Plini: «Έχω εμμονή με την εξερεύνηση νέων ιδεών και ήχων»

Ο Plini είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση μουσικού της νέας γενιάς του prog. Αυτοδημιούργητος, έχει καταφέρει να συνδυάσει prog με jazz, και ξεκινώντας ως ένας ακόμη επίδοξος μουσικός της κρεβατοκάμαρας να γίνει ένα από τα μεγάλα ονόματα του χώρου, τραβώντας της προσοχή και τα εύσημα των «παλιών» guitar heroes. Με τη νέα του δουλειά, "Impulse Voices" συνεχίζει το περιπετειώδες ταξίδι του, και μας δίνει μια ματιά πίσω από τα «κατασκευάσματά» του.

Aρχικά να σου πω ένα μπράβο για το "Impulse Voices", το οποίο ακούω τακτικά εδώ και αρκετό καιρό. Αλήθεια, προέκυψε μέσα από συλλογή ιδεών που είχες διάσπαρτες, ή έκατσες να γράψεις τον δίσκο από την αρχή;

Ευχαριστώ! Μερικές από τις ιδέες ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς που μετατράπηκε σε πραγματικά τραγούδια έγινε φέτος.

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο concept που είχες στο μυαλό σου κατά τη σύνθεση της νέας μουσικής;

Τίποτα το συγκεκριμένο! Καθώς τα τραγούδια άρχισαν να διαμορφώνονται, η βασική μου σκέψη ήταν να βεβαιωθώ ότι κάθε τραγούδι εξερευνεί διαφορετικές ιδέες και συναισθήματα.Γενικότερα υποθέτω ότι η ιδέα ήταν να φτιάξω ένα άλμπουμ που ήταν όσο το δυνατόν πιο ποικίλο, αλλά χωρίς τα τραγούδια να ακούγονται εντελώς άσχετα ο ένας τον άλλον.

Πες μας λίγα λόγια για το (για άλλη μια φορά απίστευτο) artwork. Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτό και τι αντιπροσωπεύει;

Μόλις άρχισα να ηχογραφώ τη μουσική, άρχισα να σχεδιάζω το artwork με τον Alex Pryle (ο οποίος έκανε όλα τα εξώφυλλα του άλμπουμ μου). Ξεκίνησε με μερικά αφηρημένα αντικείμενα σε ένα κενό τετράγωνο, αλλά τελικά άρχισε να χτίζεται για να έχει πιο «νόημα», έχοντας ουρανό και έδαφος και έπειτα όλο και περισσότερες άλλες λεπτομέρειες. Η διαδικασία δημιουργίας του artwork είναι πολύ παρόμοια με τη διαδικασία της μουσικής - ξεκινά πολύ απλά, μόνο με ιδέες που βγάζουν το σωστό συναίσθημα και στη συνέχεια εμβαθύνει όλο περισσότερο στις λεπτομέρειες έως ότου το τελικό προϊόν μοιάζει σαν ένα μπερδεμένο χάος!

Ποια είναι η συνήθης διαδικασία σύνθεσης των τραγουδιών σου; Για μουσική που είναι καθαρά κιθαριστική, πρέπει να είναι δύσκολο να ισορροπείς ανάμεσα στο να γράφεις κάτι αξιομνημόνευτο, αλλά ταυτόχρονα μουσικά ενδιαφέρον.

Ξεκινά με μια ιδέα, συνήθως ένα riff κιθάρας, και μετά προσθέτω μπάσο και ντραμς για να δω πώς ακούγεται σαν «μπάντα». Στη συνέχεια, αυτό γίνεται το πρώτο τμήμα και δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα ώστε να καταλάβω πώς πρέπει να είναι η επόμενη ενότητα. Μόλις υπάρχουν δύο είδη «κύριων» τμημάτων για το τραγούδι, προσπαθώ να σκιαγραφήσω ποια θα μπορούσε να είναι ολόκληρη η διάταξη (π.χ. να πηγαίνω μπρος-πίσω μεταξύ των δύο τμημάτων, προσθέτοντας ένα τρίτο τμήμα, ποτέ δεν επαναλαμβάνω την πρώτη ενότητα - ό, τι νιώθω πως κολλάει καλύτερα).

Σε αυτό το άλμπουμ, μερικά από τα τραγούδια δεν έχουν πολλές επαναλήψεις στη δομή, οπότε θεωρώ πως απο εκεί υπάρχει μουσικό ενδιαφέρον και ποικιλία, αλλά προσπαθώ να το εξισορροπήσω γράφοντας μελωδίες που είναι απλές και δυνατές.

Συνθέτεις επίσης τα υπόλοιπα όργανα, ή κοιτάς να υπάρχει προσωπικός χαρακτήρας από τους υπόλοιπους μουσικούς;

Προγραμμάτισα τα ντραμς και το μπάσο για όλα τα τραγούδια και μετά έστειλα τα ντέμο στον ντράμερ μου Chris. Επειδή είναι τόσο απίστευτα δημιουργικός ντράμερ και έχουμε περιοδεύσει μαζί για κάμποσα χρόνια, δεν πρόσθεσα πολλές λεπτομέρειες στα προγραμματισμένα ντραμς, γιατί με ενδιέφεραν πολύ περισσότερο οι ιδέες που θα είχε ο ίδιος.

Μου έστειλε ένα πλήρες demo, μερικές φορές με εναλλακτικές επιλογές για συγκεκριμένες ενότητες / μέρη όπου είχε μερικές διαφορετικές ιδέες. Μόλις ολοκληρώσαμε όλα τα μέρη των τυμπάνων, τα ηχογράφησε ξανά στο στούντιο. Έστειλα τα «ολοκληρωμένα» τραγούδια στον Simon (ο οποίος παίζει μπάσο στο άλμπουμ) και προσέθεσε το μπάσο του κατά τη διάρκεια της μίξης. Όπως και με τον Chris, παίξαμε και περιοδεύσαμε τόσο πολύ που δεν χρειάστηκε να του δώσω πολύ κατεύθυνση - ξέρει πότε να ακολουθήσει το κομμάτι της κιθάρας και πότε υπάρχει χώρος για να παίξει κάτι πιο ενδιαφέρον στο μπάσο.

Πραγματικά εξελίσσεσαι σε ένα από τα μεγάλα ονόματα της σύγχρονης prog σκηνής. Αισθάνθηκες κάποια πίεση μετά το "Handmade Cities", ένα άλμπουμ που έλαβε εκπληκτικά σχόλια και μάλιστα περιγράφηκε από τον Steve Vai ως "ένα από τα καλύτερα, μελωδικά, ρυθμικά και αρμονικά ενδιαφέροντα κιθαριστικά άλμπουμ [που] έχει ακούσει ποτέ";

H αλήθεια είναι πως όχι. Τα τελευταία χρόνια, κάτι που έχω σκεφτεί πολύ είναι ότι ο πρώτος λόγος που δημιουργώ μουσική είναι επειδή είναι διασκεδαστικό και επειδή έχω εμμονή με την εξερεύνηση νέων ιδεών και ήχων. Όσο βάζω όσο περισσότερη αγάπη μπορώ στη διαδικασία γραφής, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Μερικά από κομμάτια στο άλμπουμ είναι σίγουρα διαφορετικά από οτιδήποτε έχω κάνει στο παρελθόν και μερικά από αυτά είναι πολύ παρόμοια. Τώρα εάν τα κομμάτια θα αρέσουν περισσότερο, λιγότερο ή το ίδιο με την προηγούμενη δουλειά μου είναι εντελώς εκτός ελέγχου μου, οπότε δεν μπαίνω στη διαδικασία να το σκεφτώ.

Ξέρω πως έχεις σπουδάσει αρχιτεκτονική στο πανεπιστήμιο και αναρωτιόμουν αν υπάρχει κάποια επίδραση από τις αρχές που πήρες εκεί τις οποίες εφαρμόζεις στη μουσική σου. Ο τίτλος του προηγούμενου άλμπουμ σου, "Handmade Cities", δίνει μια τέτοια υπόνοια.

Μου αρέσει να σχεδιάζω παραλληλισμούς μεταξύ μουσικής και άλλων μορφών τέχνης (όπως η αρχιτεκτονική και το φαγητό) προκειμένου να βρω νέους τρόπους για να συνθέσω τραγούδια. Μπορεί να είναι διασκεδαστικό να αναλύσεις ένα σπουδαίο έργο αρχιτεκτονικής και να δείς πώς μπορούν να εφαρμοστούν αυτές οι αρχές στη σύνθεση ενός τραγουδιού, πώς είναι δομημένο ένα κτίριο, πώς είναι τα υλικά, πώς η επανάληψη ή η παραλλαγή μπορεί να το κάνουν πιο δυνατό ή πιο ενδιαφέρον οπτικά - αυτό μοιάζει πολύ με την οργάνωση ενός τραγουδιού. Και σαν ένα καλό τραγούδι, ένα καλό κτίριο θα έχει μεγάλη προσοχή στο σχεδιασμό του σε κάθε κλίμακα, από το συνολικό σχήμα έως τις μικρές λεπτομέρειες.

Ένα κομμάτι που ξεχώρισα είναι το "Pan", τόσο για την ατμόσφαιρα, όσο και για το σαξόφωνο που ακούγεται υπέροχο. Πώς αποφάσισες να το ενσωματώσεις στο τραγούδι; Έχεις στο μυαλό σου να προσθέσεις στο μέλλον κι άλλα διαφορετικά όργανα;

Είχα τελειώσει να γράφω το τραγούδι αφήνοντας ένα κενό για κάποιο σόλο στο μεσαίο τμήμα. Αρχικά σκεφτόμουν ότι θα ήταν ένα σόλο με ίσως μια τρομπέτα, αλλά έτυχε να συνομιλήσω με τον Τζον (απλά για να καλύψω) τη στιγμή που τελείωσα το demo και ξαφνικά είχε νόημα να του ζητήσω να παίξει σε αυτό! Θα ήθελα να συνεργαστώ με περισσότερα διαφορετικά όργανα στο μέλλον.

Φαντάζομαι πως είναι η πιο δύσκολη συγκυρία για την κυκλοφορία ενός δίσκου, εν μέσω μιας παγκόσμιας πανδημίας. Πώς άλλαξε τα σχέδιά σου όσον αφορά την περιοδεία και την προώθηση του νέου υλικού;

Αρχικά σχεδίασα να συνδυάσω την κυκλοφορία του άλμπουμ με μια παγκόσμια περιοδεία, αλλά προφανώς αυτό ήταν αδύνατο. Δεν έχει ωστόσο τεράστια διαφορά για μένα - τα πρώτα μου EP που κυκλοφόρησα δεν έκανα περιοδείες, οπότε είμαι συνηθισμένος στη διαδικασία, κάνω απλώς λίγες δημοσιεύσεις στα κοινωνικά μέσα!

Σκέφτηκες να κάνεις κι εσύ μια livestream εμφάνιση, όπως έχουμε δει πολλούς καλλιτέχνες να κάνουν τον τελευταίο καιρό;

Μπορεί. Αλλά νομίζω ότι το ποσό που θα χρειαζόταν για την παραγωγή μπορεί να ήταν πολύ υψηλό για να το αξίζει - αν το έκανα, θα ήθελα να είναι της ίδιας ποιότητας με συγκροτήματα όπως οι Behemoth, Tesseract και Architects που έγιναν πρόσφατα!

Ένα πράγμα που έχουμε παρατηρήσει στο Rocking.gr είναι ότι η Αυστραλία μας έχει δώσει δυνατές μπάντες στο prog, από το Karnivool έως τους Caligula's Horse και πολλά άλλα. Υπάρχει κάποιο είδος επιρροής εκεί που κινεί τους ανθρώπους προς την προοδευτική μουσική;

Δεν είμαι σίγουρος τι είναι - αλλά έχουμε μια ισχυρή, αν και μικρή, σκηνή εδώ για προοδευτική μουσική. Είναι πιθανό τα αυστραλιανά prog συγκροτήματα να είναι πιο άνετα να δοκιμάσουν νέα, τρελά πράγματα στην ανάπτυξη του ήχου τους, επειδή δεν υπάρχει τεράστια σκηνή που να πρέπει να ακολουθήσουν.

Εάν μπορούσες να κάνεις μια περιοδεία με Αυστραλούς καλλιτέχνες ποιοι θα ήταν αυτοί;

Θα ήθελα πολύ να περιοδεύσω με το Karnivool!

Σε ευχαριστούμε για το χρόνο σου και ανυπομονούμε να σε δούμε σύντομα στην Ελλάδα.

Ελπίζω να σας αρέσει το άλμπουμ και ελπίζω να έρθω να παίξω στην Ελλάδα σύντομα! Σίγουρα θα μείνω για μερικές εβδομάδες επιπλέον για να εξερευνήσω τη χώρα και να φάω όλο το φαγητό.