Firebreather

Dwell In The Fog

RidingEasy Records (2022)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 19/04/2022
​Απολαυστικά και μεταδοτικά επιθετικό stoner metal σε μια μικρή δισκογραφική κορυφή για την ανερχόμενη αυτή μπάντα από τη Σουηδία
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η μουσική πορεία των Firebreather είναι βγαλμένη από τα textbooks πολλά υποσχόμενης μπάντας στο stoner metal χώρο και αυτό αποπνέει μια υγεία, έναν θαυμασμό και μια προσμονή για το μέλλον. Βέβαια, το "Dwell In The Fog" είναι από μόνος του ένας εκρηκτικός δίσκος που δεν του λείπει τίποτα, να εξηγούμαστε. Δεν έχουμε ανάγκη να σκεφτόμαστε τα μετέπειτα. Είναι μια κορυφή, η οποία έφτασε ιδιαιτέρως ομαλά για την μπάντα από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, μέσα από φυσιολογικές ζυμώσεις, δουλειά και ενασχόληση με αυτό που αγαπούν τα μέλη της.

Για να το πάμε από την αρχή - και για λόγους σύγκρισης - αξίζει κανείς να ανατρέξει στο ομώνυμο ντεμπούτο της μπάντας πίσω στο μακρινό 2017 και να του χαρίσει μια ακρόαση. Άγουροι μουσικά τότε (έκανε μπαμ από χιλιόμετρα, παρά τις πρωθύστερες μπάντες τους) με κακή/λασπώδη παραγωγή και κατάφωρη, στα όρια της παρεξηγήσεως, αγάπη για τους πρώιμους High On Fire… Ωστόσο, η εξαιρετικά εμπνευσμένη ριφφολογία του κιθαρίστα/τραγουδιστή Mattias Nööjd ήταν ήδη εύκολα διακριτή, ακόμα και σε εκείνη της τη μορφή. Οπότε, ακουγόταν κάτι παραπάνω από ευχάριστα.

Το 2019 υπογράφουν στη RidingEasy και κυκλοφορούν το "Under A Blood Moon", ένα full-length που έδινε πολύ περισσότερο το στίγμα του επαγγελματισμού σε σχέση με τον προκάτοχό του. Επρόκειτο για ένα μεγάλο βήμα μπροστά, το οποίο σουλούπωσε τον ήχο τους, εισήγαγε νέα στοιχεία και στην ουσία άνοιξε το δρόμο ώστε να έχουμε φέτος το "Dwell In The Fog" υπό τους καλπασμούς του Σλέιπνιρ στον πίνακα του εξωφύλλου.

Η επιρροή των High On Fire παραμένει κυρίαρχη σε όλη τους τη μουσική υπόσταση, υπό την άποψη ότι ο Nööjd στηρίζει την πώρωση που βγάζει ο δίσκος στον συνδυασμό sludge-ο-thrash φωνητικών πάνω σε καταιγιστικά βαριά riffs, που είναι ταυτόχρονα μονολιθικά αλλά και προοδευτικά. Ωστόσο, τώρα πια, ακόμα και ο τρόπος που τραγουδάει ξεφεύγει από αντιγραφή Matt Pike και ξεδιπλώνεται ως σε ένα ευρύτερο stoner metal άκουσμα που θα φέρει στο μυαλό όλες τις μπάντες που αγάπησαν Mastodon, Baroness, Electric Wizard, Sleep και λοιπή συνομοταξία - σαν τους συνοδοιπόρους τους, Monolord. Η δε καλύτερη παραγωγή άνοιξε το δρόμο να βγει στην επιφάνεια το τρομερό groove που έχουν οι Firebreather να υποβόσκει συνεχώς.

Στα ντραμς ο Carl-Axel Wittbeck κοπανάει αλύπητα στήνοντας έναν οδοστρωτήρα, ενώ ο νέος μπασίστας της μπάντας, Nicklas Hellqvist, εκ του αποτελέσματος προσφέρει νέα πνοή στον ήχο τους. Το σημαντικό είναι ότι ο δίσκος σε καλεί για κοπάνημα της κεφαλής ήδη από το ξεκίνημά του, δίχως να χάνει δευτερόλεπτο, με το ανελέητο "Kiss Of Your Blade". Ακόμα και στις πιο doom και ψυχεδελικές στιγμές τους, σαν το "Sorrow", οι Firebreather παραμένουν απολαυστικά και μεταδοτικά επιθετικοί, εξ ου και αγνοούμε οποιαδήποτε έλλειψη πρωτοτυπίας που θα μπορούσαμε να τους προσάψουμε.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET