, αν μη τι άλλο, η απόφασή τους να εκτεθούν εκ νέου στο μουσικόφιλο κοινό τόσο σύντομα παρουσιάζοντας το "Abra Kadavar" σχεδόν έναν χρόνο μετά τον προκάτοχό του, μιας και όμως τα περισσότερα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, το trio από το Βερολίνο καλώς έπραξε και θα επωφεληθεί από πολλαπλά κέρδη.

Δεν έχουν αλλάξει και πολλά όσον αφορά την μουσική τους κατεύθυνση, psych heavy rock συνεχίζουν να παίζουν τα παλικάρια, καταρρίπτοντας τον μύθο περί εικαστικής παρέμβασης της δισκογραφικής στις μπάντες που υπογράφει κι έχουν ήδη επιδείξει προγενέστερο μουσικό έργο. Το ψυχεδελικό τους διάλειμμα το έκαναν με τους Aqua Nebula Oscillator και φέτος επιστρέφουν τόσο στα γνώριμα όσο και στα πάτρια εδάφη τους. Προφανώς και δεν είναι copy-paste το "Abra Kadavar", έχουν άλλωστε κάμποσες φρέσκιες ιδέες που τις αποτυπώνουν στο πεντάγραμμο κι εκείνες με τη σειρά τους μορφοποιούν τα χτυπητά highlight του δίσκου.

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καταλληλότερη εισαγωγή από το "Come Back Life" που, αν και όχι οργανικό, είναι ενορχηστρωμένο με τέτοιον τρόπο που να καλωσορίζει τον ακροατή στα 41 λεπτά ακρόασης. Το δε "Doomsday Machine" που αποτελεί και το πρώτο single, έχει την χάρη του διπλή καθώς στιχουργικά έχει αναφορές στο "Dr. Strangelove" του Kubrick και μουσικά την αύρα των πρώιμων Scorpions. Πρώτη σημαντική επισήμανση για το άλμπουμ που δεν είναι και η τελευταία. Στο περσινό ντεμπούτο, το μπάσο είχε κλέψει δικαίως τις εντυπώσεις και τώρα είναι εμφανής η οπισθοχώρησή του από το πρώτο πλάνο, με ένα βήμα προς τα πίσω ούτως ώστε να κολλήσει με τα υπόλοιπα όργανα. Ένα μεγαλοπρεπές riff εσύ ("Dust"), σου δίνω το μέτρο εγώ και ξαναμπαίνεις με solo προτού συμπληρωθούν καν 20".

Πλουραλισμός και αλτρουισμός είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά των Kadavar που πάσχουν από έλλειψη εγωιστικού ανταγωνισμού. Αγαπάνε εξίσου την ψυχεδέλεια, την τιμούν και πάλι στο κλείσιμο με ένα έξυπνο κόλπο αυτήν τη φορά. Τα "Rhythm For Endless Minds" & "Abra Kadabra", είναι ουσιαστικά μία επτάλεπτη σύνθεση που την έχουν σπάσει στη μέση προκειμένουν να αναδείξουν την συγγένεια και την αρμονία μεταξύ psych & heavy rock κι ότι δεν χρειάζεται να φλυαρείς για να ψυχεδελίζεσαι. Ελπίζω μόνο στην επόμενη κυκλοφορία τους να βρουν καμιά ιδέα για το εξώφυλλο, γιατί έτσι όπως το πάνε θυμίζουν ολοένα και περισσότερο την κακογουστιά της ελληνικής pop λαϊκής αγοράς. Ave Kadavar!