Tesseract, Calyces, Mask Of Prospero @ Κύτταρο, 07/07/19

Ένα από τα καλύτερα live του καλοκαιριού

Από τον Νίκο Καταπίδη, 09/07/2019 @ 10:33

Κι ενώ οι κάλπες είχαν πριν λίγο κλείσει, με τον υδράργυρο να αρχίσει να βαράει κόφτες, δεν ξέραμε τι να περιμένουμε από την παρθενική εμφάνιση των Tesseract στη χώρα μας. Μια μπάντα που αγγίζει τη δεκαετή παρουσία στα δρώμενα της σύγχρονης προοδευτικής σκηνής και αποτέλεσε βασικό παράγοντα εδραίωσής της παγκοσμίως, έχοντας αποδείξει τόσο δισκογραφικά όσο και σε συναυλιακό επίπεδο πως μπορεί να ξεχωρίσει και να ανοίξει καινούριους δρόμους σε έναν χώρο που με οξύμωρο τρόπο είναι αρκετά συντηρητικός. Αυτό που ζήσαμε αυτό το Κυριακάτικο βράδυ ήρθε να μας αποδείξει με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι το prog όχι απλά αναγεννάται, αλλά έχει ένα λαμπρό μέλλον.

Νομίζω πως δεν ήμουν ο μόνος που δεν ήξερα τι να περιμένω από άποψη προσέλευσης σε αυτό το live, τόσο γιατί δεν ήταν εύκολο να υπολογίσεις το κοινό που έχουν οι Tesseract στη χώρα μας, αλλά και γιατί ο συνδυασμός ζέστης-κυριακής-εκλογών-διακοπών θα μπορούσε αν μη τι άλλο να είναι αποτρεπτικός .

Η έκπληξη λοιπόν ήρθε με το που μπήκα στο Κύτταρο, λίγο αφότου είχαν αρχίσει το σετ τους οι Mask Of Prospero, βρίσκοντας το χώρο σχεδόν γεμάτο, κάτι που δε συνηθίζουμε σαν κοινό αφού πολλοί φτάνουν τελευταία στιγμή για τους headliners. Όχι μόνο αυτό, αλλά υπήρχε και αρκετά καλή συμμετοχή του κόσμου με χειροκροτήματα και headbanging.Η μπάντα ήταν αξιοπρεπέστατη αν και εμφανώς στριμωγμένη στη σκηνή, ενώ το περίτεχνο metal τους είχε τόσο μελωδία, όσο και ενδιαφέροντα grooves. Στα φωνητικά τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά, αφού ειδικά στα καθαρά νομίζω ο ενθουσιασμός του τραγουδιστή τον νίκησε, και το γεγονός ότι οι μελωδίες έχουν μπόλικες ψηλές νότες ήταν σίγουρα εναντίον του. Ότι έχασε όμως σε νότες το κέρδισε με την παρουσία του (όπως και όλη η μπάντα) με χαμόγελα και ευχαριστίες προς τον κόσμο που ήρθε από νωρίς να γεμίσει το χώρο.

Mask Of Prospero

Παικτικά σίγουρα η μπάντα είναι αρκετά δεμένη, με ωραία riff, δυνατές στιγμές και σίγουρα έχει αρκετή προοπτική στο συνθετικό κομμάτι, μπολιάζοντας Djent με metalcore και αρκετές εναλλαγές σε ρυθμούς. Το υλικό τους από το περσινό "The Observatory" δείχνει ένα γκρουπ με δυνατότητες για κάτι δυνατό στο μέλλον.

Το δεύτερο support της βραδιάς, οι Calyces ήταν μια ενδιαφέρουσα περίπτωση, καθώς ακόμη δεν υπάρχει δισκογραφική δουλειά πάνω στην οποία να στηριχτεί η εμφάνισή τους. Προφανώς υπάρχουν όμως μπόλικα τραγούδια, τα οποία ανέλαβαν τον ρόλο της προθέρμανσης του κοινού, πριν την πολυαναμενόμενη εμφάνιση των Tesseract.

Calyces

Γνωρίζοντας τον πρότερο βίο του Mάνθου Στεργίου των Tardive Dyskinesia, είχα μια υποψία ως προς τη μουσική κατεύθυνση της μπάντας, και δε διαψέυστηκα. Μπορεί τα πιο extreme στοιχεία να λείπουν, αλλά η progressive ταυτότητα ήταν ξεκάθαρη. Δυστυχώς δυο στοιχεία δεν μου επέτρεψαν να απολαύσω τόσο την εμφάνισή τους. Ο ήχος και τα φωνητικά (ή ίσως ο συνδυασμός των δυο). Ευτυχώς αργότερα ο ήχος έστρωσε, ωστόσο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του στωϊκού κατά τ’άλλα frontman δεν μπόρεσε ούτε μια φωνητική γραμμή να μου μείνει στο μυαλό, κάτι που έφτασε να ακούγεται μονότονο μετά από λίγο. Στον αντίποδα, οι κιθάρες κυριολεκτικά κεντούσαν, με riffάρες να διαδέχονται η μια την άλλη, Mastodon-ικά leads να πετάγονται και να γεμίζουν τον ήχο, ενώ το rhythm section έσκιζε. Το ορχηστρικό κομμάτι της μπάντας είναι πολλά υποσχόμενο, και κάθε κομμάτι είχε κάτι να πει. Παρά τον πολύ προοδευτικό ήχο με πολλές εναλλαγές ρυθμών, η ικανότητα των Calyces να γκρουβάρουν είναι αδιαμφισβήτητη. Περιμένω με ανυπομονησία το δισκογραφικό τους ντεμπούτο, βασισμένος σε αυτό που είδα live.

Tesseract

Αφού ολοκληρώθηκαν τα όποια στησίματα και τελευταία soundcheck, η στιγμή των Tesseract είχε πλέον φτάσει, και ο κόσμος έδειχνε με το παραπάνω τον ενθουσιασμό του, φωνάζοντας ρυθμικά το όνομα της μπάντας. To ξεκίνημα με το "Concealing Fate, Part 1: Acceptance" ήταν σαρωτικό, ενώ νομίζω ούτε και η ίδια η μπάντα δε θα περίμενε τέτοια ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό, που χοροπηδούσε και τραγουδούσε, κάτι που έκανε και τον τραγουδιστή Daniel Tompkins να κάνει crowdsurfing με το καλησπέρα, ενώ επισήμανε το ότι ο κόσμος για καιρό ζητούσε να έρθει η μπάντα στη χώρα μας. Η αλήθεια είναι πως αρχικά ο ήχος μου φάνηκε μπουκωμένος με το μπάσο και τη μπότα από τα drums να κυριαρχούν, ωστόσο γρήγορα έστρωσε και έγινε υποδειγματικά καλός. Η εποχή "One" συνεχίστηκε με το "Concealing Fate, Part 2: Deception" και ο χαμός συνεχίστηκε, με το sing-along σε άλλα επίπεδα.

Tesseract

Είναι εκπληκτικό πώς μπορεί να νομίζεις πως είναι λίγος ο κόσμος που αγαπάει μια μπάντα όσο εσύ, και να διαψεύδεσαι πανηγυρικά σε μια ζωντανή της εμφάνιση. Αυτό ακριβώς συνέβη σε όλο το σετ των Tesseract, με την πλειοψηφία του κοινού να τραγουδά αδιάκοπα και τη μπάντα να τροφοδοτείται από αυτή την ενέργεια, κάνοντάς μας όλους να απορούμε γιατί έπρεπε τόσα χρόνια για να τους δούμε ζωντανά.

Με υλικό που άγγιξε όλους τους δίσκους της μπάντας, κάθε κομμάτι ακουγόταν καλύτερο και από τη στουντιακή του εκδοχή, με εξωπραγματική μουσική απόδοση, και τον κόσμο να έχει δημιουργήσει εκρηκτική ατμόσφαιρα. Η ζέστη δεν πτόησε κανένα, κι αν ο κλιματισμός δεν επαρκούσε για να μας δροσίσει αυτό δεν έριξε στο ελάχιστο τον ενθουσιασμό που επικρατούσε στο Κύτταρο.

Tesseract

Ό,τι και να πούμε για τους μουσικούς που απαρτίζουν τους Tesseract είναι νομίζω λίγο, αλλά αυτό το περιμέναμε και δεν είναι κάτι καινούριο. Αυτός που για μένα έκλεψε την παράσταση ήταν ο Dan, που όχι μόνο παρέδωσε μαθήματα φωνητικής αρτιότητας και πάθους, αλλά και απέδειξε πως είναι ένας εξαιρετικός frontman, σε μια διαρκή αλληλεπίδραση με το κοινό, μην αφήνοντας κανένα να πάρει ανάσα και ξεσηκώνοντας ακόμη και όσους παρακολουθούσαν από τον εξώστη. Φαίνεται πως έκανε και τη βόλτα του στο Μοναστηράκι, αφού στο "King' εμφατικά επέδειξε και ένα από τα κλασσικά στεφάνια που βλέπουμε τους τουρίστες να φοράνε στο κεφάλι του.

Tesseract

Αυτή ήταν νομίζω και η μεγάλη επιτυχία του live, μια μπάντα ισοπεδωτική μουσικά, χωρίς απαραίτητα να παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό της που έδειξε πως ενθουσιάστηκε από το εξίσου ενθουσιασμένο κοινό και έδωσε το 100% των δυνατοτήτων της.

Χωρίς να το καταλάβουμε, φτάσαμε στο κλείσιμο με το "Juno" που επάξια στέκεται σαν ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει η μπάντα, και κάπου εκεί ήρθε και η ώρα να μας αποχαιρετήσουν οι Tesseract. Σίγουρα δε θα ναι η τελευταία φορά μετά από αυτό το θρίαμβο. Μια μαγική συναυλία και μια από τις κορυφαίες στιγμές ενός γεμάτου καλοκαιριού για τον γράφοντα. Μακάρι να βλέπαμε τόσο ζωντανό κοινό σε περισσότερα live, γιατί είναι όντως αυτό που απογειώνει την εμπειρία. Until next time.

Tesseract

Φωτογραφίες: Χρήστος Λεμονής / Chris Lemonis Photography

SETLIST
 

Fate, Part 1: Acceptance
Concealing Fate, Part 2: Deception
Concealing Fate, Part 3: The Impossible
Luminary
Of Mind - Nocturne
Survival
Dystopia
Hexes
Phoenix
Smile
Of Matter - Proxy
Of Matter - Retrospect
King
Juno 

  • SHARE
  • TWEET