John Wetton & Richard Palmer-James

Το γεγονός ότι κυκλοφορούν όλο και πλουσιότερες συλλογές, box set και live από την πορεία των King Crimson σημαίνει ότι υπάρχει εκεί έξω ένα έντονο ενδιαφέρον για αυτό το πρωτοπόρο συγκρότημα. Και γιατί όχι αφού αποδεδειγμένα οι στούντιο εκτελέσεις τους είναι ένα μόνο μέρος του κόσμου τους και όχι απαραίτητα το πιο σημαντικό. Το αν αυτό θα μπορούσε να επεκταθεί και στις προσωπικές δισκογραφίες των μελών τους, είναι κάτι στο οποίο ποντάρει η συγκεκριμένη κυκλοφορία.

Φυσικά ο ένας από τους δύο συντελεστές του οποίου το όνομα φιγουράρει στο εξώφυλλο, κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι. Παρότι η συμμετοχή του στους King Crimson παραμένει η κορωνίδα της καριέρας του, το βιογραφικό του Wetton είναι ικανό να ζαλίσει αφού ως υπήρξε ένας γυρολόγος πολυτελείας στο χώρο του prog με συμμετοχές στους UK, τους Roxy Music, τους Wishbone Ash, τους Uriah Heep, τους Family και τους Asia που κατά πάσα πιθανότητα είναι αυτοί που ακόμα πληρώνουν τους λογαριασμούς του. Δίπλα του βρίσκουμε τον στιχουργό των King Crimson, Richard Palmer-James (πρώην Supetramp), που είχε το ομολογουμένως δύσκολο έργο να αντικαταστήσει τον Pete Sinfield. Οι δύο τους, όντας φίλοι από παλιά, βρέθηκαν πολλές φορές να συνεργάζονται στην πορεία τους και σε αυτή τη συνεργασία εστιάζει το διπλό αυτό CD, που όπως είναι αναμενόμενο περιέχει και αρκετούς King Crimson... κατά μία έννοια.

Η αρχή, το πρώτο CD δηλαδή, γίνεται με ολόκληρο τον δίσκο των Jacknife, ένα σύντομο project των δύο τους που είχε κυκλοφορήσει το 1979 υπό τον τίτλο "I Wish You Would". Στον δίσκο αυτόν ο Wetton ως συνήθως παίζει μπάσο και τραγουδάει αλλά βρίσκουμε και τον Palmer-James στις κιθάρες. Είναι φοβερό το πόσο εκτός εποχής πρέπει να ήταν τότε ο δίσκος, αφού περιλαμβάνει κυρίως διασκευές γνωστών rhythm 'n' blues τραγουδιών σε ένα πρώιμο prog rock στυλ με μόνα τα πλήκτρα να προδίδουν την εποχή του. Περιέργως, πέραν του παντελώς άκαιρου και οπισθοδρομικού της κυκλοφορίας αλλά και της συνήθως κακής ιδέας να διασκευάσεις πολυπαιγμένα blues, ακούγοντας αποστασιοποιημένα τώρα τα τραγούδια ομολογουμένως είναι ένα ευχάριστο άκουσμα, τίποτα ιδιαίτερο αλλά με τη φωνή του Wetton ακόμα σε εξαιρετική φόρμα και μερικές ευφάνταστες ενορχηστρώσεις κερδίζει θετικές εντυπώσεις. Μοναδική εξαίρεση το «γιατί-θεε-μου» à la Abba disco του "Walk On Heaven's Ground", σύνθεση δική τους.

Υπό μία έννοια με τους Jacknife τελειώνει και το «κανονικό» μέρος της κυκλοφορίας αυτής, αφού το δεύτερο CD ("Monkey Business") επικεντρώνεται σε demo και εναλλακτικές ενορχηστρώσεις από όπου η καριέρα του Wetton συνάντησε τους στίχους ή/και τη μουσική του Palmer-James. Κατά συνέπεια δε θα μπορούσε παρά να υπάρχει και πολύ υλικό από την εποχή των King Crimson. Μία πλήρης αναφορά των περιεχομένων δεν θα είχε μεγάλο νόημα, αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι τα πέντε τραγούδια των Crimson που παρουσιάζονται εδώ είναι είτε demo εκτελέσεις (περισσότερες της μίας το καθένα) με τον Wetton σε φωνή και ένα όργανο (πιάνο ή κιθάρα) ή ενδιαφέρουσες ζωντανές εκτελέσεις από την μετέπειτα solo καριέρα του. Αντίθετα, το "Confessions", ηχογραφημένο το 1976 με τον Bill Bruford στα τύμπανα, είναι όχι μόνο ένα από τα πιο ολοκληρωμένα τραγούδια του CD αλλά και το καλύτερο «διαμαντάκι» του. Ξεχωρίζουν επίσης τα "Cologne 1977" και "The Laughing Lake" επίσης από την σύμπραξη των δυο τους με σκοπό την solo καριέρα του Wetton.

Όπως είναι κατανοητό, πρέπει κανείς να είναι ιδιαίτερα φανατικός είτε με τον Wetton είτε με τους King Crimson για να αναζητήσει το δισκάκι αυτό και να το απολαύσει στην ολότητά του. Αν όμως πέσει στα χέρια και κάποιου τρίτου, το μεγαλύτερο μέρος του "I Wish You Would" με μερικές επιλεγμένες στιγμές του "Monkey Business" μπορούν να αποτελέσουν ένα ευχάριστο σύνολο.