Botanica

Ειλικρινά απορώ πώς οι Botanica δεν έχουν γίνει ήδη προστατευόμενοι του ελληνικού κοινού.

Με μία δεκαετία ήδη στις πλάτες τους, οι Botanica αποτελούν ένα συγκρότημα που κινείται με ευκολία σε πολλά μουσικά είδη, έχοντας ως αφετηρία μία γενική έννοια του alternative, αλλά επεκτείνοντάς την και σε πολλές άλλες μουσικές κατευθύνσεις, τόσο στο χώρο του rock (post-punk, classic rock), όσο και σε εντελώς διαφορετικά ιδιώματα.

Η μουσική τους γενικά αναμιγνύει χρώματα από την παλέτα του μινόρε, επενδύοντας αρκετά στη μελαγχολία. Ο πυκνός ήχος τους ακόμα και σε τούτη τη ζωντανή ηχογράφηση αποτελεί ένα από τα ατού τους και ιδίως ο περίφημος συνδυασμός κιθάρας-πλήκτρων-βιολού που μπορεί το καθένα ξεχωριστά να μην έχει κάτι το εντυπωσιακό να επιδείξει, αλλά ξέρουν πώς να αλληλοσυμπληρώνονται, χτίζοντας έναν επιβλητικό ήχο. Συχνά φαντάζουν ως οι Bad Seeds / Grinderman χωρίς την παρουσία του Nick Cave ("Concrete Shoes"), ενώ άλλοτε διακρίνεται μία συνθετική άποψη όχι μακριά από αυτήν των Violent Femmes ("Billboard Jesus"). Όταν όμως αποφασίζουν να ξεδώσουν, στη γωνία παραμονεύουν οι Gogol Bordello και το βαλκανικό / τσιγγάνικο punk για να ανεβάσουν τις στροφές ("The Truth Fish", "How").

Πατώντας στα παραπάνω, η φωνητική ερμηνεία του Paul Wallfisch, με βάθος και αρκετή δόση θεατρικότητας, παραδίδει στίχους το λιγότερο ευφυείς και ενδιαφέροντες.

Σχετικά με τις συνθέσεις τους, έχουμε το προνόμιο να ακούσουμε επιλεγμένες στιγμές από την παρελθούσα δισκογραφία τους (live γαρ) και η αλήθεια είναι ότι καταφέρνουν να παρασύρουν τον ακροατή στο ρυθμό τους με ευκολία. Ομολογώ, δε, ότι μένω εντυπωσιασμένος από την ποιότητα του ήχου του live, που μπορεί να χάνει λίγο σε συναυλιακή αίσθηση, αλλά διατηρεί μία αξιοθαύμαστη ισορροπία ανάμεσα σε όλα τα όργανα και τη φωνή, αποδίδοντας με πιστότητα την μουσική των Botanica.

Εξαιρετική αγορά, τόσο για όσους παρακολουθούν την πορεία τους, όσο και για όσους θελήσουν να ανακαλύψουν ένα προσεχώς αγαπημένο συγκρότημα. Ένα συγκρότημα που με τόσες ομοιότητες με σχήματα που θαυμάζονται ως θεϊκά στην Ελλάδα και με την ισχυρή δόση ποιητικής κατχνιάς, που είναι γνωστό ότι έχει απήχηση στη χώρα μας, ενισχύει την αρχική μου απορία:

Πραγματικά απορώ πώς οι Botanica δεν έχουν γίνει ήδη προστατευόμενοι του ελληνικού κοινού.