Lion's Share

Οι Lion's Share είναι εδώ και περίπου 12 χρόνια άξιοι πρεσβευτές του σουηδικού Metal ήχου. Βέβαια όσοι ασχολούνται αρκετά ενεργά με τον ευρύτερο hard / heavy metal ήχο ξέρουν ότι η εν λόγω χώρα μόνο διαμάντια μας έχει χαρίσει και από θέμα συγκροτημάτων αλλά και από θέμα κυκλοφοριών. Οι εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν όπως και σε κάθε κανόνα. Έτσι οι Lion's Share ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Από το 1995, που υπάρχουν δισκογραφικά, έχουν δώσει στους οπαδούς αρκετά καλές δουλειές. Τα "Lion's Share" (1995), "Two" (1997), "Fall From Grace" (1999), "Entrance" (2001) αλλά και τα 3 καινούργια κομμάτια που περιέχονται στο "Perspective" (διπλό cd που έχει τα δύο πρώτα albums τους σε remastered μορφή συν τα καινούργια κομμάτια), παρόλο που ανήκουν ηχητικά στον πιο progressive χώρο, δεν παύουν να ακούγονται πολύ ευχάριστα. Άλλωστε όλες αυτές οι κυκλοφορίες διανθίζονται περισσότερο με άκρως heavy ριφς, παρά από μακρόσυρτες, εναλλασσόμενες συνθέσεις.

Μετά από μια δισκογραφική αποχή 6 ετών, φέτος κυκλοφόρησαν την πέμπτη δουλειά τους "Emotionαl Coma", τίτλος μάλλον όχι τυχαίος, αφού έχει αρκετές διαφορές από τις προηγούμενες δουλειές τους, κάτι που μεταφορικά ίσως οδηγήσει τους παλιότερους οπαδούς σε κώμα. Καταρχήν ο ερχομός των Patrik Johansson (πρώην Astral Doors και Wuthering Heights) στα φωνητικά και Sampo Axelsson (πρώην Glenn Hughes) στο μπάσο έφερε μια στροφή 180 μοιρών στον ήχο της μπάντας. Τέρμα τα πλήκτρα και τα διπλά φωνητικά που υπήρχαν κατά κόρον στις προηγούμενες δουλειές τους. Ο ήχος πια έχει γίνει ευθύς και αμιγώς heavy metal.

Χωρίς να πρωτοτυπούν ιδιαίτερα μουσικά ή συνθετικά αποδεικνύουν την αγάπη που φαίνεται ότι έχουν για τον παλιομοδίτικο ήχο, προσφέροντας στους οπαδούς έναν άμεσο προς αυτούς δίσκο, φιλτραρισμένο βέβαια από τα ιδιώματα της σουηδικής σχολής. Από την πρώτη μέχρι και την τελευταία νότα μας δείχνουν ότι μάλλον τίποτα δεν έγινε τυχαία. Πολύ καλού επιπέδου heavy / power metal με ωραίες συνθετικές στιγμές χαρακτηρίζουν τον κύριο κορμό του δίσκου. Όλο το album είναι διανθισμένο με μελωδίες που σου μένουν αμέσως στο μυαλό. Οι οπαδοί του ευρωπαϊκού ήχου θα βρουν έναν άξιο πρεσβευτή του είδους και της χώρας.

Μεγάλο ατού του album για μένα είναι ο Johansson, ο οποίος έχει δώσει έναν άλλον αέρα στη μπάντα, η οποία έχει δημιουργήσει συνθέσεις και γρήγορες αλλά και πιο αργές, καθεμιά από τις οποίες έχει μια φρεσκάδα που φαίνεται στην κάθε νότα. Κάθε κομμάτι έχει να προσφέρει κάτι το ξεχωριστό στον ακροατή, δημιουργώντας ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Η μπάντα, παρόλο που έχει υποστεί κατά το ήμισυ αλλαγές μελών, δεν έχει χάσει τη δύναμη και τον αυθορμητισμό της. Αντιθέτως έχει δημιουργήσει ένα δίσκο διαφορετικό μεν από το ύφος της αλλά συνάμα ωδή στον πατροπαράδοτο ήχο.

Οι guest συμμετοχές των Bruce Kulick (Kiss), Glen Drover (Megadeth) και Mats Leven (πρώην Malmsteen, Treat και Therion) έδωσαν μια ακόμα ώθηση στο καινούργιο album, έτσι ώστε να ακούγεται παλιομοδίτικα καινούργιο. Αλώστε δεν είναι τυχαίο να έχεις τέτοιους μουσικούς έστω και σαν επισκέπτες στον δίσκο σου. Οι περιοδείες τους με Saxon, Udo, Scorpions, Deep Purple, Manowar, Motorhead, Iced Earth και Nevermore σίγουρα τους έδωσαν τις εμπειρίες που χρειάζονταν και ίσως και την ώθηση να δημιουργήσουν έναν άκρως σκληρό δίσκο, βάσει βεβαίως και του παρελθόντος τους. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε η διασκευή που διάλεξαν να κάνουν στο "Sorcerers" των Angelwitch, το οποίο εκτός της ποιότητας που έχει σαν τραγούδι δεν είναι και πολύ μεγάλη επιτυχία, κάτι που δίνει περισσότερους πόντους στους Lion's Share για την επιλογή τους. Σίγουρα και αυτή η κίνηση δείχνει τη στροφή που μάλλον θέλουν να κάνουν σε πιο heavy φόρμουλες.

Οι Lion's Share με την καινούργια τους δουλειά σίγουρα θα ξεχωρίσουν αλλά και θα συζητηθούν, αφού το νέο τους album ίσως διχάσει τους οπαδούς. Δεν ξέρω κατά πόσο στους παλιότερους οπαδούς τους θα αρέσει το "Emotional Coma", προσωπικά τους προτιμώ περισσότερο έτσι. Μακάρι από εδώ και πέρα οι δουλειές τους να ηχούν έτσι γιατί θεωρώ ότι η μουσική μας χρειάζεται τέτοιου είδους και ήχου μπάντες.