Black Star Riders

Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από μια βαριά κληρονομιά. Οι Ricky Warwick, Scott Gorham, Damon Johnson και Marco Mendoza σίγουρα θα το ήξεραν αυτό, όταν αποφάσισαν να συμπράξουν με τον Jimmy DeGrasso (Megadeth, Alice Cooper) και να κυκλοφορήσουν νέο υλικό, όχι ως Thin Lizzy, αλλά ως Black Star Riders. Βέβαια, όπως φάνηκε, σκοπός της μπάντας δεν ήταν να επανακαθοριστεί, αφού το αποτέλεσμα του ντεμπούτου της θύμιζε περισσότερο ένα tribute στο θρυλικό hard rock σχήμα παρά κάτι το ουσιαστικά καινούργιο.

Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, το "All Hell Breaks Loose" δεν ήταν σε καμία περίπτωση ένας κακός δίσκος, μιας και μας παρουσίασε μία μπάντα που ξέρει αναμφίβολα να γράφει ωραία hard rock κομμάτια. Έτσι, οι Black Star Riders έδειχναν να έχουν ό,τι χρειάζεται για μια ανοδική πορεία στο μέλλον, αρκεί να έπαιρναν απόφαση να σταθούν στα δικά τους πόδια.

Δύο χρόνια μετά και έπειτα από την αντικατάσταση στο μπάσο του Mendoza από τον Robbie Crane (Ratt, Lynch Mob, Vince Neil, Adler's Appetite), το συγκρότημα επιστρέφει στο προσκήνιο με το δεύτερό του άλμπουμ, "The Killer Instinct". Το πρώτο ομώνυμο single δεν εξέπληξε, αποτελώντας συνέχεια των Black Star Riders όπως τους ακούσαμε στο "All Hell Breaks Loose", με το «φάντασμα» της φωνής του Phil Lynott να δηλώνει βροντερό παρόν. Δεν παύει όμως να είναι ένα καλό κομμάτι. Και μόνο καλά κομμάτια θα βρεις στον εν λόγω δίσκο.

Μάλιστα, αυτή τη φορά το σχήμα δείχνει να αναπτύσσει δειλά-δειλά τη δικιά του μουσική προσωπικότητα. Η βάση είναι φυσικά η κληρονομιά των Thin Lizzy, όμως οι Black Star Riders δείχνουν πως μπορούν πατώντας σε αυτή, να προσφέρουν καλοδουλεμένο rock για το σύγχρονο αυτί. Το βαρύ "Bullet Blues", το ραδιοφωνικό "Finest Hour", το funky "Through The Motions" και το επικό "Soldiertown" με τις κέλτικες μελωδίες του, αποτελούν τις κορυφαίες δυναμικές στιγμές του δίσκου, ενώ το bluesy "Charlie I Gotta Go" και το «πικρό» "Blindsided" ξεχωρίζουν ως ένα εξαιρετικό mid-tempo δίδυμο. Εξαιρετική είναι και η δουλειά που έχει γίνει στην παραγωγή, με τον Nick Raskulinecz να δίνει έναν πιο «γεμάτο» ήχο σε σχέση με την πιο basic προσέγγιση του Kevin Shirley στο προηγούμενο άλμπουμ.

Έτσι, στο "The Killer Instinct" ακούμε μια μπάντα που έχει κάνει βήματα μπροστά. Δεν νομίζω πως οι Black Star Riders θα καταφέρουν να ξεφύγουν ποτέ τελείως απ' τη σκιά των Thin Lizzy -κάτι που δεν δείχνουν να το θέλουν είναι η αλήθεια- όμως η μουσική που μας προσφέρουν είναι καλοδουλεμένη και πιστή τόσο στο παρελθόν όσο και στο μέλλον που χτίζει το σχήμα.