Underground Express #31 - Για τα χαμένα Mayflower

Το αθέατο τρένο του Rocking σκαρώνει ένα ταξίδι κάθε μήνα, ανακαλύπτει τους καλύτερους νέους underground δίσκους και αλητεύει στις ομορφότερες πόλεις

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 09/12/2021 @ 13:46

 "All the world’s a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσικη του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι #31 - Δεκέμβριος 2021: Άλλη μια χρονιά οδεύει προς το τέλος της και δεν νομίζω ότι έχει κανείς κέφι να κοιτάξει πίσω και να κάνει απολογισμούς. Σε αυτήν τη φάση, σημασία έχει πως επιβιώσαμε, όσοι είμαστε αρκετά τυχεροί. Το τριακοστό πρώτο ταξίδι του Express έχει μάλλον ελαφριά διάθεση παρά τους βόρειους προορισμούς του και, κάπως, ούτε εγώ ξέρω πώς, κατάφερα στο ίδιο ταξίδι να γράψω για μυθικούς δράκους και λουκάνικα…

Περισσότερο όμως, στέκομαι στην αναφορά στο ταξίδι του Mayflower πέντε αιώνες πριν. Αναλογιζόμενοι όλα τα Mayflower του κόσμου αυτού που δεν είχαν ευτυχή κατάληξη, θα αφήσουμε τον W.Turner να μας πάρει στο μάτι τις καταιγίδας και τις μουσικές να μας παρασύρουν σε μακρινά ποτάμια της Ασίας, σε ήχους όπως πάντα ανένταχτους, σε παλιές underground λατρείες και σε funeral doom λιμάνια. Μια νέα αρχή πλησιάζει, ίσως αυτήν τη φορά να αναδυθούν και νέες χαρές.


Στάση 1η: Krakow, Πολωνία
Καλλιτέχνης: Yenisei
Άλμπουμ: Reflections
Είδος: Post rock, atmospheric
Εταιρεία: Self-Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22-10-2021
Bandcamp
YouTube

Yenisei - Reflections

Ίσως το εξώφυλλο φέρει μια prog εσάνς αλλά, make no mistake, οι Πολωνοί Yenisei παίζουν με ρομαντισμό το κλασικό post rock τους, εκείνο με τα μεγάλα φωτεινά ηχοτόπια και τη διαρκή αναζήτηση της ανάτασης. Θα έλεγα ότι το στυλ τους είναι αρκετά κοντά σ' εκείνο των God Is An Astronaut μόνο που ακούγονται συνολικά πιο φρέσκοι και με πιο βαθιές ambient ενορχηστρώσεις. Το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο "Reflections" παρουσιάζει σημαντική εξέλιξη από το προ διετίας ντεμπούτο τους κι είναι γεμάτο από συνθέσεις πλήρεις από συναισθηματικά γενναιόδωρες μελωδίες. Μελωδίες που κάπου έχεις ξανακούσει αλλά που, αν σε πετύχουν στην κατάλληλη διάθεση, το χέρι σου θα αρνείται να πατήσει stop. Λίγο πιο κάτω από τους ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ συμπατριώτες τους Tides From Nebula αλλά, παρά ταύτα, μπάντα με σημαντικές δυνατότητες.

Yenisei

• Η Κρακοβία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πολωνίας, με πληθυσμό που προσεγγίζει το ένα εκατομμύριο. Βρίσκεται στο νότιο κομμάτι της χώρας και τη διασχίζει ο ποταμός Vistula, το ένατο μεγαλύτερο ποτάμι της Ευρώπης.

• Είναι γνωστή και ως η πόλη των εκκλησιών. Η παλιά πόλη ήταν το πρώτο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς που ανακήρυξε η Unesco!

• Φυσικά, η ιστορία της πόλης ξεκινάει στην εποχή του Λίθου. Ο μύθος λέει ότι πήρε το όνομα της από τον αρχαίο βασιλιά Krakus, ο οποίος έχτισε την πόλη πάνω από τη σπηλιά που ζούσε ο μυθικός Δράκος του Λόφου της Wawel, αφού πρώτα τον νίκησε. Πρόκειται για το διαδεδομένο προχριστιανικό μυθικό μοτίβο (Ήρωας εναντίον Δράκου) που συναντάμε σε δεκάδες παραλλαγές ανά τον κόσμο.


Στάση 2η: Boston, ΗΠΑ
Καλλιτέχνης: Cerce
Άλμπουμ: Cowboy Music
Είδος: Punk/Hardcore
Εταιρεία: Self-released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22-10-2021
Bandcamp
YouTube

Cerce - Cowboy Music

Κοίτα το ροζουλί εξώφυλλο και τον τίτλο. Και τώρα που παραπλανήθηκες, να ενημερώσω ότι το περιεχόμενο του "Cowboy Music" είναι οξύ κι επιθετικό, βγαλμένο από παλαιοαναρχικές ονειρώξεις. Οι κιθάρες και οι ρυθμοί ανήκουν ξεκάθαρα στο hardcore, όμως τα εξαιρετικά φωνητικά της Becca Cadalzo έχουν μια κοριτσίστικη punk ευκρίνεια και μια σχεδόν pop τρέλα που κάνει τον συνδυασμό ακαταμάχητο και απόλυτα πετυχημένο. Οι Cerce είναι μια μπάντα που έδρασε προ δεκαετίας και αυτή είναι η επιστροφή τους με ένα δυναμιτάκι 22 λεπτών. Δεν ξέρω αν ήρθαν πια για να μείνουν, ξέρω όμως ότι το άλμπουμ ξεχειλίζει όρεξη και στυλ. Ξέρω επίσης ότι υπάρχει και guest συμμετοχή ενός κυρίου που είναι ο κρυφός άσσος αυτού του αριστουργήματος, οπότε, αν ο Ben Chisholm είναι εδώ σημαίνει ότι οι Cerce δεν είναι καθόλου τυχαίοι..

Cerce

• Βρισκόμαστε ξανά στη Βοστώνη, πρωτεύουσα της Νέας Αγγλίας. Και όσο κι αν από αυτόν τον τόπο μας έρχονται εκατοντάδες σπουδαίες προσωπικότητες, εμάς πάντα θα μας έρχεται πρώτο στο μυαλό το έργο του H.P Lovecraft.

• Το 1620 κατέφτασαν στη Νέα Αγγλία οι Προσκυνητές (Pilgrims) μετά από ένα δύσκολο ταξίδι 10 εβδομάδων με το Mayflower. Η επίσημη ιστορία λέει ότι οι Προσκυνητές ήρθαν ειρηνικά κι έγιναν αποδεκτοί απο τους ιθαγενείς, αυτό δε το γεγονός θεωρείται η πρώτη thanksgiving day. Σύντομα ακολούθησαν οι Πουριτανοί (Puritans) με εντελώς διαφορετική ατζέντα. Μάντεψε ποιοι ευθύνονται για το κάψιμο των «μαγισσών»...

• Με γνήσιο freak folk στυλ, οι Doran είναι ένα πολύ ενδιαφέρον σχήμα από τη Washington που σκύβει και αγγίζει με αγάπη το αμερικανικό χώμα, ενώ τραγουδάει - συχνά acapella - τους Appalachian σκοπούς του. Ένα πολύ όμορφο ντεμπουτο.


Στάση 3η: Tampere, Φινλανδία
Καλλιτέχνης: Iro Haarla Electric Ensemble
Άλμπουμ: What Will We Leave Behind - Images From Planet Earth
Είδος: Avant Jazz
Εταιρεία: Svart
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29-10-2021
Bandcamp
YouTube

Iro Haarla Electric Ensemble - What Will We Leave Behind - Images From Planet Earth

Η Iro Haarla είναι μια καταξιωμένη Φινλανδή jazz πιανίστρια που εδώ - προς ηχητική μας τέρψη - κάνει μια στροφή προς τον ηλεκτρισμό του avant jazz rock. Παρόλα αυτά, η υπέροχη μουσική του "What Will We Leave Behind" δεν νοηματοδοτείται μέσα από τα genres αλλά μέσα από τη βαθιά του ματιά προς τον πλανήτη μας και την απέραντη ποίηση των τοπίων του. Αν ο δέκτης μπορέσει να παρακολουθήσει το άλμπουμ ως ένα φιλμ που ξετυλίγεται αργά μπροστά στα μάτια του, όλοι οι ήχοι, οι free jazz πειραματισμοί και οι prog υπόνοιες βγάζουν νόημα, όντας απλώς μικρές στάσεις ενός τεράστιου ταξιδιού γύρω από ένα τρελό, μπλε πλανήτη. Υψηλής δυσκολίας αλλά και υψηλού επιπέδου άλμπουμ που διαθέτει μια μοναδική αφηγηματικότητα.

Iro Haarla Electric Ensemble

• Επίσκεψη στη γνωστή μας πόλη Tampere, γενέτειρα της 65χρονης σήμερα Iro Haarla. Να πούμε εδώ ότι η Iro έχει δισκογραφήσει εκτεταμένα με την ECM κι ότι έχει αποσπάσει τα σημαντικότερα φινλανδικά jazz βραβεία.

• Πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Φινλανδίας, έχοντας έντονο ανταγωνισμό - για να το θέσουμε ευγενικά - σε πολλά θέματα με το Turku.

• Επειδή τίποτα στη ζωή δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα καλό λουκάνικο, το mustamakkara είναι μια τοπική λιχουδιά (=καρδιακή προσβολή) που μοιάζει πολύ με το περιβόητο αγγλικό black pudding.

• Ο Ossi Maristo είναι ένας fusion κιθαροπαικταράς από το Ελσίνκι, όσοι τσεκάρετε συνεχώς επίδοξους θεούς της εξάχορδης, ακούστε οπωσδήποτε το ντεμπούτο του άλμπουμ "Arc".


Στάση 4η: Oryol, Ρωσία
Καλλιτέχνης: Intaglio
Άλμπουμ: II
Είδος: Funeral doom/death/classical/doom opera
Εταιρεία: Solitude Productions
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29-10-2021
Bandcamp
YouTube

Intaglio - II

Είναι πολλάκις αποδεδειγμένο ότι ψαρώνω πάντα σαν πρωτάρης με τη χρήση της λέξης opera σε άλμπουμ κιθαριστικής μουσικής. Οι Intaglio δεν κάνουν καθόλου εκπτώσεις στο πως αντιλαμβάνονται το funeral doom/death και στην επιστροφή τους (έπειτα από 16 χρόνια!) έχουν μαζί τους έγχορδα, κλασικούς τραγουδιστές και χορωδίες, δημιουργώντας έναν πολύ ιδιαίτερο ηχητικό κόσμο που φαντάζει περισσότερο σαν εκτεταμένο θεατρικό, παρά σαν μουσικό έργο. Το φιλόδοξο αυτό εγχείρημα δεν μοιάζει να διακατέχεται όμως από ματαιοδοξία: Το "II" κυριαρχείται από έναν καλλιτεχνικά ανόθευτο εσωτερικό ρυθμό που δύναται να σε υποτάξει, αν τυχόν και του αφεθείς. Χωρίς να έχει τίποτα πιασάρικο και κάτι να τραβήξει τον περαστικό, οι Intaglio φτιάχνουν ένα αινιγματικό άλμπουμ ενός ιδιότυπου, ακραίου ρομαντισμού.

Intaglio

• Η πόλη Oryol έχει πληθυσμό περίπου 400.000 κατοίκων και βρίσκεται λίγες ώρες οδήγηση από τη Μόσχα. Ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα.

• Είναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Oka, του μεγαλύτερου παραποτάμου του Βόλγα. Είναι ενδιαφέρον ότι δεν υπάρχει καμία θεωρία για την προέλευση του ονόματος.

• Δύο ρωσικές προτάσεις αυτό τον μήνα. Οι ψυχεδελικοί prog θεούληδες Vespero επιστρέφουν με το "Songo" , όσοι δε ενδιαφέρονται για υψηλού επιπέδου shoegaze/post rock ας τσεκάρουν οπωσδήποτε το "Everything" των Blankenberge.

...και μια δήλωση αγάπης προς το funeral doom

Δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο ρομαντικό μεταλλικό παρακλάδι από το λεγόμενο funeral doom/death. Για τις μπάντες του είδους, το ρολόι έχει κολλήσει για τα καλά στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 90 και δεν υπάρχει καμία απολύτως διάθεση εκσυγχρονισμού του ύφους, της τεχνοτροπίας ή ακόμα και των παραγωγών που συνήθως συναντάμε στο ιδίωμα. Αν λάβουμε υπόψη και το πόσο λίγοι άνθρωποι ασχολούνται με το funeral doom/death, ε τότε, προφανώς μιλάμε για καθαρό ελιτισμό. Οι Intaglio είναι προφανώς από τις πλέον "προοδευτικές" (σε χίλια εισαγωγικά) μπάντες, αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ένα από τα πρώτα funeral doom σχήματα από τη Ρωσία που κυκλοφόρησαν δίσκο...

...μια Ρωσία που στο σήμερα παράγει δεκάδες τέτοιες μπάντες. Δε ξέρω αν το ρωσικό τοπίο ευθύνεται για αυτήν τη «θλίψη χωρίς όρια» κατάσταση, έχουμε πάντως αναφέρει ξανά στο παρελθόν το σημαντικότατο ρόλο της Solitude Productions. Το label αυτό ειδικεύεται στο funeral doom και κυκλοφορεί τους καλύτερους δίσκους του ύφους, από τη Ρωσία και όχι μόνο. Αν ακολουθήσεις τις κυκλοφορίες του label, έχεις μια άριστη εποπτεία της σκηνής.

Intaglio

Βέβαια η Solitude μόλις κυκλοφόρησε και το "Glimmering Veil" των Ιρλανδών Superstatic, που ουδεμία σχέση έχουν με ρωσικό έδαφος. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ στο οποίο ο θρήνος συμπλέκεται με το horror και το λογοτεχνικό στοιχείο, διαμορφώνοντας μια πραγματικά βαριά ατμόσφαιρα. Οι Superstatic είναι το project του Rustam των Rakoth (συγχωρέστε με αλλά για κάποιο λόγο θεωρώ αυτό το όνομα μπάντας ξεκαρδιστικό, καλή μπάντα πάντως), ο οποίος πρόσφατα περιόδευσε και σαν μπασίστας με τους Cruachan.

Κι αφού έτυχε να γράψω για funeral doom σε αυτό το ταξίδι, να αναφέρω ότι οι κολοσσοί του είδους Skepticism κυκλοφόρησαν τον Σεπτέμβρη το νέο τους άλμπουμ "Companion" από τη Svart. Χωρίς πολλά λόγια, μάλλον το funeral άλμπουμ της χρονιάς. Προσκυνήστε.


Στάση 5η : Brittany, Γαλλία
Καλλιτέχνης: Creature
Άλμπουμ: Eloge De L' Ombre
Είδος: Progressive black metal
Εταιρεία: I, Voidhanger
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 12-11-2021
Bandcamp
YouTube

Creature -Eloge De L' Ombre

Ένα μόλις χρόνο έπειτα από το θαυμάσιο ντεμπούτο τους "Ex Cathedra", οι Creature, one band project του Raphael Fournier, επιστρέφουν με ένα πιθανόν ακόμα καλύτερο άλμπουμ. Το black metal εδώ δεν είναι σκοτεινό αλλά πολυμορφικό και κυκλοθυμικό. Συχνά παραδίδεται σε progressive ή και συμφωνικές περιπλανήσεις και πάντα αρνείται να φορέσει οριστικά κάποια ταμπέλα. Υπάρχουν κάποια baroque στοιχεία που θα φέρουν στο νου μια (πολύ σοβαρότερη) εκδοχή των Igorrr, ενώ τα σούπερ τύμπανα του άλμπουμ έχουν παιχτεί από τον one and only Baard Kolstad των Leprous. Και τώρα που τράβηξα την προσοχή της prog κοινότητας, ας το επαναλάβω: το "Eloge De L' Ombre" είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ με πολύ ζουμί, ένα νοσηρό μα και λαμπερό Πλάσμα απροσδιόριστης προέλευσης. Άλμπουμ του Μήνα για το τελευταίο ταξίδι της χρονιάς!

Creature

Αινιγματικός ο Κος Fournier, ελάχιστες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς. Κάπου είδα να αναφέρεται ότι έχει ως έδρα τη Βρετόνη, τη μεγάλη περιοχή στα δυτικά της Γαλλίας που λέγεται αλλιώς και Μικρή Βρετανία. Εξάλλου, ένα κανάλι τους χωρίζει.

• Οι Βρετόνοι αποτελούν ένα από τα έξι μεγάλα κέλτικα φύλα. Στην περιοχή υπάρχει παρουσία και κινητικότητα από την παλαιολιθική εποχή. Ας παραδεχτούμε εδώ ότι οι περισσότερες γνώσεις μας για αυτούς τους λαούς ξεκίνησαν από τον Αστερίξ. Έλα, παραδέξου το, μην ντρέπεσαι.

• Κακός χαμός κάθε μήνα στη Γαλλία, οι φίλοι όμως του progressive fusion rock απαγορεύεται να χάσουν το νέο άλμπουμ της γκρουπάρας που ονομάζεται Baron Crane.


Ένα τραγούδι για τον κρύο Δεκέμβρη

Chip Wickham - Sais (Egypt)

Chip Wickham - Sais (Egypt)
Madrid, Ισπανία

Πήγαμε σε τόσο κρύες/βόρειες περιοχές που ξεπαγιάσαμε. Ας έρθει η ισορροπία με το τραγούδι του μήνα! Ας φανταστούμε την Αίγυπτο και τα γαλάζια παράλια της Μεσογείου, ενώ ο Chip Wickham μας ταξιδεύει με το σαξόφωνο και το φλάουτο του πάνω σε μια μαγική βάρκα. Οι jazzy και funky απολήξεις του "Sais" ζωγραφίζουν ένα μεγάλο πορτοκαλί ηλιοβασίλεμα, νανουρίζουν τις ανησυχίες μας, παρασέρνουν σε ένα νωχελικό afro χορό. Ο Chip από τη Μαδρίτη ετοιμάζει το νέο του άλμπουμ για την Gondwana Records κι εμείς, ω ναι, είμαστε έτοιμοι.


Ο εξωτικός προορισμός του μήνα

Karachi, Pakistan

Η πόλη Karachi είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη του Πακιστάν και η δωδέκατη μεγαλύτερη πόλη του κόσμου, με 15 εκατομμύρια ανθρώπους να συνωστίζονται στις απέραντες συνοικίες του. Προφανώς είναι μεγάλο οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο και πρωτεύουσα της επαρχίας Sindh. Οι αρχαίοι Έλληνες πιθανόν αναφέρθηκαν στο λιμάνι της πόλης ως το Βαρβαρικών, σημαντικός κόμβος εμπορίου με τον Ινδό ποταμό. Στη συνήθως γελοία ερώτηση "είναι ασφαλές να ταξιδέψω στο Karachi;" που βγάζει το google για όλες τις πόλεις, η απάντηση είναι "Όχι και τόσο"... Προφανώς, κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα βρεθείς στο μέσο κάποιας διαμάχης ανάμεσα στις εθνικές μειονότητες της πόλης. Μας έφεραν εδώ οι ΥΠΕΡΟΧΟΙ Cosmic Fluid που αναμειγνύουν ανατολικά ηχοχρώματα με έναν δυτικό ατμοσφαιρικό αυτοσχεδιασμό, με θαυμαστά αποτελέσματα. Το πρώτο τους single είναι 25 λεπτά κι είναι σκέτο όνειρο. Τους αγαπώ ήδη.


Από reissues έχεις τίποτα;

Karma To Burn

Σπαρταράνε. Η Heavy Psych ανακοίνωσε την ανατύπωση μέρους της δισκογραφίας των Karma To Burn σε βινύλιο και δεν υπάρχει περίπτωση να μην τιμήσουμε εκείνο το εκπληκτικό ομότιτλο ντεμπούτο από το 1997. Από την άλλη, οι λατρεμένοι The Sorcerers κυκλοφορούν το αριστουργηματικό "In Search Of The Lost City Of The Monkey God" σε κασέτα.


Pure underground love

Damn The Machine - Day One

Damn The Machine - Day One

Οι Damn The Machine είναι σήμερα θρύλοι του underground progressive metal, με το ομώνυμο ντεμπούτο τους από το 1993 να είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε καλού, ψαγμένου 90s prog αφιερώματος. Κινητικότητα στο στρατόπεδο της μπάντας;! Δεν ξέρω αν οι αφοί Poland σχεδιάζουν κάτι περαιτέρω, κυκλοφορούν πάντως μέσω της Village Slut Records το "Day One". Πρόκειται για τα δύο πρώτα demo της μπάντας, στα οποία το υλικό του ντεμπούτο ακούγεται πιο ζωντανό, πιο ωμό, πιο φυσικό, το ίδιο συναρπαστικό! Κάποιες αγάπες είναι αιώνιες - κι ας πλήρωσα κάποτε ένα σκασμό λεφτά σε δημοπρασία του Ebay για το original CD. Νεανικές τρέλες. Not.

Ραντεβού στην αυγή του 22! 

  • SHARE
  • TWEET