Alpha Blondy & The Solar System, Michael Prophet & Dub Asante Band, Fundracar, Sistacaro @ Πύλη Αξιού, 15/05/10

Λιγότερο από δυο μήνες έχουν περάσει από την εμφάνιση των Lee “Scratch” Perry και Max Romeo (& The Congos, για να μην ξεχνιόμαστε) και το επόμενο party της One Step Forward στήθηκε, αυτή τη φορά με έναν άλλο ογκόλιθο της Reggae, το αγαπημένο τέκνο της Ακτής Ελεφαντοστού, Alpha Blondy.



Η μεταφορά της συναυλίας, λόγω καιρικών συνθηκών, στο χώρο της Πύλης Αξιού έγινε έγκαιρα γνωστή και ο κόσμος κατέφτασε σύσσωμος από νωρίς, περνώντας αδιάφορα μπροστά από τη γιγαντοαφίσα της Άννας Βίσση. Το «οίκημα» της Πύλης Αξιού αποδείχτηκε απολύτως κατάλληλο για το εν λόγω live, αν και τα ντουβάρια του σπάνια ακούν αξιόλογη μουσική.



Με την είσοδο μας, η γλυκύτατη Sistacaro είχε ήδη αρχίσει να απαγγέλει dub ποιήματα και reggae ιστορίες. Σε χαλαρούς ρυθμούς και με διάφορα παραδοσιακά κρουστά εκδήλωσε την αγάπη της για τον άνθρωπο και φυσικά τον Jah, στον οποίο αφιερώνει τη δουλειά για κάτι παραπάνω από μία δεκαετία.



Συνέχεια με τους ντόπιους αλλά και… παγκόσμιους Fundracar. «Λίγο από όλα» το άρκετα μεγάλο σετ τους. Περισσότερο reggae, rock solos και ska πινελιές. Μου θύμισαν κάπως τους Dub Inc., από του οποίους ο Komlan συμμετέχει στο κομμάτι “Kali Kali”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα το σχήμα. Μεγάλο bonus τα πνευστά τους, δυναμική η διασκευή τους στο “Welcome To Jamrock”, μαζί με τον Monkeyman, ενώ μία από τις καλύτερές τους στιγμές ήταν το «Μπάτσοι Και Ναρκωτικά».

Ενώ η ανυπομονησία για το κυρίως πιάτο αυξανόταν, αδιαφορώντας για τα πρώτα σημάδια κούρασης, οι Dub Asante Band, με τη μουσική του Godfather, ζέσταναν τον κόσμο. Είχε φτάσει η ώρα του Τζαμαϊκανού Michael Prophet. Κουβαλώντας μια τριαντετή δισκογραφική ιστορία, αλλά και περίσσια τρέλα, την οποία παραδέχεται και ο ίδιος, ήταν αδύνατο να μην σου τραβήξει αμέσως την προσοχή. Απόλυτος showman, εκκεντρικός αλλά εξαιρετικός performer, δε σταμάτησε λεπτό να χορεύει και είχε το θάρρος και το θράσος να σταματά τα μισά κομμάτια και να τα αρχίζει από την αρχή. Στο πλευρό του ο τρομπονίστας Matic Horns, ακόμα μια μεγάλη μορφή, με συμμετοχή σε όνοματα όπως ο Gregory Isaacs, οι UB40 και οι Soul II Soul. To μέγεθος της ιστορίας του Michael Prophet θα δικαιολογούσε μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής στη σκηνή, αλλά σοφά προτίμησε να μείνει όσο έμεινε, ώστε να μην κουράσει και να αφήσει μόνο θετικές εντυπώσεις. Ήταν γνωστό άλλωστε ότι η πλειοψηφία του κοινού βρισκόταν εκεί για αυτό που θα επακολουθούσε.



Τη στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή ο Seydou Koné, ή αλλιώς Alpha Blondy, ακολούθησε πανζουρλισμός. Οι εκ της μαύρης ηπείρου παρευρισκόμενοι επεφύλαξαν υποδοχή Μεσσία, δημιουργώντας ένα περίεργο αμάλγαμα συναισθημάτων. Ο χορός και η διασκέδαση εναλλασσόταν με συγκίνηση, ακούγοντας μηνύματα για ενότητα, για ειρήνη και αγάπη, από τον ανέκαθεν πολιτικοποιημένο καλλιτέχνη.



Από το εναρκτήριο “Jerusalem”, οι μεγάλες επιτυχίες ακολουθούσαν η μία την άλλη. “Cocody Rock”, “Masada”, “New Dawn” και αποκορύφωμα το “Peace In Liberia”, με τον Alpha Blondy να απευθύνει αίτημα ειρήνης στον Barack Obama.

Θα ήταν άδικο αν δεν αναγνωρίζαμε τη συμβολή των Solar System, της ομάδας αξιολογότατων μουσικών που τον συνοδεύει, η οποία με την παρουσία της ήταν ικανή να πείσει και τον πιο δύσπιστο μουσικοκριτικό. Σφιχτοδεμένο rhythm section, τεχνικοί κιθαρίστες, άριστα πνευστά και πανέμορφες γυναικείες φωνές. Τι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς;



Η βραδιά έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. Το “Sebe Allah Y’e”, κομμάτι που γνωρίζουν ακόμα και όσοι δεν ακούν reggae, η διασκευή στο “Wish You Were Here” των Pink Floyd και το “Brigadier Sabari”, από το πρώτο άλμπουμ “Jah Glory” (του 1982) επιβεβαίωσαν αυτό που είχε φανεί μιάμιση ώρα νωρίτερα: Το ότι θα θυμόμαστε δηλαδή αυτή τη συναυλία για πολύ καιρό.


Γιάννης Βόλκας