Best Coast

California Nights

Harvest (2015)

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 07/09/2015

Όσο απομακρύνονται από τον θόρυβο, τόσο πιο απλοί, Αμερικάνοι, χαζοχαρούμενοι και βαρετοί γίνονται

Έχοντας γνωρίσει την μπάντα στα πρώτα της βήματα, περί το 2009, με τα πρώτα demo και single, είχα εντυπωσιαστεί με το όμορφο και θορυβώδες στυλ ήχου που έβγαζαν, με μια δόση καλοκαιρινής αύρας, έξυπνου lo-fi και surf rock υποβάθρου. Υπήρχαν κομμάτια που πλησίαζαν το noise-rock και άλλα με περισσότερο garage ήχο, που ενθουσίαζαν. Αν ακούσεις τα "Something In The Way" και "That's The Way Boys Are", θα καταλάβεις για τι έξυπνη και καλοκαιρινή βρωμιά εννοώ.

Σιγά-σιγά, μετά τον πρώτο δίσκο τους και αφού αισίως είμαστε στην τρίτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους, ο ήχος τους άρχισε να γίνεται πιο βατός, σε σημεία που πλησίαζε την pop μουσική. Δεν ξέρω πως να περιγράψω αυτή την γλυκιά χροιά της εξέλιξης τους, πέραν ότι μοιάζει με τα indie pop περάσματα των Belle & Sebastian.

Φέτος τα κομμάτια τους είναι ακόμα πιο ξεκάθαρα pop rock, με τάσεις προς το mainstream. Σε μερικά σημεία μου θύμισαν Avril Lavigne. Ίσως και λόγο της φωνής της Bethany, που μοιάζει κάπως. Κρίμα γιατί η χροιά της είναι πολλή όμορφη. Από εκεί και πέρα η μουσική τους απευθύνεται αποκλειστικά σε νεαρούς Αμερικάνους εφήβους και παρότι συνθετικά κρύβει έμπνευση, στο αποτέλεσμα δεν βγάζει τίποτα παραπάνω από ένα εύκολο και βαρετά χαρούμενο teen pop. Μουσική για California Nights... όντως... Μην πω καλύτερα Florida! Αφού στα πρώτα κομμάτια του δίσκου, νομίζεις ότι ακούς ένα ίδιο εικοσάλεπτο κομμάτι που δεν μοιάζει να αλλάζει και ιδιαίτερα. Μετά τα μισά, προς το "Fading Fast" και έπειτα, που πέφτει λίγο ο ρυθμός, ανέχεσαι κάπως τα κομμάτια. Το τελευταίο τους κομμάτι, "Wasted Time", μου άρεσε λίγο περισσότερο από όλα τα αλλά. Ειρωνεία; Χαμένος χρόνος; Πετυχημένο για κλείσιμο; Όνομα και πράγμα; Μάλλον...

Κρίμα, καθώς παλιότερα πίστευα ότι γεννιέται μια μπάντα που θα παρουσιάσει ότι έλειπε από το lo-fi. Αλλά τελικά έπεσα πάρα πολύ έξω και αυτή η χαζομάρα που άκουσα, έμελε να προορίζεται για στερεοφωνικά σε Αμερικάνικα πάρτι πρωτοετών σε διάφορες ΚΓΦΧΨ αδελφότητες. Ακούστε παρακάτω τον δίσκο και εάν δεν είστε στην φάση που περιέγραψα ηλικιακά, δεν πιστεύω ότι μπορεί να σας αγγίξει. Απορώ πως θα καταφέρει η κυρία Cosentino να προσελκύσει νέους ακροατές με αυτή την πατάτα. Δηλαδή πίστεψε ότι με το να γίνει πιο απλή, χαλαρή και εύπεπτη θα δελεάσει δεκάχρονα να πάνε να αγοράσουν τον δίσκο;

Best Coast Vevo, Full Album

Θεοδόσης Γενιτσαρίδης

Σχετικός με λασπώδη metal παρακλάδια και ό,τι κάνει θόρυβο στο rock. Προσαρμόζεται εύκολα σε πειραματικά και προοδευτικά περιβάλλοντα. Διακατέχεται από νευρωτικά κίνητρα και κύκνεια πρότυπα. Αγαπάει...