Franz Ferdinand

Right Thoughts, Right Words, Right Action

Domino (2013)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 26/08/2013
Οι Franz Ferdinand δείχνουν ότι τους έχουν απομείνει αρκετές έξυπνες ιδέες ώστε να καταφέρουν να παραμείνουν στο προσκήνιο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Franz Ferdinand κατάφεραν με μια απλή κίνηση να γραφτούν με χρυσά γράμματα στην σύγχρονη μουσική ιστορία. Το ομώνυμο άλμπουμ τους, λίγο πριν την μέση της περασμένης δεκαετίας, συγκαταλέγεται στα κορυφαία ντεμπούτα των '00s καθώς και στις σημαντικότερες μουσικές στιγμές του Ηνωμένου Βασιλείου. Με έναν δίσκο γεμάτο hits, χωρίς ούτε μια μέτρια σύνθεση, κατάφεραν να προκαλέσουν μια χορευτική διάθεση στο rock αλλά και να επαναφέρουν το ενδιαφέρον του κοινού προς τη βρετανική μουσική σκηνή (χέρι χέρι με τους Arctic Monkeys).

Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα οι Σκωτσέζοι έχουν αποδείξει ότι ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό πυροτέχνημα. Ίσως να μοιάζουν περισσότερο με έναν ισχυρό σεισμό τον οποίο ακολουθούν οι -μειωμένης έντασης- σεισμικές δονήσεις, οι οποίες, αν και θα τραβήξουν την προσοχή μας, δεν καταφέρνουν τελικά να ανησυχήσουν κανέναν. Το δεύτερο άλμπουμ τους, "You Could Have It So Much Better", κυκλοφόρησε την κατάλληλη στιγμή για να παρασύρει τον κόσμο με το ξέφρενο hype της μπάντας, αλλά υστερούσε συγκριτικά με τον προκάτοχό του. Τέλος, το "Tonight: Franz Ferdinand" έδειξε μεν τις μουσικές ανησυχίες του συγκροτήματος, δεν κατάφερε δε, ούτε στο ελάχιστο, να πλησιάσει τα περασμένα μεγαλεία.

Τέσσερα χρόνια από το τελευταίο τους πόνημα και οι Franz Ferdinand επιστρέφουν με το φετινό "Right Thoughts, Right Words, Right Action". Οι δηλωμένοι οπαδοί σίγουρα ανυπομονούν, οι κριτικοί από την άλλη περιμένουν να αποφασίσουν αν ο τέταρτος δίσκος τους θα τους επαναφέρει στην κορυφή ή θα τους ρίξει στην αφάνεια, την οποία, παρά την καθοδική τους πορεία, δεν έχουν ακόμα βιώσει. Μετά από αρκετές ακροάσεις τα συμπεράσματα έρχονται εύκολα και αβίαστα. Το τέταρτο άλμπουμ των Franz Ferdinand δεν τολμά να συγκριθεί με το ντεμπούτο τους, αλλά είναι ένας δίσκος με αξιόλογες στίγμες που θα τους διατηρήσει στην επικαιρότητα.

Το μουσικό ύφος της παρέας του Alex Kapranos δεν άλλαξε εντυπωσιακά, απέκτησε όμως έναν πιο σύγχρονο ήχο, ο οποίος ίσως και να οφείλεται στις συνεργασίες με τον Νορβηγό παραγωγό/DJ Todd Terje και τον Bjorn Yttling (Peter, Bjorn And John). Επίσης, δε χάθηκε η ικανότητα των Σκωτσέζων να συνθέτουν κομμάτια που μένουν στο μυαλό από το αρχικό άκουσμα, με πρώτα και καλύτερα αυτά που ήδη διέρρευσαν ("Right Action" και "Love Illumination"). Το δεύτερο από αυτά ξεχωρίζει με τον disco-rock ρυθμό και το catchy solo στα πνευστά. Ανάμεσα στα γνωστά «χορευτικά» κομμάτια των Franz Ferdinand ο ήχος διαφοροποιείται στο χαλαρό και όμορφο "Fresh Strawberries" (γιατί όποιο κομμάτι αναφέρει φράουλες μου θυμίζει τους Beatles;) αλλά και στο πιο ξεκάθαρο από ποτέ post punk "Bullet" (με αρχή που θυμίζει εντυπωσιακά... Τρύπες).

Με τον μικρότερο σε διάρκεια δίσκο τους, οι Σκωτσέζοι δεν καταφέρνουν για άλλη μια φορά να κυκλοφορήσουν τον «απόλυτο» δίσκο. Στα τελευταία κομμάτια το ενδιαφέρον πέφτει σταδιακά και ο λόγος που ο ακροατής δε νιώθει τόσο έντονα τα σημάδια κούρασης οφείλεται κυρίως στα τριανταπέντε λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ. Για άλλη μια φορά, όμως, οι Franz Ferdinand δείχνουν ότι τους έχει απομείνει όρεξη για δουλειά αλλά και αρκετές έξυπνες ιδέες, ώστε να καταφέρουν να παραμείνουν στο προσκήνιο. Το "Right Thoughts, Right Words, Right Action" δεν είναι ο καλύτερος δίσκος τους, ούτε ένας από τους καλύτερους της χρονιάς. Περιέχει όμως πολλά ενδιαφέροντα σημεία και συνθέσεις που σίγουρα θα ακουστούν πολύ, τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες, πριν επανέλθουμε σε κάποια από τις παλιότερες επιτυχίες τους.
  • SHARE
  • TWEET