Fontanelle

Vitamin F

Southern Lord (2012)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 30/10/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Fontanelle ήταν μια πειραματική fusion rock μπάντα. Οι τρεις πρώτοι δίσκοι του συγκροτήματος κυκλοφόρησαν μεταξύ 2000 και 2002 στην Kranky Records, η οποία ειδικεύεται σε experimental, ambient και ηλεκτρονική μουσική με καλλιτέχνες τύπου Tim Hecker, Low, Loscil, Deerhunter και Stars Of The Lid. Ο νέος δίσκος "Vitamin F" κυκλοφορεί μια ολόκληρη δεκαετία μετά, στη Southern Lord, γνωστή για το doom/drone/black ρόστερ της! Έχουν ηχογραφήσει και περιοδεύσει με τους Sunn 0))) και στον δίσκο υπάρχουν συμμετοχές των Gentry Densley και Steve Moore, από Eagle Twin και Earth, αντίστοιχα. Την παραγωγή έκανε ο Randall Dunn, ο οποίος έχει δουλέψει ή συνεργαστεί με τους Grails, Kayo Dot, Six Organs Of Admittance, Mammifer, Master Musicians Of Bukkake, Asva, Wolves In The Throne Room και Black Mountain.

Όλα τα παραπάνω με είχαν προϊδεάσει άσχημα, καθώς περίμενα ένα χαζό μπλέξιμο metal μουσικής με jazz επιρροές. Τελικά ξεκινώντας τις πρώτες ακροάσεις του δίσκου, διαπίστωσα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ξεκάθαρο και αγνό jazz ήχο που κινείται μεταξύ fusion, free jazz, psychedelic και funky. Λόγω των πολλών συμμετοχών από διαφόρων επιρροών και σχολών μουσικών, το στοιχείο τελικά που προστίθεται είναι ο θόρυβος και η κλίση προς το drone, κάτι που μόνο καλό κάνει στις συνθέσεις.

To άλμπουμ φαντάζει κάπως μικρό και βιαστικό, καθώς οι επτά συνθέσεις δεν ξεπερνούν τα 45 λεπτά σε διάρκεια. Το αποτέλεσμα, βέβαια, δείχνει ότι τέτοιες μουσικές αρκετά συχνά καταντούν δύσκολη ακρόαση. Αλλά εδώ βρίσκεται το ωραίο αυτής της μουσικής, καθώς σε αναγκάζει να επικεντρωθείς, να συγκεντρωθείς και να «μπεις» μέσα της για να καταφέρεις να την καταλάβεις. Μεγάλη βοήθεια: τα κλειστά μάτια. Επιτυχημένο αποτέλεσμα: να «ανοίξει» το μυαλό σου.

Τα κομμάτια είναι περίπλοκα και κρύβουν βαθιές επιρροές, από Zappa και Miles Davis μέχρι Funkadelic και Weather Report. Ηλεκτρικό πιάνο και μπάσο διακοσμούν τις γραμμές της κιθάρας και το σκοτεινό, υπνωτιστικό στοιχείο της μπάντας μας μεταφέρει στην δεκαετία του εβδομήντα. Τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια αυτής της κυκλοφορίας είναι το δεκάλεπτο "The Adjacent Possible", το "Traumaturge" στο οποίο ακούγονται σαξόφωνο, κλαρινέτο, θεοπάλαβα και «αεράτα» κρουστά και το "Ataxia". Το πιο διαφορετικό κομμάτι όλων ακούει στο όνομα "When The Fire Hits The Forest" και ακούγεται τρελό, ψυχεδελικό και όμορφα πειραματικό. Το κλείσιμο με το "Reassimilated" φέρνει τους παλιούς Earth και Grails στο προσκήνιο.

Ο δίσκος θα συγκινήσει φίλους των Comets On Fire και των Crippled Black Phoenix, αλλά μπορεί να τραβήξει και οπαδούς των The Black Keys και των Return Τo Forever, πέραν φυσικά των φίλων κάθε λογής παρακλαδιού jazz και ambient μουσικών.
  • SHARE
  • TWEET