Artch, Sorrowful Winds, Clairvoyant @ Underworld, 20/01/07

Οι Artch είναι ένα από τα πολλά συγκροτήματα που προκάλεσαν ένα μικρό πανικό όταν κυκλοφόρησαν την πρώτη τους δουλειά, στην προκειμένη περίπτωση το "Another Return To Church Hill" (1988), βάζοντας υποψηφιότητα για μια λαμπρή καριέρα. Κάποια χρόνια αργότερα, το 1991, κυκλοφόρησαν και τη δεύτερη δουλειά τους "For The Sake Of Mankind" η οποία ναι μεν ήταν καλή, αλλά δεν άγγιζε την πρώτη. Μετά δυστυχώς χάθηκαν.

Η έλευση τους στη χώρα μας δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα support ήταν δύο από τα καλύτερα ελληνικά συγκροτήματα, το live έγινε πολύ ελκυστικό. Δυστυχώς από τη μια, λογικό από την άλλη, ο κόσμος δεν ήταν πολύς. Γύρω στα 50-60 άτομα ήταν στο χώρο την προκαθορισμένη ώρα έναρξης. Όπως και σε σχεδόν όλες τις συναυλίες, έτσι κι εκείνο το βράδυ υπήρχε καθυστέρηση στην έναρξη.

Πρώτοι ανέβηκαν στη σκηνή οι Clairvoyant, οι οποίοι έχουν φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα τα τελευταία χρόνια. Το epic / heavy metal στο οποίο αρέσκονται διασκεδάζει αλλά και πορώνει το κοινό. Όσες φορές τους έχω δει είναι πολύ καλοί. Οι Clairvoyant είναι από τις μπάντες που έχουν μια σταθερή απόδοση. Η εμφάνιση τους εκείνη τη βραδιά δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Όντας όλο το group σε φόρμα, έκανε τα πάντα για να υπάρχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Δυστυχώς ο κάπως άσχημος ήχος που είχαν από τη μια και ο λίγος κόσμος που υπήρχε στο μαγαζί, κάνοντας την ατμόσφαιρα λίγο ψυχρή, από την άλλη επισκίασαν την εμφάνιση τους που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Ακόμα και η πολύ καλή διασκευή τους στο "I Am Alive" των Helloween δε "ζέστανε" το μέρος και το κοινό. Τουλάχιστον η μπάντα έκανε ότι μπορούσε. Εγκατέλειψαν τη σκηνή καταχειροκροτούμενοι, αλλά μακάρι να τους ξαναδούμε κάποια άλλη στιγμή υπό άλλες συνθήκες.

Μετά από τη μικρή διακοπή, στη σκηνή ανέβηκαν οι Sorrowful Winds, ένα από τα πιο καλά και γνωστά groups της ελληνικής σκηνής. Δυστυχώς το set list τους περιείχε μόνο 5 κομμάτια, λόγω κάποιων έκτακτων καταστάσεων στις τάξεις της μπάντας. Επί σκηνής, λόγω των προβλημάτων, μόνο τα 2/5 της κανονικής σύνθεσης ήταν παρόντα. Εκτός αυτού, δυστυχώς και οι Sorrowful Winds, εξαιτίας του λίγου κόσμου, είχαν την ίδια κρύα και χλιαρή αντιμετώπιση με τους Clairvoyant. Ο ήχος τους ήταν καλύτερος, αλλά και πάλι δεν έφτανε. Διασκεύασαν και αυτοί ένα τεράστιας μουσικής αξίας κομμάτι, το "Electric Eye" των Judas Priest, αλλά ούτε αυτό κατάφερε να ξεσηκώσει κάπως τον κόσμο. Εγκατέλειψαν τη σκηνή δίνοντας υπόσχεση για μια καλύτερη εμφάνιση.



Ευτυχώς ο κόσμος είχε λίγο πυκνώσει, έτσι όταν έκαναν την εμφάνιση τους με μια μικρή καθυστέρηση οι Artch, στο μαγαζί πρέπει να ήταν περίπου 100-120 άτομα. Επιτέλους θα βλέπαμε στη χώρα μας και αυτή τη μπάντα. Εν μέσω επευφημιών, οι Artch ξεκίνησαν αμέσως. Τα πρώτα riffs του "Shoot To Kill", του κομματιού που ίσως αγαπάει περισσότερο το ελληνικό κοινό, δόνησαν το χώρο, δίνοντας το σύνθημα. Τι καλύτερο για αρχή! Ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα τους από το πρώτο δευτερόλεπτο, συμμετέχοντας όπως μπορούσε.

Καθ' όλη τη διάρκεια του set list τους οι Artch έκαναν ότι μπορούσαν για να διασκεδάσουν το κοινό. Αγνό, ατόφιο heavy / power metal, το οποίο, παρόλο που ερχόταν από τη Νορβηγία, θύμιζε πολύ αμερικανικό ήχο '80s. Δυστυχώς ο χώρος παρέμενε κάπως κρύος και υπήρχε παλμός μόνο κατά τη διάρκεια που ακούγονταν τα τραγούδια. Το συγκρότημα φαινόταν κάποιες φορές να νιώθει μια αμηχανία και προσπαθούσε να ζεστάνει τον κόσμο. Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που ο τραγουδιστής προέλεγε τα κομμάτια.



Με κομμάτια όπως τα "Loaded", "Metal Life", "Power To The Man", "When Angels Cry", "Burning The Bridges", "Titanic", "Where I Go", "To Whom It May Concern" κλπ. μας γύρισαν χρόνια πίσω, ξαναθυμίζοντας μας μοναδικές στιγμές. Η μπάντα διάλεξε από τα δύο της albums τις ίσως καλύτερες στιγμές, αλλά και το "Jezabel", ένα από τα δύο πιο πρόσφατα κομμάτια της (υπάρχει μαζί με το "Daredevil" στην επανέκδοση του "For The Sake Of Mankind"), για να τα αποδόσει live, ικανοποιώντας σε γενικές γραμμές τον κόσμο.

Όλα τα μέλη είχαν πολύ κέφι και έπαιξαν τα κομμάτια τους με τον καλύτερο τρόπο. Ο ήχος που είχαν βοήθησε πολύ την εμφάνιση τους, η οποία ήταν από τις καλύτερες που έχω δει από μπάντα που είναι γενικά ανενεργή. Προς το τέλος μας επιφύλασσαν τις εξής εκπλήξεις: Τα "Electric Eye" των Judas Priest (και αυτοί!) και "Speed King - Burn - Highway Star", σε μορφή medley, των Deep Purple ξάφνιασαν εμένα και ίσως και άλλους. Δεν περίμενα ότι ένα group τέτοιου μουσικού ύφους θα διασκεύαζε Purple. Άλλη μια απόδειξη του ότι μια σωστή μπάντα πρέπει να σέβεται τις ρίζες της. Έκλεισαν το set list τους με το "Another Return To Church Hill", μάλλον ότι καλύτερο για τελείωμα! Ο κόσμος, ως είθισται, ζήτησε να παίξουν και άλλο, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε αφού το μαγαζί έπρεπε να λειτουργήσει μετά ως club.

Κάπως έτσι τελείωσε και το live ενός συγκροτήματος που δυστυχώς δεν είχε μια μεγάλη πορεία, κάτι που σίγουρα άξιζε. Μακάρι να ήταν ενεργοί έστω και τώρα. Μακάρι επίσης τέτοιου είδους live να είχαν περισσότερο κόσμο. Άντε να δούμε τι θα επακολουθήσει...