Dawnrider

Fate Is Calling Part 1

Massacre (2005)
Από τον Θοδωρή Μηνιάτη, 12/01/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Είναι πολύ σημαντικό εν έτει 2005 να βλέπεις κάποιους ανθρώπους να κρατάνε ζεστή τη φλόγα του heavy metal, προσπαθώντας να τη μεταδώσουν μέσω της μουσικής τους.

Ένας από αυτούς είναι και ο Tare "MS" Maghary ο οποίος εκτός από ιδρυτικό μέλος των Γερμανών Majesty, οι οποίοι κάλλιστα μπορούν να αυτοαποκαλούνται παιδιά των Manowar (ή κλώνοι όπως πολλοί λένε), είναι και ένας από αυτούς που μέσω του ετήσιου festival Keep It True (στο οποίο συμμετέχουν αμιγώς heavy metal μπάντες από New Wave Of British Heavy Metal μέχρι και Τευτονικό Power) διαδίδουν όσο καλύτερα μπορούν την αληθινή heavy metal μουσική.

Το αίμα αυτού του ανθρώπου βράζει. Εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του αλλά και των πολυπληθών γνωριμιών του λόγω Majesty, του έδωσαν τη δυνατότητα να δημιουργήσει τους DawnRider, ένα all star σχήμα αποτελούμενο από μουσικούς που έχουν συμβάλει τα μέγιστα για να μείνει αγνή η metal ιστορία. James Rivera (Helstar), Rob Rock, Ross The Boss (ex-Manowar, The Brain Surgeons), Bryan "Hellroadie" Patrick + Marc Shelton (Manilla Road), Michael Seifert (Rebellion), Sven D'Anna (Wizard), Andreas Babuschkin (Paragon), Jurgen Aumann (Final Breath), Charly Steinhauer (Paradox), Rolf Munkes (Majesty, Razorback), Bjorn Daigger (Majesty), Chris Heun (Razorback), Johanna Mott, Michael Grater (Majesty), Jan Raddatz (Forsaken Knights), Oliver Weinsheimer (Shadows Of Iga) και Gianluca Sivi (Battle Ram) είναι τα ονόματα - κομμάτια που αποτελούν το παζλ αυτού του album. Ενός album που είναι το πρώτο μέρος ενός concept παραμυθιού που πραγματεύεται μια φανταστική ιστορία, η οποία εξελίσσεται στο βασίλειο της Riandra. Η γενική ιδέα είναι η αιώνια μάχη μεταξύ καλού και κακού. Σίγουρα όταν ο Maghary συνέλαβε την ιδέα της ιστορίας του δε νομίζω ότι ήθελε να ξεφύγει από λέξεις όπως: Τιμή, Θέληση Για Μάχη, Κυριαρχία, Δόξα κλπ.

Με την αμέριστη βοήθεια των προαναφερθέντων μουσικών πιστεύω ότι πετυχαίνει το στόχο του. Ξεφεύγοντας αρκετά από το «λατρεύω τους Manowar και παίζω σαν αυτούς» στυλ που έχουν τα albums των Majesty, κάνει το βήμα (μικρό η μεγάλο θα κρίνει η ιστορία) που χρειάζεται για να αποδείξει πόσο αγαπάει το heavy metal. To album δε δράττει πρωτοτυπίας ή νεοεμφανιζόμενων στοιχειών. Είναι όμως heavy metal από την πρώτη μέχρι και την τελευταία νότα. Οι συνθέσεις χωρίς να είναι πολύπλοκες αποδεικνύουν τι σημαίνει αγνό heavy metal. Το μεγάλο όπλο του album είναι το γεγονός ότι πίσω από τα κοφτά κιθαριστικά riffs υπάρχουν πλήκτρα και γυναικεία φωνητικά (σε λίγα τραγούδια) τα οποία δίνουν έναν όγκο και ένα λυρισμό που καθηλώνουν τον ακροατή συνεχώς, χωρίς να ενοχλούν ή να αλλοιώνουν το τελικό αποτέλεσμα, δίνοντας την εντύπωση ότι παρακολουθείς μάχη από επική ταινία. Στο πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα βοηθάει και ο ήχος ο οποίος είναι όπως αρμόζει στην περίσταση. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το album δεν ακούγεται εύκολα από την αρχή αλλά θέλει αρκετές ακροάσεις για να το κατανοήσει κανείς.

Ο αρκετά δραστήριος κος Maghary (μια και εκδίδει και βιβλίο) με αυτή την κυκλοφορία θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του αγνού, επικών τόνων, heavy metal. Αναμένω με αγωνιά το δεύτερο μέρος της ιστορίας, ανυπομονώντας να δω αν θα καλέσει και άλλα «μουσικά τέρατα» να συμμετάσχουν στο παραμύθι του. Μακάρι η δουλειά αυτή να βρει ανταπόκριση.

  • SHARE
  • TWEET