Backxwash

Παρά το γεγονός πως το σύγχρονο hip-hop σφύζει από ταλέντο κι αποτελεί ένα τρομερά ανταγωνιστικό περιβάλλον, πολλοί καλλιτέχνες βρίσκουν τον τρόπο και τον χώρο να επιβάλλουν και την δική τους φωνή. Σε αυτούς αξίζει να προσμετρηθεί και η Καναδή rapper Backxwash (κατά κόσμον Ashanti Mutinta) και η εφιαλτική τέχνη που οικοδόμησε κατά την προηγούμενη της τριλογία δίσκων, με ένα hip-hop γεμάτο industrial, rock και horrorcore στοιχεία - ένα hip-hop που την έκανε ιδιαίτερα αρεστή και σε ανήσυχα rock ακροατήρια: τα εν Roadburn αδέρφια μας έχουν εξάλλου υπάρξει μάρτυρες.

Το νέο άλμπουμ της παρόλα αυτά σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή πλεύσης. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιθετικών στοιχείων έχει εξαφανιστεί και στην θέση τους βρίσκεται μια πολύ πιο ατμοσφαιρική hip-hop, με ζεστά synths, φωτεινά samples και αργά beats να κυριαρχούν. Η αφαίρεση της βιομηχανικής της κόψης όμως δεν σημαίνει όμως πως η μουσική της Backxwash έγινε ξαφνικά άκακη, μάλλον το αντίθετο. Το "Only Dust Remains" αφήνει το συναίσθημα να έρθει στην επιφάνεια και το τραύμα να απογυμνωθεί περισσότερο από ποτέ.

Ο βασικός εξάλλου πρωταγωνιστής της μουσικής της Backxwash ήταν και παραμένει η ίδια η χροιά της φωνής της. Ενώ λοιπόν το flow της είναι πιθανόν πιο απλό και λιγότερο τεχνικό από πολλών συναδέλφων της, η χροιά και η ερμηνεία της είναι ανατριχιαστικές. Ακροβατώντας ανάμεσα στην επιθετικότητα και την μελαγχολία, η Backxwash ερμηνεύει κάθε τραγούδι σαν να είναι το τελευταίο της. Εύθραυστη, ποιητική και γεμάτη οξύτητα, περνάει το σύνορο από την δύναμη στην παραίτηση σε απόσταση δευτερολέπτων και - σε όρους ψυχικής υγείας - μοιάζει σαν να κουβαλάει τον ίδιο τον ακροατή. Τίποτα δεν μπορεί να μειώσει την γενναιότητα της.

Από τα δέκα τραγούδια του "Only Dust Remains" κάποια ξεχωρίζουν από χιλιόμετρα. Το γνωστό μας από καιρό "Wake Up" είναι από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, με την μελωδική ανατροπή του φινάλε να λάμπει σαν στέμμα κι ο στίχος Through the blackest skies I will not go gentle να σφίγγει την καρδιά. Το εναρκτήριο "Black Lazarus" υποβάλλει με το υπνωτικό του groove και το "9th Heaven" φέρνει μια αμφίσημη θρησκευτικότητα στο προσκήνιο πάνω σε ένα tribal υπόβαθρο. Στην κορυφή όμως στέκεται το εκπληκτικό "History Of Violence", μια κομματάρα στην οποία το βαθιά προσωπικό γίνεται ανοιχτή πολιτική διαμαρτυρία. From the river to the sea Palestine will be free λέει η καλλιτέχνις και η γροθιά σου σηκώνεται μόνη της.

Η ποίηση της Backxwash δεσπόζει, αισθητικά και νοηματικά. Με λόγο που τσακίζει κόκαλα και χαϊδεύει την ψυχή κατά το δοκούν, η Ashanti έχει ένα πραγματικό χάρισμα με τις λέξεις. Μέσω αυτών, κερδίζει τον ακροατή ακόμα και σε στιγμές που η μουσική δεν εντυπωσιάζει, όπως στο "Dissociation" με τα έντονα trap στοιχεία και στο "Stairway To Heaven" όπου διαλέγει να ραπάρει πάνω σε ένα Floyd-ικό ηχητικό τοπίο. Πέραν των ελαφρών μουσικών ανισοτήτων, η Backxwash κρατάει τα πάντα δεμένα κάτω από την δύναμη της ματιάς της.

Η ζωή, ο θάνατος, οι κοινωνικές αδικίες, τα queer βιώματα, η κατάθλιψη και η ελπίδα, μπαίνουν με θάρρος κάτω από το μικροσκόπιο του "Only Dust Remains", ενός άλμπουμ που αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρωματιστό παρά το εξώφυλλο του. Ο κόσμος του δεν είναι ασπρόμαυρος μα κρύβει πολλές αποχρώσεις φωτός - και η Backxwash σηκώνει το βάρος ενός τολμηρού άλμπουμ με περίσσευμα ψυχής.

Bandcamp