Artillery

Σε μια λίστα με τα ποιοτικότερα -αλλά και πιο υποτιμημένα- συγκροτήματα του ευρωπαϊκού thrash, οι Artillery θα κατείχαν αναμφίβολα μία από τις διακεκριμένες θέσεις. Γεννημένοι το '82 στην Δανία, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, "Fear Of Tomorrow", τρία χρόνια αργότερα και χτύπησαν ταβάνι κατά την περίοδο '87-'90 με τα εκπληκτικά "Terror Squad" και "By Inheritance". Το riff-ο-κεντρικό ημι-τεχνικό thrash τους, με τις ισχυρές δόσεις μελωδικότητας, υπήρξε πρωτοποριακό για την εποχή, με τα ξεχωριστά φωνητικά του Flemming Rönsdorf να πλησιάζουν στο βορειοευρωπαϊκό αντίστοιχο του Warrel Dane επί εποχής Sanctuary. Έναν χρόνο μετά το "By Inheritance", όμως, και έχοντας φτάσει στο ζενίθ της δημιουργικότητάς τους, οι Δανοί θα διαλυθούν, αφήνοντας τους απανταχού οπαδούς τους στα κρύα του λουτρού.

Η πρώτη επάνοδος θα γίνει το '99 με το αδύναμο "B.A.C.K.", ωστόσο δε θα κρατήσει για πολύ. Η νέα περίοδος απραξίας διαρκεί εφτά επιπλέον χρόνια, με τους Michael και Morten Stützer (κιθάρες), Peter Thorslund (μπάσο) και Carsten Nielsen (τύμπανα) να ενεργοποιούν ξανά τους Artillery το '07. Εντούτοις, στην επανένωση αυτή ο Rönsdorf θα απουσιάσει, με τον Søren 'Nico' Adamsen να τον αντικαθιστά στο αξιοπρεπέστατο "When Death Comes". Με αυτή τη σύνθεση οι Δανοί κυκλοφορούν και το φετινό "My Blood", δείχνοντας ότι αυτή τη φορά δεν έχουν σκοπό να αποσυρθούν σύντομα.

Επί του προκειμένου, ο σημερινός ήχος της μπάντας αντλεί μεγάλες ποσότητες έμπνευσης από το παρελθόν της, αρχής γενομένης από το εναρκτήριο "Mi Sangre (The Blood Song)", με το πνεύμα του αξεπέραστου "Khomaniac" να πλανάται από πάνω του μέσα από ανατολίτικες μελωδίες, φρενήρεις ρυθμούς και άπαντα τα χαρακτηριστικά της μπάντας να συνοψίζονται σε εφτάμιση λεπτά. Ανάλογες στιγμές συναντώνται και στη συνέχεια, με τα "Monster", "Dark Days" και "Death Is An Illusion" να μην υστερούν στο παραμικρό, συνθέτοντας ένα εντυπωσιακά δυνατό ξεκίνημα. Το ποικίλο ρεπερτόριο συμπεριλαμβάνει λοξοδρομήσεις που αγγίζουν μέχρι και hard rock φόρμες και εκδηλώνονται σαφείς στο "Ain't Giving In", μία σύνθεση που προέρχεται από το ακυκλοφόρητο demo του '91, "The Mind Factory".

Η δεύτερη όψη του δίσκου παρουσιάζει τους Artillery με πιο νεωτεριστικές τάσεις, οι οποίες είχαν αποτυπωθεί και νωρίτερα στο "When Death Comes", πλησιάζοντας τον ήχο των σημερινών Death Angel, των Onslaught ή ακόμα και των Evile. Τα πιο χειροπιαστά παραδείγματα αυτής της κατεύθυνσης γίνονται ορατά στα "Thrasher", "Warrior Blood" και "Dark Days", όπου το groove υπερκαλύπτει τις ταχύτητες. Μεγάλη ευθύνη σ' αυτό φέρει το μπάσο του Thorslund, το οποίο ξεχωρίζει μονίμως από τα υπόλοιπα όργανα, πράγμα όχι και τόσο σύνηθες σε έναν thrash metal δίσκο. Πλάι του, το ευφάνταστο και ολοκληρωμένο παίξιμο του Nielsen βγάζει μάτια, τονίζοντας την σημαντικότητα που επιφέρει η επωνυμία του αρχικού drummer σε μία μπάντα. Οι αδερφοί Stützer παραδίδουν ακόμα μία εξαιρετική κιθαριστική δουλειά, αποτελώντας το κέντρο συμμετρίας κατά μήκος του άλμπουμ με τα άψογα riff τους αλλά και με κάμποσα αξιομνημόνευτα solo.

Ο Adamsen με τη σειρά του δίνει ό,τι καλύτερο διαθέτει, με τη μελωδικότητα να είναι το μεγάλο του όπλο σε όλες του τις εκφράσεις, όμως σίγουρα Rönsdorf δεν είναι. Αυτό το τελευταίο το επισημαίνω διότι οι ερμηνείες του προκατόχου του υπήρξαν τόσο ιδιαίτερες, ώστε για πολλούς το όνομά του έχει συνυφανθεί στενά με αυτό της μπάντας. Ωστόσο, ο Adamsen κρίνεται το λιγότερο αξιόλογος μέσα από τη δουλειά του, καταφέρνοντας μάλιστα να αφήσει το προσωπικό του στίγμα στο δίσκο. Εκεί που τα χαλάει είναι στο στιχουργικό κομμάτι, το οποίο αποτελεί και το μοναδικό μελανό σημείο σε ολόκληρο το "My Blood". Βέβαια, οι στίχοι δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο των Δανών, ασχέτως αν η πλειονότητα των thrash ακροατών δεν ασχολείται ιδιαίτερα με αυτούς.

Συμπερασματικά, το έκτο άλμπουμ των Artillery τα καταφέρνει περίφημα γι' αυτό που είναι, δεδομένου ότι οι λαμπρές στιγμές του παρελθόντος είναι σχεδόν αδύνατο να ξεπεραστούν. Με αρκετές αναφορές στο "By Inheritance", μέσω της αυξημένης χρήσης ανατολίτικων στοιχείων, αλλά και με τις απαραίτητες ντόπες φρεσκάδας, το "My Blood" φαντάζει σα μία λογική προέκταση του thrash του χθες στο σήμερα, που καλό θα είναι να μην αγνοηθεί από τους υπέρμαχους του είδους.

Υ.Γ.: Στην περιορισμένη του έκδοση, το άλμπουμ εμπεριέχει τα επανηχογραφημένα "Show Your Hate" και "Eternal War" από το ντεμπούτο της μπάντας, "Fear Of Tomorrow". Παρά την εκτελεστική τους αρτιότητα, τα κομμάτια αντενδείκνυνται για πρώτη επαφή κάποιου με το συγκεκριμένο υλικό (όπως ισχύει σε κάθε τέτοια περίπτωση), αφού η μαγεία των πρωτότυπων εκτελέσεων δυστυχώς απουσιάζει.