Nicholas DiSalvo (Elder): «Περιφρονώ τη μόδα του απόλυτου ναρκισσισμού»

Οι Elder είναι ένα stoner metal/rock τρίο από τη Βοστώνη και πέρυσι κυκλοφόρησαν τον τρίτο τους full length δίσκο "Lore". Τον ηχογράφησαν μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες κι επίσης ενορχήστρωσαν εκ νέου τα τραγούδια τους ώστε να μπορούν να τα αποδώσουν ζωντανά όσο πιο πιστά μπορούν. Είναι τρομερά προσγειωμένοι και εντελώς συνειδητοποιημένοι σχετικά με το τι κάνουν και πώς το θέλουν. Έχουν επίσης πολλές αστείες ιστορίες από τις περιοδείες...

Συγχαρητήρια για το "Lore". Είναι φανταστικό και υπάρχουν πολλοί εδώ στην Ελλάδα που το γουστάρουν. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;

Ευχαριστώ. Είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι με τον δίσκο και πάντα κοιτάμε μπροστά, είμαστε ήδη στα μισά του επόμενου. Δεν κοιτάμε ποτέ πίσω για πολύ...

Είσαι χαρούμενος με την κατεύθυνση που οδεύετε σαν συγκρότημα;

Ναι, μας πήρε κάποιο χρόνο να διαμορφώσουμε έναν ήχο που να είναι αποκλειστικά δικός μας, όμως νομίζω πως είμαστε στο σωστό δρόμο. Το "Lore" ήταν σίγουρα το πιο σημαντικό μας βήμα σε αυτήν την εξέλιξη μέχρι τώρα και κατά τη γνώμη μου ο καλύτερός μας δίσκος μέχρι στιγμής.

Η μουσική σας ακούγεται πολύπλοκη και πλούσια ενώ είστε τρίο. Πώς καταφέρνετε να αποδίδετε αυτήν την ατμόσφαιρα στη σκηνή; Είναι πρόκληση για εσάς;

Πρέπει να δημιουργήσουμε παράλληλα με την άλμπουμ εκδοχή ενός τραγουδιού και τη live εκδοχή, καθώς δεν είναι εφικτό να προσομοιώσουμε τρεις κιθάρες και keyboards με μονάχα τρεις ανθρώπους επί σκηνής! Αυτό είναι σίγουρα προκλητικό, διότι δεν θέλουμε να απογοητεύσουμε κανέναν με τις live εκδοχές να μην είναι «πιστές» στις αρχικές, ενώ ταυτόχρονα το να παραμείνουμε τρίο είναι πολύ σημαντικό για εμάς και αποτελεί τον πυρήνα της ύπαρξής μας. Πρόσφατα πειραματιστήκαμε με λούπες και άλλα εφέ για να αποδώσουμε τα τραγούδια ζωντανά, όμως είναι πάντα ένας προβληματισμός μας πώς θα καταφέρουμε να γράψουμε πολύπλοκο υλικό και ταυτόχρονα να το αποδώσουμε με μόνο έξι χέρια στη σκηνή.

Ζούμε στην εποχή του fast food, της γρήγορης και απλής μουσικής και των φθηνών συγκινήσεων. Εσείς επιμένετε να φτιάχνετε δίσκους διάρκειας μίας ώρας με μόνο πέντε τραγούδια. Μεγάλα και πολύπλοκα κιόλας. Νομίζω πως αυτό είναι ωραίο, αλλά γιατί αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι σαν μπάντα ακόμη και αν οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μικρές;

Παίζαμε πάντα μουσική ως τρεις καλοί φίλοι αποκλειστικά για τη ΧΑΡΑ που μας δίνει. Κάθε συναυλία είναι μία τελετή που δίνει νόημα στις ζωές μας και εκφράζουμε τους εαυτούς μας μέσα από αυτό που παίζουμε. Ποτέ δεν υπήρξε προβληματισμός σχετικά με το πόσο πουλάμε ή πετυχαίνουμε, το μόνο που μας νοιάζει είναι να παίζουμε μουσική που μας φαίνεται ενδιαφέρουσα, παράλληλα ελπίζω πως οι μπάντες που είναι αυθεντικές και ποιοτικές πάντα θα πετυχαίνουν με τον τρόπο τους.

Παίξατε στο Roadburn πριν τρία χρόνια. Ήταν το μεγαλύτερο show σας; Πώς ήταν;

Μέχρι στιγμής, όσον αφορά την προσέλευση, το Hellfest ήταν το μεγαλύτερο show, όμως το Roadburn ήταν πολύ σημαντική στιγμή στην καριέρα μας, καθώς ήταν το πρώτο μεγάλο μας φεστιβάλ. Κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές μας.

Ακούω στοιχεία από πρόσφατες μπάντες σαν τους Opeth και τους Baroness, αλλά και '70s hard rock στοιχεία στη μουσική σας. Ποιες είναι οι αγαπημένες σας μπάντες και οι μεγαλύτερες επιρροές σας;

Αυτή, ξέρεις, δεν είναι και τόσο εύκολη ερώτηση, καθώς όλοι μας έχουμε πολύ διαφορετικές προτιμήσεις. Η πιο προφανής επιρροή της πρόσφατης μουσικής μας είναι οι Motorpsycho, τουλάχιστον συνθετικά, καθώς επίσης και πολλές παλιές prog rock μπάντες από τα '70s. Μπορεί να φανεί ειρωνικό, όμως κανείς μας δεν ακούει Opeth ή Baroness και με έχει σε κάποιο βαθμό μπερδέψει το πώς αρκετός κόσμος μας συγκρίνει (κυρίως με τους δεύτερους). Μερικές αγαπημένες μπάντες: Bo Hansson, Stereolab, Black Mountain, Dungen, Motorpsycho, Credence Clearwater Revival, Emerson Lake & Palmer κτλ κτλ...

Σχετικά με τους στίχους, ποια πράγματα σας εμπνέουν ώστε να γράψετε και να τραγουδήσετε;

Εμπνέομαι από θέματα που αγγίζουν τον καθένα, όπως η αγάπη, η ζωή, ο θάνατος και η συνειδητοποίηση της θνητότητας, η πνευματικότητα, η μυθολογία... Θέματα που βρίσκονται στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης (ή έτσι πιστεύω τουλάχιστον). Περιφρονώ την τάση της μόδας που σχετίζεται με τον απόλυτο ναρκισσισμό στην pop μουσική, όπου το άτομο βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής και με ενδιαφέρει περισσότερο να γράφω στίχους με τους οποίους μπορεί ο καθένας να ταυτιστεί.

Μπορείς να περιγράψεις τις ηχογραφήσεις του "Lore"; Πώς ήταν η εμπειρία συγκριτικά με το παρελθόν; Έχεις καμία αστεία ιστορία από το στούντιο;

Βασικά, το "Lore" ηχογραφήθηκε μέσα σε τέσσερεις μέρες και το μιξάραμε την πέμπτη, πράγμα που δεν μας άφησε χώρο για τρέλες και μαλακίες. Πάντα προσπαθούμε να ηχογραφούμε σε σύντομο χρονικό διάστημα, κυρίως λόγω οικονομικών δυσκολιών (είμαστε φτωχοί) και κατά δεύτερον, διότι αυτό μας αναγκάζει να είμαστε προετοιμασμένοι προτού μπούμε στο στούντιο και να παίξουμε όσο πιο δεμένα γίνεται. Αυτήν τη φορά, ωστόσο, οι ηχογραφήσεις είχαν πολύ χαβαλέ γιατί βρισκόμασταν στο στούντιο του φίλου μας του Justin Pizzoferrato, στους λόφους της δυτικής Μασαχουσέτης και αποφασίσαμε για διαμονή να κάνουμε camping στο δάσος αντί να πληρώσουμε ξενοδοχείο ή να καβατζωθούμε στο σπίτι κάποιου. Καταλήξαμε αντί για camping να κοιμόμαστε στο van μου στο πάρκινγκ του στούντιο. Κάθε φορά που ηχογραφούμε υπάρχει μια γενική ατμόσφαιρα έντονης συγκέντρωσης σε συνδυασμό με hangovers, έλλειψη ύπνου και μεγάλες μαστούρες.

Έχεις καμία ενδιαφέρουσα ή αστεία ιστορία από τις περιοδείες;

Πάρα πολλές για να τις μετρήσω... Μία φορά σε ένα show στο Bournemouth, UK πέσαμε πάνω σε δύο πρώην ντράμερ των Electric Wizard στην ίδια συναυλία -αυτό ήταν διασκεδαστικό για εμάς- στην ίδια περιοδεία επίσης, κατά λάθος, περάσαμε λαθραία από τα σύνορα της Βρετανίας τον ντράμερ μας επειδή ήταν τύφλα και κοιμόταν κατά τη διάρκεια του ελέγχου. Μετά έχουμε ιστορίες που παραείναι αηδιαστικές για τον Τύπο. Έλα βρες με μετά τη συναυλία να πιούμε κάνα μπυρόνι και θα σου τις πω τότε.

Μπορείς να ονομάσεις πέντε ανθρώπους διάσημους και μη, ζωντανούς ή όχι που θα ήθελες να ακούσουν τον τελευταίο σας δίσκο;

Δεν νομίζω... είναι κολακευτικό, βέβαια, όταν άνθρωποι που σέβεσαι ακούνε τη μουσική σου, όμως γράφουμε μουσική για την ικανοποίηση του να γράφεις, όχι βάσει του ποιος σε ακούει.

Παίζετε στην Αθήνα στις 12 Μαΐου. Τι να περιμένουμε από το show σας;

Να περιμένετε ένα καινούργιο Elder setlist, με καινούργιο υλικό, πολύ "Lore" και μερικούς καινούργιους αυτοσχεδιασμούς και τζαμαρίσματα που θα φέρουμε μαζί μας. Θα είναι ωραία φάση!

Ευχαριστώ και θα τα πούμε το Μάιο!