Godsticks

Διαβάζοντας τις παρουσιάσεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν στο "Emergence" του 2015 και στο "Inescapable" του 2020, δηλαδή στο τρίτο και πέμπτο στούντιο άλμπουμ των Godsticks αντίστοιχα, καθώς και την συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο ιθύνων νους της μπάντας, Darran Charles, στον Αντώνη Καλαμούτσο, θεωρώ πως όσα χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος για τους Βρετανούς θα το βρει εκεί. Για το ύφος και το στυλ που πρεσβεύουν, για τη φιλοσοφία που τους διακατέχει, για τα δυνατά τους στοιχεία, για τους ανασταλτικούς παράγοντες και τις όποιες επιφυλάξεις. Κι ακούγοντας το έκτο στούντιο άλμπουμ τους, το "This Is What A Winner Looks Like" νομίζω πως ισχύουν ακόμα στο ακέραιο.

Η ηχητική ταυτότητα της μπάντας συνεχίζει να προσπαθεί να ισορροπήσει κάπου μεταξύ του μοντέρνου progressive rock (αυτού που πρεσβεύουν οι The Pineapple Thief ή οι Porcupine Tree των 00s) και του alternative rock (αυτού που πρεσβεύουν μπάντες όπως οι Big Wreck και κατά προέκταση οι Soundgarden, πάντα με κύριο λόγο την Cornellική χροιά των φωνητικών). Η ποιοτική προσέγγιση είναι εδώ, τα ενδιαφέροντα παιξίματα παρόντα, η προσπάθεια φόρτισης των συνθέσεων μέσα από ένα προσωπικό στίγμα επίσης. Αν μη τι άλλο πρέπει να αναγνωριστεί στον Charles και τους Godsticks ότι επιδεικνύουν μια αξιοπρόσεκτη συνέπεια ως συγκρότημα.

Παρά όλα τα παραπάνω θετικά στοιχεία και τις καλές πρώτες ύλες, η αίσθηση που μου άφηνε κάθε νέα δουλειά τους ήταν πως χρειαζόταν ένα συνθετικό βήμα προς τα πάνω για να ξεχωρίσει. Στο "This Is What A Winner Looks Like" μοιάζουν να έχουν κάνει μισό βήμα πάνω, καθώς υπάρχουν σημάδια συνθετικής ωριμότητας, όχι όμως στο βαθμό για να αλλάζουν τη συνολικά διαμορφωμένη εικόνα ή να καθιστούν την εν λόγω δουλειά σημείο αναφοράς στη δισκογραφία της μπάντας. Ενδεχομένως να την καθιστούν αρκετά καλή επιλογή για κάποιον νέο ακροατή που θέλει να τσεκάρει το συγκρότημα

Τραγούδια όπως το "Throne" και το πρώτο single "Mayhem" καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να αποτυπώσουν τις μελωδίες τους στον ακροατή χωρίς να απαιτούν τον πιο αυξημένο αριθμό επαναλήψεων που χρειάζονται συνήθως τα τραγούδια των Godsticks για να αποκωδικοποιηθούν. Το εναρκτήριο "If I Don’t Take It All" επίσης είναι ευχάριστο, ενώ στο "Eliminate And Repair" που ακολουθεί αξίζει να δοθεί το credit για την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες. Στις θετικές στιγμές του άλμπουμ θα συμπεριλάμβανα και το κλείσιμο του "Wake Up" με τα βαριά Porcupine Tree 00s riff του και τον πιο prog χαρακτήρα των παιξιμάτων του.

Εν κατακλείδι, το "This Is What A Winner Looks Like" δεν προσφέρει κάποια συνταρακτική αλλαγή για τους Godsticks, οι οποίοι κάνουν μισό βήμα μπροστά, αφήνοντας όμως μια αίσθηση πως έχουν περιθώριο για ακόμα καλύτερα. Και θα έλεγα πως εν τέλει η βασική μου ένστασή έγκειται στην φωνητική προσέγγιση του Darran Charles, κάτι που ενδεχομένως να ακούγεται παράδοξο, δεδομένου ότι ο Cornell ήταν από τους πιο αγαπημένους μου ερμηνευτές. Μόνο που η όποια ομοιότητα σε επίπεδο χροιάς δεν θα μπορούσε να στηρίξει οποιαδήποτε περαιτέρω σύγκριση. Σε κάθε περίπτωση, κρατάμε τα θετικά στοιχεία, την σταθερότητα και την ποιότητα που τους χαρακτηρίζει και επιβεβαιώνω με τη σειρά μου πως δεν έχουμε τόση πολυτέλεια ώστε να αγνοούμε μπάντες όπως οι Godsticks.