Grimm

Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση όταν πήρα στα χέρια μου το δίσκο αυτό ήταν το εξώφυλλο. Γκραβούρα σε αποχρώσεις του γκρι με την εικόνα μιας γυναίκας να οδηγείται στην πυρά. Μάγισσα προφανώς, καταδικασμένη από τους Ιεροεξεταστές σε θάνατο για να εξαγνίσει την ψυχή της από τις αμαρτίες.

Το θέμα εδώ οδηγεί σε έναν περίεργο συνειρμό... Να δω πότε θα κάψουν και εμένα στην πυρά μπας και εξαγνιστώ. Γιατί ειλικρινά μ' αυτά που αναγκάζομαι να ακούω ώρες ώρες κάτι με πιάνει. Ομολογώ ότι δε γνώριζα την ύπαρξη των Grimm πριν ακούσω το "Heksenkringen" και δε μπορώ να πω ότι ήταν και η καλύτερη σύσταση.

Οι Ολλανδοί ισχυρίζονται ότι παίζουν dark medieval metal και δεν έχω κανένα λόγω να τους αμφισβητήσω, μιας και το αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητα metal. Αλλά για να το κάνω πιο σαφές, οι Grimm παίζουν folk metal, αρκετά βαρύ και τσαμπουκαλεμένο, με σαφείς black metal επιρροές.

Το πρόβλημα με το "Heksenkringen" δεν έγκειται όμως στο είδος που ανήκει, αλλά στο ότι είναι εντελώς μονότονο και μονοδιάστατο. Ενώ όλα τα τραγούδια είναι καλοπαιγμένα και με καλή παράγωγη, από κάποια στιγμή και μετά απλά βαριέσαι να το ακούς. Ίσως φταίνε και οι διάρκειες των κομματιών (πέντε με έξι λεπτά το καθένα), ίσως ότι και το ίδιο το γκρουπ δεν προσπαθεί να διανθίσει λίγο τις ιδέες του (το σηκώνει άλλωστε το είδους τους).

Εδώ πρέπει να πω ότι και ο τραγουδιστής της μπάντας δεν βοηθά πολύ το τελικό αποτέλεσμα, αφού τα καθαρά του φωνητικά είναι και αυτά μονότονα, μοιάζουν αρκετά με απαγγελία, ενώ τραγουδά (υποθέτω) στα ολλανδικά!

Πραγματικά δεν ξέρω αν η προηγούμενη κυκλοφορία του γκρουπ ("Dark Medieval Folklore", 2006) είναι καλύτερη, αλλά καλά θα κάνατε να αποφύγετε το "Heksenkringen". Σίγουρα υπάρχουν καλύτερα πράγματα σ' αυτό το στυλ.