Συνέντευξη: Faust

Από τον Κώστα Σακκαλή, 25/11/2009 @ 21:06
Δεν ξέρω αν είναι κανόνας ή εξαίρεση, αλλά στο μυαλό μου οι καλλιτέχνες που παράγουν ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερη μουσική μοιράζονται τις ίδιες ιδιότητες και σαν άτομα. Η μουσική των Faust είναι σαφώς ξεχωριστή περίπτωση στο χώρο του ροκ και με χαρά διαπίστωσα από τη σύντομη συνομιλία μου με τον Jean-Herve Peron, ότι είναι ένας εξίσου ενδιαφέρον άνθρωπος για ανταλλαγή απόψεων και με πολύ συγκεκριμένη κοσμοθεωρία.

Ας ξεκινήσουμε με το ποιοι είναι οι Faust αυτή τη στιγμή. Μπορείς να μας πεις κάποια στοιχεία για την τωρινή τους σύνθεση;
Αυτή τη στιγμή οι Faust περιλαμβάνουν τέσσερις ανθρώπους. Δύο ιδρυτικά μέλη, τους Jean-Herve Peron, γνωστό και ως jhp ή art-Errorist (www.art-Errorist.de ), και Zappi W. Diermaier, καθώς και δύο παλιούς φίλους, τους Geraldine Swayne (από τους Bad Servant) και James Johnston (που έχει περάσει από Gallon Drunk και Bad Seeds).

Έχετε έναν καινούριο δίσκο με τον παράξενο τίτλο “C’est Com... Com… Complique”. Από πού προήλθε το όνομα;
Είναι φόρος τιμής σε έναν φίλο που ψευδίζει και μας έλεγε μία ιστορία για μία τίγρη και μία γάτα (σ.σ. απεικονίζονται και στο εξώφυλλο). Γελάσαμε τόσο πολύ όταν έλεγε επανειλημμένα " c est com…com…compliqué" …



Είναι η μουσική του νέου σας άλμπουμ μία συνέχεια του τι κάνατε μέχρι τώρα ή δοκιμάσατε μία διαφορετική προσέγγιση;
Κάθε νέα ηχογράφηση είναι συνέχεια αυτού που εμείς (ποιοι είναι το «εμείς» αλήθεια;) κάνουμε καλλιτεχνικά. Βλέπεις, δεν σχεδιάζουμε κάτι όταν ξεκινάμε μία καινούρια δουλειά. Απλά το κάνουμε. Αφήνουμε πολλά στοιχεία στην τύχη και στην περιπέτεια. Πάντα δουλεύαμε με αυτό τον τρόπο και γι αυτό συχνά μας κριτικάρουν ως «ερασιτέχνες». Αλλά αυτός είναι και ο λόγος που γίναμε μύθος!

Είναι σωστό να πούμε ότι στη μουσική σας υπάρχει μία προτίμηση στους ήχους και τα ηχοτοπία παρά στη δομή;
Θα έλεγα ότι αυτό είναι λάθος: δεν υπάρχει προτίμηση καμία. Αφήνουμε τους εαυτούς μας να επηρεαστούν και καθοδηγηθούν από τη στιγμή. Αλλάζουμε όλη την ώρα. Μερικές φορές μας αρέσουν τα τραγούδια, άλλες φορές τα concepts, κάποιες φορές είμαστε πολύ επιλεκτικοί ως προς τις αρμονίες και άλλες προτιμάμε να είμαστε  αφηρημένοι.



Θα περιγράφατε τη μουσική των Faust κυρίως αστική, τέκνο των σύγχρονων βιομηχανικών πόλεων; Πιστεύετε ότι η μουσική πρέπει να περιγράφει το περιβάλλον του ακροατή ή να δημιουργεί μία διαφορετική (και καλύτερη) πραγματικότητα;
Αχά! Δύο ερωτήσεις! Ok, για την πρώτη θα πρέπει και πάλι να αρνηθώ την υπόθεσή σου. Οι Faust δεν είναι σε καμία περίπτωση η έκφραση κανενός «περιβάλλοντος». Ούτε αστικό, ούτε εξοχικό, ούτε βιομηχανικό, ούτε λαϊκό. Αντιδρούμε στις άμεσες σε εμάς καταστάσεις είτε αυτές είναι πολιτικές, είτε κοινωνικές, είτε απλά σωματικές. Εμπνεόμαστε εξίσου από τη δομή των χιονοστιβάδων όσο και από την Κινέζικη γενοκτονία στο Θιβέτ. Σχετικά με τη δεύτερη ερώτησή σου θα πρέπει να πω ότι προϋποθέτει κάπου είδους «λειτουργικότητα» στη Μουσική. Δεν πιστεύω ότι η Τέχνη γενικότερα και η Μουσική ειδικότερα θα έπρεπε να έχουν κάποια «λειτουργία» διαφορετική από το να είναι απλώς αυτό που είναι, εξαρτώμενη από τον δημιουργό καλλιτέχνη και το κοινό που τη δέχεται. Αυτή είναι η ομορφιά και η δύναμη της Τέχνης. Δεν μπορεί να περιοριστεί σε τίποτα συγκεκριμένο και για κανέναν σκοπό.

Έχετε μία σύνθεση με το όνομα “Krautrock”. Ήταν πραγματικά το Krautrock ένα κίνημα με ενιαίες καταβολές και προσδοκίες;
Την εποχή που το λεγόμενο “Krautrock” κίνημα ήταν ενεργό, κανείς δεν ήξερε ότι υπήρχαν προσδοκίες που απλώνονταν σε όλη τη χώρα και υπήρχε πολύ μικρή επαφή μεταξύ των πραγματικών παικτών της νέας αυτής μουσικής. Αλλά ναι! (σ.σ. εμφατικά) Ήμασταν όλοι επηρεασμένοι από την ίδια ιστορική συγκυρία και ναι υπήρχαν σίγουρα πολλά συγκροτήματα στη Γερμανία που αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ανεξερεύνητα μονοπάτια.

Νιώθατε κι εσείς μέλος αυτού του κινήματος;
Εννοείται! Οι Faust ήταν η πιο ριζοσπαστική έκφραση του Krautrock. Αγνοηθήκαμε για πολύ καιρό εξαιτίας αυτού αλλά τώρα ο χρόνος έχει μειώσει το χάσμα μεταξύ του κοινού και της μουσικής μας. Βλέπουμε με μεγάλη χαρά όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους να απολαμβάνουν τη μουσική μας.



Οι Faust ήταν μία από τις πρώτες μπάντες που υπέγραψε η Virgin όταν αυτή η εταιρία είχε μία εντελώς αντιεμπορική φιλοσοφία. Ποια ήταν η σχέση σας με τους ομόσταβλούς σας, νιώθατε ποιο κοντά με κάποιον;
Συναντήσαμε τον Mike Oldfield, τους Gong, τον Kevin Coyne, τους Henry Cow… Όλους σε διαφορετικές φάσεις, μερικές φορές στο ίδιο στούντιο, το The Manor με αυτό το τεράστιο Ιρλανδέζικο κυνηγόσκυλο ονόματι Bootleg. Είχαμε καλή σχέση με όλους αυτούς όμως ο σκύλος νομίζω μας καταλάβαινε καλύτερα!

Τι πήγε στραβά με αυτήν την εταιρία τελικά;
Δε θυμάμαι… Το φαγητό ίσως;

Έχετε ένα μήνυμα στη σελίδα του myspace σας όπου δηλώνεται ότι δεν δέχεστε φίλους που υποστηρίζουν ναζιστικές ή φασιστικές ιδέες.
Ποιος θα το ήθελε αυτό; Φασισμός, δικτατορία…

Θεωρείτε εαυτούς μία πολιτική μπάντα; Εκφράζεται αυτό μέσα από τη μουσική σας;
Όχι δε θεωρούμαστε πολιτική μπάντα. Για αυτό και αν κάτι θέλουμε να το πούμε, το λέμε δυνατά και καθαρά για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Ποτέ δεν κάναμε πολιτικές δηλώσεις άλλες εκτός του να εκφράζουμε την τέχνη μας. Χρειάζονται πολλά περισσότερα για να χαρακτηριστείς «πολιτικό συγκρότημα». Ρισκάροντας να απογοητεύσω αρκετούς, ομολογώ ότι δεν έχω καμία εμπιστοσύνη σε κανένα πολιτικό κίνημα ούτε πιστεύω ότι μπορούμε πραγματικά να αλλάξουμε τον κόσμο με τις οργανωμένες πολιτικές δραστηριότητες. Επαφίεμαι περισσότερο στην αναρχία και τον διαλογισμό. Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη συζήτηση…



Γυρνώντας στην τέχνη, πόσο σημαντικό κομμάτι της εμφάνισής σας είναι το οπτικό μέρος;
Εξίσου σημαντικό. Δυστυχώς όμως είναι δύσκολο και ακριβό το να πραγματοποιήσουμε όλες μας τις ιδέες. Στην Αθήνα, οι διοργανωτές (Catch The Soap Productions) κάνουν ό,τι μπορούν να μας βοηθήσουν να πραγματοποιήσουμε όσο γίνεται περισσότερα. Αυτό περιλαμβάνει τη συμμετοχή κάποιων τοπικών παραγόντων (εργατών και καλλιτεχνών) και μία επίπονη οργάνωση.

Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με το internet και το «κατέβασμα» μουσικής, τόσο το παράνομο όσο και το νόμιμο;
Κάποτε θύμωνα πολύ με το γεγονός ότι ο κόσμος «κατέβαζε» παράνομα μουσική «κλέβοντας» έτσι λεφτά καλλιτεχνών. Αλλά τώρα, έχοντας δει τα θετικά παράπλευρα του διαδικτύου και της μουσικής βιομηχανίας μέσω αυτού… Προσφέρει περισσότερα πλεονεκτήματα στους καλλιτέχνες από ότι δημιουργεί προβλήματα.



Έχετε βρεθεί και στο παρελθόν στην Ελλάδα. Ποιες οι εντονότερες αναμνήσεις;
Θα είμαι ειλικρινής. Με συνεπήρε η ομορφιά των γυναικών σε εσάς, νεότερων και μεγαλύτερων. Επίσης θυμάμαι μία μικρή πλατεία, πολύ γραφική, εύγευστα κρασιά και πολύ γέλιο. Επίσης θυμάμαι τη ζέστη, τις μυρωδιές… Συγχώρεσέ με, είμαι πολύ σωματικός!

Ευχαριστώ για το χρόνο σου!
Efharisto poli για το ενδιαφέρον προς την τέχνη μας. Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα παίξουμε στην πατρίδα σας ξανά.












Κώστας Σακκαλής
  • SHARE
  • TWEET