Συνέντευξη Midas Fall

«Αναμένουμε και ένα μπουκάλι ούζο με το ταχυδρομείο από έναν από τους οπαδούς μας στην Ελλάδα. Για έμπνευση»

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 29/03/2013 @ 13:21
H χορταστική Midas Fall εβδομάδα με κριτική και αποκλειστικό streaming κλείνει με τη συνομιλία μας με την Elizabeth Heaton (φωνή και κιθάρα), όπου μας μιλάει για τον πολυαναμενόμενο δεύτερό τους δίσκο, "Wilderness", το ελληνικό κοινό, αλλά και για τη έμπνευση μπορεί να προσφέρει μία πιτσαρία. Απολάυστε...

Midas FallΈνας περίπου χρόνος πέρασε από την τελευταία φορά που τα είπαμε, και πολλά φαίνεται να έχουν αλλάξει στο στρατόπεδο Midas Fall.  Πώς είναι τα πράγματα; Μιλήσε μας λίγο για τις αλλαγές αυτές.
Ήταν μία πολύ δραστήρια χρονιά για μας με πολλές αλλαγές. Υπήρχε κατ’αρχάςμία αλλαγή στο line-up, καθώς η νέα δουλειά του Simon τον απέτρεπε από το να παίζει συναυλίες και να κάνει περιοδείες, οπότε μέσα στο έτος αυτό «εκπαιδεύσαμε» και έναν καινούργιο κιθαρίστα / πληκτρά. Γενικά τα πράγματα στη μπάντα είναι πολύ καλά, και έχουμε πολλά να περιμένουμε μέσα στους επόμενους μήνες. Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί ο καινούργιος μας δίσκος, έχουμε κανονίσει μία περιοδεία στο UK για τον Μάιο, σκοπεύουμε να κυκλοφορήσουμε ένα EP αργότερα μέσα στο έτος το οποίο ελπίζουμε να ακολουθηθεί από μία ευρωπαϊκή περιοδεία.

Μιας λοιπόν που η κυκλοφορία του "Wilderness" πλησιάζει, τι καινούργιο έχει να προσφέρει ο νέος δίσκος; Υπήρχαν κάποιες συνειδητές αλλαγές πλεύσεις ως προς το ντεμπούτο;
Σίγουρα πειραματιστήκαμε αρκετά παραπάνω με τις ενορχηστρώσεις σ' αυτόν τον δίσκο. Έχει πολλά παραπάνω ηλεκτρονικά στοιχεία καθώς και έγχορδα, κάποια χάλκινα πνευστά και πολύ παραπάνω πιάνο. Νιώθουμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για την ποιότητα των κομματιών σε σχέση με το ντεμπούτο. Γενικά, οι αποφάσεις δεν ήταν συνειδητές, γράφαμε καθ' όλη τη διάρκεια της ηχογράφησης και αφήσαμε τα πράγματα να εξελιχθούν φυσικά. Η εμπειρία μας έχει δείξει πως όταν κυνηγάμε να βρούμε κάποιον συγκεκριμένο ήχο, συνήθως αποτυγχάνουμε , οπότε καταλήξαμε να παραμείνουμε σε αυτά που μας έρχονται φυσικά.

Midas Fall - WildernessΤον πρώτο δίσκο τον γράψατε και τον ηχογραφήσατε στο Εδιμβούργο, ενώ τώρα έχετε μεταφέρει τη βάση σας στο Μάντσεστερ. Υποθέτω πως έχετε μείνει αρκετό καιρό εκεί πλέον ώστε να σας έχει πνίξει λιγάκι το γκρίζο της συγκεκριμένης πόλης. Πώς σας έχει επιδράσει αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος;
Όσον αφορά στη γενικότερη ηχογράφηση των κομματιών μας, είμαστε αρκετά αυτάρκεις. Τα περίσσοτερα τα κάναμε, συμπεριλαμβανομένου και του mixing, στο σπίτι μας. Στο Εδιμβούργο είχαμε μία πανέμορφη θέα το Arthur’s Seat (μεγάλο απολιθωμένο ηφαίστειο στο κέντρο της πόλης), ενώ τώρα βλέπουμε μία πιτσαρία και ένα φαρμακείο. Εμφανώς μια σκάλα κάτω από τα ερεθίσματα του Εδιμβούργου (γέλια). Το γκρίζο εδώ πέρα είναι πράγματι αρκετά καταθλιπτικό, και παρ’όλο που πρόκειται για μία τεράστια πόλη, κάτι τρέχει με αυτή την περιοχή της Αγγλίας που σου βγάζει μία αίσθηση απομόνωσης. Ενδέχεται κάποια από αυτά τα συναισθήματα να έχουν βρει τον δρόμο τους στο δίσκο.

Έχοντας ακούσει τον δίσκο, η γενικότερη αίσθηση που είχα είναι πως τα αρκετά έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία φαίνεται να του προσδίδουν μία ατμόσφαιρα μινιμαλισμού. Με ποιόν σκοπό αποφασίσατε να εισάγετε αυτούς τους νέους ήχους;
Πάντα θέλαμε να έχουμε έντονο το ηλεκτρονικό στοιχείο στα κομμάτια μας, αλλά όταν ηχογραφούσαμε το "Eleven..." δεν είχαμε την τεχνογνωσία να δημιουργήσουμε τους ήχους που θέλαμε. Δεν ήταν απαραίτητα στοχευμένο να φανεί ο δίσκος μινιμαλιστικός, αλλά γενικότερα είμαστε της νοοτροπίας πως ο «χώρος» μέσα στα κομμάτια μας είναι σημαντικός, γιατί έτσι αποφεύγουμε την κλισέ ρουτία του «quiet/loud/quiet/loud».

Elizabeth Heaton (Midas Fall)Ετοιμάζεστε λοιπόν για περιοδείες. Μπορώ με βεβαιότητα να πω πως στην Ελλάδα είμαστε έτοιμοι για τον δεύτερο γύρο. Ποιά ήταν όμως η γενικότερη εντύπωσή σας από την μίνι ελληνική περιοδεία;
Ήταν φανταστικά και ανυπομονούμε να επιστρέψουμε.  Οι Έλληνες οπαδοί μας ήταν πραγματικά πολύ θερμοί και εγκάρδιοι και γενικώς έχουν αποτελέσει στήριγμα για όλες τις φορές που μας έχει πάρει από κάτω και δεν θέλουμε να γράψουμε άλλη μουσική. Αναμένουμε και ένα μπουκάλι ούζο με το ταχυδρομείο από έναν από τους οπαδούς μας στην Ελλάδα. Για έμπνευση. Η Ελλάδα ήταν αναμφίβολα η αγαπημένη μας στάση στο tour.

Ας περάσουμε σε λίγο πιο γενικές ερωτήσεις. Απόρω πως δεν αναφέρθηκε στην πρώτη συνέντευξη, αλλά πώς δημιουργήθηκαν οι Midas Fall;
Το πρώτο βήμα έγινε γυρνώντας από μία έξοδο στις τέσσερις το πρωί, όταν και συνάντησα την Rowan σε ένα πάρκο, και άρχισαμε μία γενικότερη μεθυσμένη κουβέντα περί μουσικής. Η μπάντα λοιπόν δημιουργήθηκε στο Εδιμβούργο το 2009. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και σχεδόν αμέσως αρχίσαμε να παίζουμε συναυλίες και τελικά είχαμε ήδη τελειώσει την πρώτη μας περιοδεία μόλις πέντε μήνες μετά το επίσημο στήσιμο της μπάντας. Σε ένα μόλις χρόνο είχαμε ηχογραφήσει το πρώτο μας LP και είχαμε υπογράψει στην Monotreme. Πολύ πολύ γρήγορα έγιναν όλα, πράγμα που είναι και ευχή και κατάρα. Ήταν καταδιασκεδαστικό, αλλά έπρεπε να μάθουμε και πάρα πολλά.

Midas FallΠώς προέκυψε το όνομα «Midas Fall»;
Λυπάμαι, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερα βαθύτερο νόημα πίσω από την ονομασία της μπάντας. Όταν πρωτοαρχίσαμε το όνομα της μπάντας ήταν μία αρκετά βρώμικη λέξη, την οποία όμως δε θα αναφέρω. Καθώς όμως αρχίζαμε σιγά σιγά τις συναυλίες έγινε γρήγορα αντιληπτό πως έπρεπε να διαλέξουμε κάτι πιο σοβαρό. Είχαμε μόνο μία μέρα να βρούμε όνομα και κάπως έκατσε το Midas Fall.

Ξέρω πως έχεις σπουδάσει κάτι σχετικά με μουσική και ηχοληψία. Μίλησέ μας λίγο για αυτή την πλευρά σου. Δουλεύεις πάνω σε τίποτα τώρα;
Τώρα τελευταία εστιάζω πολύ περισσότερο στη δουλειά με τη μπάντα, αλλά λατρεύω ακόμα να δουλεύω με άλλα συγκροτήματα και να κάνω ηχοληψίες αλλά και διάφορα remix. Πέρυσι δούλεψα πάνω σε ένα κομμάτι των Nedry που βρίσκονται στην ίδια δισκογραφική με μας, και πιο πρόσφατα έκανα κάποια δουλειά πάνω σε ένα ελληνικό σχήμα ονόματι Absent Without Leave.

Οι γνώσεις σου στην ηχοληψία σε εμποδίζουν καθόλου -από δημιουργική άποψη- κατά το γράψιμο νέων κομματιών;
Το αντίθετο. Όταν έχουμε νέες ιδέες μας είναι πολύ πιο απλό να τις ηχογραφούμε μόνοι μας  παρά να πρέπει να μπούμε στο λούκι να  απεθυνθούμε σε κάποιο studio που πάντα υπάρχει αυτό το αίσθημα της καταπίεσης. Μας δίνει επίσης την ελευθερία και το χρόνο να πειραματιστούμε με διάφορα μουσικά μέρη και ενορχηστρώσεις. Είναι τελείως απελευθερωτικό να έχεις τον απόλυτο έλεγχο της ηχοληψίας στη δουλειά σου, και δεν θα μπορούσα να το κάνω αλλιώς.

Elizabeth Heaton (Midas Fall)Γιατί πιστεύεις πως υπάρχουν αισθητά λιγότερες μπάντες με δυνατή γυναικεία παρουσία, ιδίως στον γενικότερο χώρο που κινείστε και ιδίως στο μουσικό τομέα (παρά στα φωνητικά);
Το βρίσκω πολύ παράξενο που το post-rock δεν υποστηρίζεται πολύ από το γυναικείο στοιχείο. Θα πίστευε κανείς πως αφού είναι ένα τόσο έντονο και συναισθηματικό είδος μουσικής, θα είχε τη δυνατότητα να τραβήξει αρκετές γυναίκες. Γενικά, είναι πράγματι ένα είδος το οποίο εκπροσωπείται κυρίως από άντρες, και όσες γυναίκες έχει τύχει να δω, συνήθως τραγουδάνε, και μάλιστα σιγά. Φαίνεται να είναι κάποιο trend στο χώρο. Προσωπικά προτιμώ ο τραγουδιστής να προσφέρει δύναμη και συναίσθημα στα κομμάτια.

Στο πρόσφατό σας EP διασκευάσετε αρκετά εντυπωσιακά το "Hurt" των Nine Inch Nails. Ονόμασε τρεις καλλιτέχνες που θα ήθελες να δεις να διασκευάζουν κάποιο δικό σου κομμάτι και γιατί.
Θα ήθελα πολύ να δω κάποιον άντρα να ερμηνεύει κομμάτια μας, να δω πως θα χειριστεί τα φωνητικά. Οι επιλογές μου θα ήταν:
1. Bon Iver. Θα ήταν τέλειο να δω πως θα ακουγόταν κάποιο κομμάτι μας με folk πινελιά.
2. Sigur Ros. Δεν νομίζω πως έχουν διασκευάσει ποτέ τίποτα. Θα ήταν σίγουρα επικό. Λατρεύω τη μουσική τους.
3. Active Child. Πρόσφατα τους ανακάλυψα αλλά αυτός που κάνει τα φωνητικά κάνει καταπληκτικές αρμονικές.

Midas FallΤα μέλη των Midas Fall αποφασίζουν να στήσουν ένα side-project που θα παίζει μονάχα παραδοσιακές μουσικές. Τι είδος θα επιλέγατε και πώς θα λεγόσασταν (και αν θα φοράγατε μουστάκι επί σκηνής για να μη σας αναγνωρίσουν);
Η Rowan λέει εδώ και χρόνοα πως θέλει να κάνουμε ένα side-project  που θα παίζουμε μόνο μεσαιωνιά όργανα όπως άρπες και φλογέρες και θα ονομαζόμαστε “The Camelot Revival Project”. Σίγουρα θα εμφανιζόμασταν με τη μόδα της εποχής (και τα μουστάκια), αλλά ο κόσμος θα μπερδευόταν πολύ με το αποτέλεσμα.

Κλείνοντας, ποιά είναι η αγαπημένη και ποιά η χειρότερη ανάμνησή σου από κάποια περιοδεία;
Σίγουρα η χειρότερη είναι όταν χρειάστηκε να κάνουμε ένα εικοσάωρο ταξίδι από τη Ρουμανία στη Βουλγαρία οδικώς. Επρεπέ να φύγουμε αμέσως μετά από ένα live και φτάσαμε ακριβώς την ώρα που στήναμε για το επόμενο. Εκείνο το βράδυ μάθαμε πως δεν πρέπει να παίζουμε live αν δεν έχουμε κοιμηθεί τις προηγούμενες 40 ώρες. Νομίζω πως είχα κάποιες παραισθήσεις πάνω στη σκηνή (γέλια).
  • SHARE
  • TWEET