Benthos

Συχνά έχουμε κατηγορήσει την InsideOut ως ένα label που έχει δείξει την τάση να προστατεύσει τις συντηρητικές εκφάνσεις του progressive rock, όμως με μπάντες όπως τους OU και τώρα τους Ιταλούς Benthos φαίνεται πως οι άνθρωποι της εταιρείας έχουν ακόμη τα αυτιά τους ανοιχτά. Διότι αν είναι κάτι ξεκάθαρο ακούγοντας το δεύτερο άλμπουμ της πεντάδας από το Μιλάνο είναι πως πρόκειται για σχήμα που επιχειρεί να σπάσει κάποια καλούπια - ή έστω να το προσπαθήσει σθεναρά.

Η σύγχρονη οπτική τους έγκειται στο πόσο πυκνό και φαντεζί είναι το εκτελεστικό και συνθετικό τους κομμάτι. Τα περισσότερα τραγούδια του "From Nothing" είναι απίστευτα τεχνικά και διαθέτουν άπειρα διαφορετικά μέρη κι εναλλαγές, κυριολεκτικά πολλές ιδέες διαρκούν μόνο 10-20 δευτερόλεπτα και υπάρχουν τραγούδια που αλλάζουν πρόσωπα πολλές φορές. Θα μπορούσα εδώ να πω ότι οι Benthos αδιαφορούν πλήρως για την έννοια του songwriting - κι αυτός θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να δείξω το πόσο γέρος είμαι. Διότι οι μουσικοί στους Benthos είναι αρκετά νεαροί κι ίσως ενδιαφέρονται περισσότερο να παρουσιάζουν ιδέες σύμφωνα με τις νοητικές καλωδιώσεις της δικής του γενιάς: γρήγορα κι εντυπωσιακά.

Ένα δεύτερο στοιχείο που τους διαφοροποιεί αρκετά είναι οι επιρροές τους. Τα "From Nothing" και "Let Me Plunge" ξεκινούν τον δίσκο αρκετά φυσιολογικά, με πολλές αναφορές στο prog metal των Haken και των Tesseract και πολύ νόστιμες jazz προσθήκες στις κιθαριστικές αρμονίες, σταδιακά όμως ο ταλαντούχος τραγουδιστής Gabriele Landillo αρχίζει να αυξάνει το γρέζι του. Και πριν το καταλάβεις, φτάνεις στα εντελώς παρανοϊκά "As A Cordyceps" και "Fossil" - σε ένα ηχητικό βασίλειο κάπου ανάμεσα στο prog, το mathcore, το djent, την jazz και το post-hardcore. Προφανώς οι The Dillinger Escape Plan είναι για τους Benthos όσο σημαντικοί είναι και οι Dream Theater - αν όχι σημαντικότεροι - και το "From Nothing" φανερώνει σταδιακά γενναίες δόσεις ακρότητας, αν και η τεχνοκρατική τους διάθεση δεν εκλείπει ποτέ.

Για κάποιους ακροατές, όλες αυτές οι ακροβασίες θα φανούν ανούσιες και χωρίς πραγματικό περιεχόμενο. Προσωπικά πιστεύω πως οι Benthos αδιαφορούν για πιο λογικές φόρμες και λειτουργούν πολύ με την φαντασία. Μπορούν να γράψουν πιο πιασάρικα πράγματα - πανέμορφο το ρεφρέν του ομώνυμου, κορυφαίο το μελωδικό "The Giant Child" - αλλά μάλλον εστιάζουν στο στιλιστικό χάος, όπως παρουσιάζεται σε συνθέσεις όπως το "Fossil", το "Athletic Worms" ή το "Perpetual Drone Monkeys" - σε αυτό το τελευταίο θα ακούσεις και γνήσια extreme metal μέρη.

Οι εκτελεστικές δυνατότητες της μπάντας είναι απλά καταπληκτικές, με το rhythm section των Fiorani/Tagliani να παίζει εκρηκτικά, αδιανόητα πράγματα. Οι κιθάρες των Papagni/Tripodi προσθέτουν πολλά fusion χρώματα και το σύνολο βρίσκεται σε ανώτατο τεχνικό επίπεδο, αν αυτό σημαίνει κάτι για τον ακροατή. Προσωπικά θαύμασα τα παιξίματα και βρήκα πολύ σημαντικό replay value στο άλμπουμ, αφού ο δαιδαλώδης χαρακτήρας των συνθέσεων εξιτάρει την περιέργεια.

Χωρίς τελικά να συναρπάζει με την ουσία του, το "From Nothing" είναι ένα τολμηρό και σίγουρα γενναίο progressive metal άλμπουμ που δεν ακολουθεί καμία πεπατημένη οδό. Δοκιμάζει πράγματα, ιχνηλατεί ήχους, δοκιμάζει νέα εδάφη και τελικά κερδίζει πολλούς πόντους με το ταλέντο, την ειλικρίνεια, την ευρηματικότητα και αυτήν την σχιζοφρενική του συνθετική διάθεση. Αν μη τι άλλο, οι Benthos δείχνουν μια ανατρεπτικότητα στο πως αντιλαμβάνονται το prog - ας πιούμε σε αυτό!

Bandcamp