Συνέντευξη Kwoon

Από την πρώτη φορά που πάτησαν το πόδι τους στη χώρα μας κατάφεραν να ενθουσιάσουν το post / alternative κοινό. Τώρα επιστρέφουν για τη μεγαλύτερη πρόκληση της μέχρι τώρα καριέρας τους, δυο εμφανίσεις με τους πιονέρους Mogwai. Το Rocking.gr δεν έχασε την ευκαιρία να αποσπάσει ορισμένες πληροφορίες από τους Γάλλους Kwoon και συγκεκριμένα τον Yoann Lamouroux.

Καλησπέρα, θα ήθελα να ξεκινήσουμε με τις επερχόμενες συναυλίες σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα με τους Mogwai και πώς αυτές προέκυψαν.
Την άνοιξη του 2010 είχαμε παίξει ένα show με τους Piano Magic στο Fuzz Club. O διοργανωτής είχε επαφή με τον promoter των εμφανίσεων των Mogwai στην Ελλάδα και έτσι καταφέραμε να το οργανώσουμε.

Ποιά είναι η γνώμη σου για τους Mogwai; Θα είναι δύσκολο να μοιραστείτε την ίδια σκηνή;
Είναι μια τεράστια πρόκληση για μας! Είμαστε ενθουσιασμένοι αλλά και φοβισμένοι. Είναι η πρώτη φορά που θα ανοίξουμε για ένα συγκρότημα με τόσο μεγάλη τεχνική αλλά και διασημότητα. Αποτελούν πολύ μεγάλη επιρροή μας ως μουσικοί και ως συγκρότημα γενικά. Όλα θα πάνε καλά όμως, θα προσπαθήσουμε να παίξουμε όσο δυνατά παίζουν και αυτοί.

Το περασμένο φθινόπωρο είχατε και τη δική σας ευρωπαϊκή περιοδεία. Θα μοιραστείς μερικές λεπτομέρειες μαζί μας;
Περάσαμε σχεδόν από όλη την Ευρώπη. Επισκεφτήκαμε μερικά μέρη που είχαμε ξαναπάει και είδαμε μερικά γνώριμα πρόσωπα εκεί. Όπως στην Ρουμανία, στο Βέλγιο και στη Γαλλία. Στις περισσότερες χώρες ήταν η πρώτη φορά μας όμως και οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν εντυπωσιακές, όπως στην Πολωνία, στη Ρωσία, στην Αγγλία και στην Τσεχία.

Επίσης κυκλοφορήσατε και νέο υλικό, ένα EP με τίτλο "The Guillotine Show". Τι έχεις να μας πεις για αυτό;
Κυκλοφόρησε την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, αλλά το ηχογραφήσαμε και το μιξάραμε μέσα στο καλοκαίρι. Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν ζωντανά, τα παίξαμε όλα μαζί μέσα σε δυο μέρες με συντροφιά μια εξαίσια καφετιέρα. Κατά πάσα πιθανότητα είναι και η τελευταία ηχογράφηση που πραγματοποιήθηκε στο συγκεκριμένο στούντιο, αφού πλέον το κτίριο μετατράπηκε σε λυπητερά γραφεία. Είχαμε στη διάθεσή μας μια μεγάλη επιλογή από κιθάρες και μπάσα από τα '60s και '70s, ένα αυθεντικό B3 (τύπος hammond) και μια τεράστια ποικιλία από μικρόφωνα. Τα ακουστικά κομμάτια ήταν πιο προσωπικά και ηχογραφήθηκαν σε σπίτι, όπως ίσως μπορείς να ακούσεις. Τα ηχογραφήσαμε στο διαμέρισμα του Sandy. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία να ηχογραφούμε το "I Lived On The Moon", να γράφουμε το μπάσο σε αυτό το παιδικό παραμύθι και ταυτόχρονα να βλέπουμε τα παιδιά να παίζουν «κρυφτό» έξω από το παράθυρό μας.

Γιατί προτιμήσατε να ηχογραφήσετε EP και όχι μια full length κυκλοφορία;
Είναι απλά θέμα χρόνου και υλικού. Αν δεν ήταν το "I Lived On The Moon Remix" και ήταν ένα-δυο άλλα κομμάτια στη θέση του, θα το αποκαλούσα άλμπουμ. Κατά τη γνώμη μου, ένας δίσκος δεν χρειάζεται να έχει διάρκεια 50-60 λεπτά. Άρα η κυκλοφορία μας είναι περισσότερο ένα μικρής διάρκειας άλμπουμ με επανεκτέλεση ενός παλιότερου κομματιού.

Ποιά είναι η γνώμη σου για τη σημερινή post rock σκηνή; Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι αυτή η μουσική δεν έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί άλλο. Τι πιστεύεις;
Η σκηνή είναι ακόμα ζωντανή και η μουσική μπορεί πάντα να προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα. Απλά γίνονται κάποιες αλλαγές. Άκου τους Mogwai π.χ. Μικρότερα κομμάτια, περισσότερος ρυθμός. Αν το post rock ήταν μόνο να παίζεις μελαγχολικές επαναλαμβανόμενες μελωδίες με κάποια ξεσπάσματα (crescendos), η μουσική θα έκανε κύκλους εδώ και καιρό. Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως. Όσο οι μουσικοί επιθυμούν να προχωρούν παραπέρα και να φέρνουν νέες επιρροές, η μουσική θα εξελίσσεται. Αυτή είναι η πραγματικότητα για κάθε είδος μουσικής. Επίσης τα διαφορετικά είδη δίνουν «τροφή» το ένα στο άλλο. Είναι το post rock η αφετηρία ή απλά μια προσθήκη; Κανείς δε γνωρίζει και γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο για ένα συγκρότημα να αποκτήσει συμβόλαιο σε εταιρεία έχοντας ένα τόσο συγκεκριμένο μουσικό ύφος.

Και στη Γαλλία τι γίνεται; Υπάρχει δυνατή σκηνή αυτήν τη στιγμή στη χώρα σας;
Δυστυχώς όχι. Εταιρείες και promoters φοβούνται το συγκεκριμένο στυλ. Λίγοι στίχοι, μακράς διάρκειας κομμάτια, μικρή ή καθόλου «χαρούμενη» πλευρά, καθόλου στίχοι στα γαλλικά. Υπήρχαν πάρα πολλά συγκροτήματα κοντά στα 00s, αλλά τα περισσότερα δεν υφίστανται πλέον ή δεν είναι τόσο ενεργά.

Νωρίτερα αναφερθήκαμε στη νέα έκδοση του "I Lived On The Moon", του οποίου το video είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά που έχω δει. Δεν θα μπορούσα να μη ρωτήσω κάποια πράγματα για το video αυτό και τον δημιουργό του.
Σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε το 2007, σχεδόν ένας ολόκληρος χρόνος δουλειάς για περίπου τέσσερα λεπτά μουσικής. Ο Sandy το δημιούργησε με τη βοήθεια του Yannick Puig, ο οποίος τότε σπούδαζε ακόμα στο συγκεκριμένο τομέα. Τώρα ασχολείται επαγγελματικά με το animation. Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για την δημιουργία του video στο  www.yanim.net/ilotm/ilotm.htm.

Επίσης, γιατί επιλέξατε να προσθέσετε αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι στο EP;
Στις προηγούμενες δουλειές μας είχαμε αρκετούς τεχνητούς ήχους. Στο "The Guillotine Show" χρησιμοποιήσαμε μόνο πραγματικά όργανα που κάνουν τον ήχο πιο ζωντανό και πιο κοντινό σε αυτό που ακούει κανείς στις συναυλίες μας. Το κομμάτι αυτό συνδέει τον ήχο των παλιότερων άλμπουμ μας με τον καινούργιο.

Γνωρίζεις κάτι για την ελληνική post rock σκηνή;
Τον Vangelis; (γέλια) Για να είμαι ειλικρινής έχω ακούσει μόνο τους Misuse, με τους οποίους παίξαμε μαζί την τελευταία φορά. Πολύ καλή και δυνατή μπάντα.

Για να κλείσουμε, τι καινούργιο μπορούν να περιμένουν οι Έλληνες που σας έχουν δει ζωντανά ήδη και γιατί κάποιος να έρθει στις συναυλίες σας;
Νέοι μουσικοί (μόνο ο Sandy κι εγώ έχουμε παραμείνει από την προηγούμενη φορά που ήρθαμε στην Ελλάδα), με πιο δυνατό ήχο (αν και έχουμε μείνει λιγότεροι). Ευχαριστούμε για τις ερωτήσεις σας, θα τα πούμε στις συναυλίες την Παρασκευή και το Σάββατο.