The Ocean, Tides From Nebula, Abraham @ Gagarin 205, 25/11/13

Γεμάτη εμφάνιση από μια μπάντα που εκφράζεται όμορφα και πρωτοπορεί

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 27/11/2013 @ 11:51
Παρότι Δευτέρα βράδυ, αρκετοί φίλοι της μουσικής τίμησαν με την παρουσία τους τρεις ενδιαφέρουσες μπάντες εκ της κεντρικής Ευρώπης. Οι The Ocean έφεραν μαζί τους τούς εκρηκτικούς Abraham από την Ελβετία και τους καλοστημένους Tides From Nebula από την Πολώνια.

Νωρίς-νωρίς οι Ελβετοί, με τους δύο The Ocean στις κιθάρες, άρχισαν αργά και σταθερά, το ακραίο, κατά βάση, ατμοσφαιρικό sludge τους, υπό τους βρυχηθμούς του χαρούμενου frontman τους σε συνοδεία των εκπληκτικών φωνητικών πανδαισιών του drummer. Αν και αρκετά ίδιοι σε όλες τις συνθέσεις, έβγαζαν μια ζεστασιά μέσα από την σαπίλα τους και προσπάθησαν να δώσουν ένταση στο βράδυ μας.

Abraham

Ο ήχος τους κάπως βαρετός και τα βασικά φωνητικά τους ίδια, στατικά και μονότονα. Τραβηγμένα φωνήεντα και καμία προσπάθεια τραγουδιού. O ηχολήπτης έθαψε μπάσο και κιθάρες, είχε πολύ ψηλά τα τύμπανα και προεξείχαν έντονα οι φωνές υπέρ όλων. Ευτυχώς που ο Dave στα τύμπανα έκανε την διαφορά και στους ρυθμούς αλλά και τις φωνές και έδινε κάτι διαφορετικό στον ήχο.

Στη συνέχεια οι Tides From Nebula, μια καλοστημένη μπάντα που παίζει ένα παλιομοδίτικο post-rock. Χωρίς να μπορεί να προκαλέσει την παραμικρή εντύπωση, μιας και παίζει μεν καλά αλλά προφανώς δεν μπορεί να ξεπεράσει και να φανεί έστω ελάχιστα διαφορετική από Explosions In The Sky, Godspeed You! Black Emperor και Mogwai. Αυτοί το κάνουν καλά, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κουράζουμε με παρόμοιες συνθέσεις και ολόιδιους ήχους.

Tides From Nebula

Ο ήχος ιδιαιτέρως καλός και το παίξιμο τους άψογο. Ονειρικά περάσματα και δυνατές κορυφώσεις, χωρίς ιδιαίτερη πώρωση, έφτιαξαν μια ατμόσφαιρα που τουλάχιστον μας κράτησε σε εγρήγορση και δεν μας έδιωξε νωρίς.

Μα φυσικά δεν θα φεύγαμε, γιατί όλοι εκεί μέσα ήμασταν για τους Γερμανούς. Μια μπάντα που έχει αποδείξει ότι είναι μεγάλη, σταθερή, δημιουργική, πρωτότυπη και ελπιδοφόρα. Συνθέσεις που σπάνε κόκκαλα, κιθάρες που σκοτώνουν και φωνητικά εκπληκτικά εντυπωσιακά. Οφείλω να αναφέρω ότι σε κάποια σημεία η δεύτερη κιθάρα τους κάπου χανόταν, και νομίζω ότι διέκρινα κάποια λαθάκια που δεν τα περίμενα.

The Ocean

Κάπου στο encore το έχασα εντελώς. Κομμάτια από "Heliocentric" και "Precambrian" με διαολόστειλαν (εξ' ου και μπορεί να χάσω τη σειρά στην αποτύπωση του set τους παρακάτω). Όλα ήταν όμορφα, σκοτεινά, δυνατά και εντυπωσιακά. Ατμόσφαιρα που κτίστηκε υπέροχα με τις συνθέσεις του "Pelagial" και μας χτύπησε γροθιά στο κλείσιμο της βραδιάς.

The Ocean

Ο Rossetti είναι εκπληκτικός. Οι δυνατότητές του μεγάλες και η όρεξή του τρομακτική. Έδειξε πόσο όμορφα είναι να κάνεις κάτι που σου αρέσει και πόσο μπορείς να φτιάξεις τον κόσμο με δυο τρεις σωστές κινήσεις. Προς το τέλος μαζί τους βγήκε και ο Ελβετός μπυροκοιλάς των Abraham για να χαρίσει μερικούς βρυχηθμούς ακόμα στο πλάι του Loic. Όλα τόσο μαύρα. Οι εικόνες στο wall πίσω αρχικά ωκεανού, βυθού και υποθαλάσσιων τοπίων, στην συνέχεια σκοτάδι, αρρώστια και ψυχρή ατμόσφαιρα που έδενε τέλεια με τις μουσικές που ακούγαμε.

The Ocean

Η εμφάνισή τους ήταν επαγγελματική. Ο ήχος τους ξεπέρασε τις προσδοκίες μου και το setlist παρότι επικεντρώθηκε στην φετινή τους δισκάρα, μας αντάμειψε και με το παραπάνω στο κλείσιμό του με κομματάρες του παρελθόντος. Οι The Ocean ξέρουν να γράφουν όμορφες μουσικές και μπορούν να αποδίδουν ζωντανά την όρεξη που τους διακρίνει. Ευχαρίστησαν όσους τους παρακολούθησαν και μεγάλωσαν κι άλλο τις προσδοκίες μας για αυτούς.
SETLIST

Mesopelagic: Into The Uncanny
Bathyalpelagic I: Impasses
Bathyalpelagic II: The Wish In Dreams
Bathyalpelagic III: Disequillibrated
Abyssopelagic I: Boundless Vasts
Hadopelagic II: Let Them Believe
Demersal: Cognitive Dissonance
Benthic: The Origin Of Our Wishes

Encore:
Shamayim / Firmament
Ectasian: De Profundis
The Origin Of Species
The Origin Of God

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν / www.livephotographs.com
  • SHARE
  • TWEET