Cranial

Dark Towers / Bright Lights

Moment Of Collapse (2017)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 21/04/2017
Βρωμάει σάπιο και λιωμένο metal
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν θυμάσαι τους Βαυαρούς Omega Massif, εδώ θα βρεις τον κιθαρίστα τους Michael Melchers. Επίσης θα βρεις και αυτό το μονολιθικό και ατμοσφαιρικό sludge metal που άκουγες σ' αυτούς. Αυτός είναι ο παρθενικός τους ολοκληρωμένος δίσκος, μετά EP "Dead Ends" που κυκλοφόρησαν το 2015. Εκεί υπήρχαν δύο μεγάλες συνθέσεις και τώρα έχουμε τέσσερις, όσες και οι λέξεις του τίτλου της κυκλοφορίας (κάθε μία αφορά και ένα κομμάτι). Η συνταγή είναι η ίδια κι ακούει στα ονόματα Neurosis και Cult Of Luna.

Όλα τα κομμάτια συνδέονται ηχητικά. Για την ακρίβεια είναι αρκετά κοντά το ένα με το άλλο. Ενδεχομένως τα δύο τελευταία να μπορούσαν να είναι και μια τεράστια, σε διάρκεια, σύνθεση. Το "Dark" μπαίνει με πειραματικούς ήχους και synth που σε παραξενεύουν αρχικά. Σιγά σιγά τα τύμπανα σε μεταφέρουν από την Ευρώπη στη Δυτική ακτή της Αμερικής και απολαμβάνεις ένα χτίσιμο που έχεις ξανακούσει μεν, αλλά δεν σε χαλάει πουθενά, δε. Tα φωνητικά αρκετά έντονα και βρόμικα, δίνουν στη σύνθεση μια ακόμα πιο θυμωμένη ή τελοσπάντων βαριά αίσθηση. Παρόμοια πειραματικά ανοίγει και το "Towers" και ακόμα πιο επιθετικά συνεχίζει. Αποκαλυπτικό, δυσοίωνο και φρενήρες πλησιάζει και black metal μουσικές φόρμες. Στην πορεία πέφτει κι αυτό μέσα στον βάλτο. Στα επόμενα δύο, "Bright" και "Lights" δεν αλλάζουν και πάρα πολλά. Σχεδόν όμοια με τα προηγούμενα ακολουθούν την ίδια πλοκή. Το όμορφο είναι ότι σε κάθε μία σύνθεση θα βρεις μερικά εκθαμβωτικά σημεία. Μπορεί να μοιάζουν, μπορεί να μην κάνουν τίποτα καινοτόμο ή πρωτότυπο, αλλά σε ικανοποιούν γιατί είναι καλοφτιαγμένα και αρκετά έντονα.

Αν είσαι οπαδός της σκηνής, θα μείνεις απόλυτα ικανοποιημένος με τα τέσσερα αυτά κομμάτια. Σου εγγυώμαι πως αν το doom και γενικότερα τα ρυθμικά αργά, σάπια και σκονισμένα metal είναι του γούστου σου, εδώ θα βρεις υλικό να γουστάρεις.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET