Jimmy Eat World

Invented

Universal (2010)
Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 01/10/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Να την κάνω την παρουσίαση; Θα την κάνω. Οι Jimmy Eat World λοιπόν, πρόκειται για ένα από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα του μοντέρνου pop-punk ήχου, ίσως δευτεροτρίτοι πίσω από άλλα γιγαντιαία ονόματα του χώρου, από άποψη παγκόσμιας απήχησης πάντα, αλλά επιδραστικότατοι nonetheless.

To "Chase The Light" του 2007 έκανε μία σχεδόν επιτόπια στροφή στο χαρούμενο, ειδικά αν λογιστεί κανείς την καταπιεσμένη οργή/θλίψη του "Futures" του 2004, και αυτό ήταν κάτι που και στα δικά μου, αλλά και στα μάτια του μέσου fan, δεν πολυγυάλισε. Τρία χρόνια μετά ήρθαμε στα συγκαλά μας, περίπου, βοήθησαν φαντάζομαι και οι αποψάρες του παλιού φίλου/παραγωγού, Mark Trombino, που είχε επιμεληθεί τις πρώτες δουλειές του κουαρτέτου από την Arizona.

Με ακουστικές κιθάρες και παλαμάκια μάς υποδέχεται το opening track "Heart Is Hard To Find". Bιολιά, πιάνα και μπάσα κρουστά προσδίδουν ένα μελαγχολικό feeling, πράγμα όμως που ξεχνιέται αμέσως με την εισαγωγή του επόμενου κομματιού, "My Best Theory". Mε ένα άκρως χορευτικό riff, το πρώτο single, σε προκαλεί στο να καταφέρεις να μη σου κολλήσει στο μυαλό. Θα χάσεις βέβαια. Τo refrain γεμίζει στάδια, όπως όλα τα καλά χιτάκια των Jimmy Eat World, φέρνοντας μας στο μυαλό το "The Middle".

Κυκλοθυμία, και με το "Evidence" πέφτουμε πάλι στα πιο down tempo κομμάτια τους, που το μόνο που καταφέρνει είναι να μας τρομάξει στη μέση του κομματιού με ένα απλούστατο power chord breakdown. Αρκετά εύστοχο, αλλά μάλλον αδιάφορο κομμάτι. To καλύτερο όμως έρχεται με το "Higher Devotion". Σκοτεινό μπάσο, μπλιμπλίκια στο βάθος, και ένα refrain άκρως απολαυστικό, κυρίως εξαιτίας του πως δένουν οι πρώτες με τις δεύτερες φωνές. Ίσως να είναι και το κομμάτι που να ξεφεύγει περισσότερο από τη φόρμα των Jimmy Eat World, αλλά ενδεχομένως αυτό να το κάνει να ξεχωρίζει τόσο πολύ. Αρκετά ενδιαφέρουσα βέβαια είναι η συμμετοχή της δίδας Courtney Marie Andrews σε πέντε κομμάτια του δίσκου, με το "Coffee And Cigarettes" να ξεχωρίζει άνετα από τα υπόλοιπα.

Η στιχουργική των Jimmy Eat World ήταν ένα από τα δυνατά τους σημεία, μαζί βεβαίως με τα πιασάρικα, sing-a-long refrain. Πάντα είχα την εντύπωση πως πολλοί στίχοι τους πήγαζαν από προσωπικά βιώματα και καταστάσεις, όπως το "Takes My Pain Away" για παράδειγμα, αλλά στον δίσκο αυτόν, έγιναν όλα κάπως διαφορετικά. Φωτογραφίες άσχετες έβλεπε ο Jim ο Adkins, και πάνω σε αυτές έχτιζε το κάθε τραγούδι. Θα μου πεις, στον έβδομό σου δίσκο είσαι, έχεις πλέον γυναίκα και παιδί, πόσα unresolved teenage issues νάχεις ακόμα;

Κλείνοντας, ευχάριστη έκπληξη προκαλούν τα δύο τελευταία κομμάτια του δίσκου, "Invented" και "Mixtape", έχοντας και τα δύο την αύρα της μπαλάντας, και εκτενέστατη διάρκεια για τα δεδομένα του χώρου τους, αποτελούν σωστές επιλογές για μία άρτια, καλοζυγισμένη, και κλασσική κυκλοφορία Jimmy Eat World. Σε γενικές γραμμές είναι ένας δίσκος που σίγουρα δεν θα απογοητεύσει τον οπαδό, αλλά αμφιβάλλω όμως, εκτός αν εξαιρέσουμε τρία, τέσσερα τραγούδια, θα εντυπωσιάσει έναν μη μυημένο.
  • SHARE
  • TWEET