Enemy Of The Sun

Υπάρχουν άνθρωποι των οποίων τα ιδιαίτερα μουσικά οράματα και η αναπάντεχη δημιουργικότητα θαμπώνουν. Αν το προϊόν τους δε μπορεί πάντα να φέρει τη στάμπα του αριστουργήματος, η μέθοδος τους παραμένει αριστουργηματική. Ο Γερμανός διαχειριστής ήχων Waldemar Sorychta, γνωστός χάρη στους αξέχαστους Grip Inc., χάρη στις αμέτρητες παραγωγές του σε δίσκους άλλων μουσικών, αλλά και χάρη στα διάφορα συγκροτήματα των οποίων υπήρξε μέλος (Eyes of Eden, Despair, Voodoocult), πήρε τα ηνία στα χέρια του ξανά.

Οι Enemy Of The Sun είναι το νέο του σχήμα και το "Shadows" είναι το αλχημιστικά φιλόδοξο ντεμπούτο τους. Ο ήχος στηρίζεται στο ίδιο thrash metal που εμπλούτισαν οι Grip Inc. και φέρει την αναγνωρίσιμη υπογραφή του Sorychta, δηλαδή λιτά και υπέρβαρα μελωδικά riffs, κατά καιρούς σπανιόλικες ακουστικές κιθάρες και μερικά ανατολίτικα στοιχεία. Ο ακροατής όμως αντιμετωπίζει και πολλά νέα συστατικά, που αποτελούν μάλλον έκπληξη. Μερικές industrial κατευθύνσεις, αλλά και κάποιες πιο groovy στιγμές και κάποιες σχεδόν pop φωνητικές γραμμές καταφέρνουν να ισορροπήσουν τα πολύ επιθετικά σημεία, σαν αντιπερισπασμοί.

Αν και θα μπορούσαμε να βρούμε αναλογίες στη συνταγή, οι Enemy Of The Sun αποφεύγουν το απολαυστικό κιτς στο οποίο επιδίδονται οι System Of A Down. Ο ήχος δε γίνεται μανιφέστο και έχει μάλλον πιο ευρωπαϊκή προσωπικότητα. Οι συνθέσεις είναι πλούσιες σε θεματικές εναλλαγές και καταφέρνουν να μην κουράσουν, λόγω του πρωτότυπου «δέσιμού τους». Ξεχωρίζουν κυρίως τα κομμάτια που θυμίζουν Grip Inc., όπως το "Emptiness" και "Feel The Beating".

Ο Φινλανδός τραγουδιστής Jules Naveri (Profane Omen, Misery Inc.) εξασκεί ανορθόδοξα τη φωνή του σε διάφορα επίπεδα επιθετικότητας, χρησιμοποιώντας ακόμα και πολλά «καθαρά» φωνητικά στις πιο pop μελωδικές στιγμές, οι οποίες αποτελούν μάλλον το ναδίρ της απόδοσης του. Η μπασίστρια Alla Fedynitch και ο ντράμερ Daniel Zeman είναι τα συστατικά ενός στιβαρού rhythm section, που εγκολπώνονται άριστα στην παραδειγματική παραγωγή του ηχομάστορα Sorychta.

Το αποτέλεσμα είναι ενδιαφέρον και το πάντρεμα των ήχων ιδιοφυές, χωρίς όμως το επίπεδο των συνθέσεων να καταφέρει να καθηλώσει τον ακροατή. Το σχήμα έχει ήδη δουλέψει και νέες συνθέσεις για το δεύτερο άλμπουμ, που αναμένεται σύντομα. Η χημεία υπάρχει και οι δώσεις χειρίζονται με τέχνη. Ίσως η συνέχεια να είναι ακόμα καλύτερη. Προσδοκώ.