Jane Doe, Mani Deum, Lower Cut @ Eightball, 16/04/16

Τα τελευταία χρόνια νοιώθω έντονα την άνοδο της ελληνικής σκηνής σε πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη. Κατά πάσα πιθανότητα, οι δυσκολίες που περνά η χώρα μας σε κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό επίπεδο δημιουργεί έμπνευση και ανάγκη για δημιουργικότητα στους καλλιτέχνες. Με αυτές τις σκέψεις φτάσαμε απο νωρίς στο Eightball, όπου θα είχαμε την δυνατότητα να παρακολουθήσουμε ένα ενδιαφέρον πακέτο από τρία εναλλακτικά μουσικά σχήματα, τρεις άξιους εκπροσώπους της αγγλόφωνης ελληνικής σκηνής.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Αθηναίοι Lower Cut, οι οποίοι αν και έχουν πραγματοποιήσει αρκετές εμφανίσεις στην πρωτεύουσα, επισκέπτονται για πρώτη φορά τη Θεσσαλονίκη. Πατούν γερά στην shoegaze σκηνή με τα αιθέρια φωνητικά της Ειρήνης Αργύρη, ατμοσφαιρικές μελωδίες και δυναμικά κιθαριστικά ξεσπάσματα.

Έχουν κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής δυο E.P. και ένα full length άλμπουμ (το "Off My Head" του 2014), ενώ αυτόν τον καιρό ετοιμάζουν τον επόμενό τους δίσκο. Αν και η ατμόσφαιρα του club με τον ελάχιστο κόσμο δεν βοήθησε ιδιαίτερα, οι Αθηναίοι παρουσίασαν μια αξιόλογη και άκρως ενδιαφέρουσα εικόνα. Προσωπικά, εύχομαι και ελπίζω ότι θα επιστρέψουν στην πόλη μας σύντομα και υπό καλύτερες συνθήκες.

Συνέχεια με τους επίσης Αθηναίους κι επίσης πολύ ενδιαφέροντες Mani Deum. Σκοτεινή folk που μου θύμισε αρκετά τους Wovenhand, τόσο μουσικά όσο και λόγω της ατμόσφαιρας που το συγκρότημα δημιουργεί. Ουσιαστικά, με δυο frontman, διαφορετικούς αλλά απόλυτα ταιριαστούς, οι Mani Deum χρησιμοποιούν τη μουσική τους για να διηγηθούν τις ιστορίες τους.

Ιδιαίτερη αναφορά θεωρώ ότι αξίζει το theremin, ένα μουσικό όργανο που δυστυχώς δεν συναντούμε συχνά σε ελληνικό συγκρότημα. Μια μικρή αύξηση στην προσέλευση του κόσμου υπήρξε, αλλά δυστυχώς μερίδα του κοινού προτίμησε να φτάσει στον χώρο την τελευταία στιγμή, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να παρακολουθήσει δυο πολύ αξιόλογα μουσικά σχήματα.

Μερικές ημέρες νωρίτερα, στην Αθήνα, οι Mani Deum είχαν τον άτυπο ρόλο του headliner. Αυτήν τη φορά, ήταν η σειρά των Jane Doe. Ένα συγκρότημα με τέσσερις δίσκους στο ενεργητικό του και το πρόσφατο E.P. "Β612 Revisited", όπου διασκευάζουν δικές τους συνθέσεις.

Μέσα σε μία περίπου ώρα οι Θεσσαλονικείς κατάφεραν να δείξουν, για άλλη μια φορά, την ιδιαιτερότητα της μουσικής τους. Από το εναρκτήριο trip-hop του "What Took You So Long?" μέχρι την ατάκα «Μη γίνετε συνηθισμένοι» που προλόγισε το "Ordinary People" στο φινάλε, οι Jane Doe συνδύασαν τους Joy Division, την ηλεκτρονική μουσική και τη σκοτεινή ψυχεδέλεια, παρουσίασαν τα κομμάτια του E.P. και μερικές από τις καλύτερες συνθέσεις τους.

Στη σκηνή ανέβηκε ο Ledge Fletcher για το "Small Talk With The Devil" και η Μαρία Ζλατάνη για το "Tangerine". O Moss Doe υποδύθηκε γονατιστός τον Ζακ Στεφάνου στο "Ugly Man", διηγήθηκε την ιστορία πίσω από το, ακόμα ακυκλοφόρητο, "Bring Me The Head Of Marietta Fafouti" και έδωσε ρεσιτάλ τόσο στην ερμηνεία όσο και στη σκηνική παρουσία.

Οι Jane Doe αποτελούν ένα μουσικό σχήμα που βγάζει τα «εσώψυχά» του πάνω στη σκηνή, εκλύει μεγάλες ποσότητες ενέργειας και δημιουργεί στον ακροατή πολλά και ετερόκλιτα συναισθήματα. Οργή, λύπη και παράνοια συγκρούονται και η λύτρωση δεν έρχεται ποτέ. Πραγματικά... όχι συνηθισμένοι άνθρωποι.

Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Φραγκιαδάκης