Chrystabell & David Lynch

Cellophane Memories

Sacred Bones Records (2024)
Ένας ατελείωτος ορίζοντας φωνητικών γραμμών και ελάχιστων ηχητικών διαφοροποιήσεων
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο περισσότερος κόσμος είναι μάλλον πιο εξοικειωμένος με τον κινηματογραφικό παρά με τον μουσικό κόσμο του David Lynch, ο οποίος μετράει αρκετές δεκαετίες, μα και συνεργασίες. Στο "Cellophane Memories", το δεύτερο συνεργατικό δίσκο του με την Τεξανή Chrystabell (η οποία είχε συνθέσει το OST στο "Inland Empire"), επιχειρούν μία πιο ambient στροφή στο μέχρι τώρα trip hop ήχο τους, και πάνε πιο κοντά στον πειραματισμό της Keeley Forsyth. Η μουσική είναι μινιμαλιστική και αιθέρια, κρατημένη σε λίγες νότες και συγχορδίες, αφήνοντας την Chrystabell στο επίκεντρο να ξεδιπλώσει το ταλέντο της.

Το τελικό αποτέλεσμα έχει σαφώς ενδιαφέρον, κυρίως χάρη στις πολυφωνίες, τις ηχογραφήσεις πάνω σε ηχογραφήσεις, τους ψιθύρους, και τον κατακερματισμό των φωνητικών γραμμών. Πετυχαίνεται έτσι μία ονειρική αίσθηση, όπου για μισή ώρα περιδιαβαίνεις σ’ έναν κόσμο ομιχλώδη, άτακτο, και αργόσυρτο. Ελάχιστες διακυμάνσεις εντοπίζονται, με το "Answers to the Questions" να είναι ίσως η σύνθεση που ξεχωρίζει πρώτη, και μας εισάγει σ’ ένα δυνατότερο συνθετικά δεύτερο μέρος. Ωστόσο, αν και ιδιαίτερος, ο δίσκος μάλλον αποτυγχάνει να περάσει το τεστ αντοχών, και αναδεικνύεται λίγος και άχαρος, αφήνοντας περισσότερη λαχτάρα για τα προηγούμενα πεπραγμένα, είτε της κοινής τους συνεργασίας (βλ. το "This Train" που παραπέμπει σε Portishead), είτε μεμονωμένα, ενδεικτικά το πιο πετυχημένο σε αντίστοιχο ύφος "Lux Vivens" του David Lynch με την Jocelyn Montgomery, ή τo alternative pop "Feels Like Love" της Chrystabell.

Bandcamp | Spotify

  • SHARE
  • TWEET