Aborted

Πριν καλά καλά κυκλοφορήσει το "Slaughter & Apparatus" και πριν προλάβουμε να χωνέψουμε την αλλαγή στη μουσική κατεύθυνση, οι Aborted ξαναχτυπούν με νέο δίσκο μέσα στο 2008. Το "Strychnine.213" όμως είναι χτύπημα κάτω από τη μέση και μάλλον θα αναγκαστούμε να δώσουμε πόντο ποινής στους Βέλγους κάφρους.

Ας τα πάρουμε απ' την αρχή. Ο νέος δίσκος συνεχίζει από 'κει που αφήσαμε τη μπάντα με το περσινό "Slaughter & Apparatus: A Methodical Overture". Η εν λόγω δουλειά, παρότι με ξένισε με τις μελωδίες και τη μοντέρνα προσέγγιση, ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής. Το "Strychnine.213", παρότι συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, κάθε άλλο παρά ως επιτυχημένη προσπάθεια μπορεί να κριθεί. Οι ακόμα περισσότερες μελωδίες, τα μέτρια, χιλιοπαιγμένα riff και η αταίριαστη παραγωγή συνθέτουν ίσως το χειρότερο δίσκο στη μέχρι τώρα πορεία των Βέλγων. Μια δουλειά που σου δίνει την αίσθηση της βιασύνης, λες και τα μέλη πιεστήκαν να γράψουν κάτι στα γρήγορα. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι πέρυσι κυκλοφορούσαν δίσκο αυστηρά κάθε δύο χρόνια.

Βέβαια, όσοι τους είδαν ζωντανά στο Underworld το Μάιο ξέρουν ότι καμία σχέση δεν έχει το live performance τους με αυτό που ακούμε στο cd. Η πολύ πιο ακραία απόδοση των τραγουδιών τους σίγουρα ικανοποιεί και τους φίλους της goregrind περιόδου τους. Επειδή όμως εδώ δεν κρίνουμε τις ζωντανές εμφανίσεις τους, αλλά το νέο δίσκο, ας ελπίσουμε ότι το "Strychnine.213" είναι απλά ένα στραβοπάτημα και θα επανέλθουν με κάτι καλύτερο σε καναδύο χρόνια.