Τα τραγούδια της εβδομάδας (26/2/21)
Φρέσκες προτάσεις επιλεγμένες από τους συντάκτες μας κάθε Παρασκευή
Όπως κάθε Παρασκευή, οι συντάκτες του site αναζήτησαν τα καινούργια τραγούδια που κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα τα οποία αξίζουν τον χρόνο και την προσοχή σας και σας τα παρουσιάζουν.
Ελπίζουμε αυτή η εβδομαδιαία ανάρτηση να γίνει το «στέκι» όσων από εσάς αναζητάτε συνεχώς καινούργιες και αξιόλογες προτάσεις. Σε αυτήν τη λίστα δεν θα βρείτε βαρετά πράγματα, ούτε πληρωμένες επιλογές, παρά μόνο ό,τι ταίριαξε στο αισθητήριο μας.
Επίσης, μπορείτε να αναδεικνύετε το δικό σας αγαπημένο από τη λίστα στη σχετική ψηφοφορία παρακάτω.
Για την προηγούμενη εβδομάδα νικητές ανακηρύξατε τους Gojira και το Born For One Thing.
Ακούστε την playlist με τις επιλογές μας όσο διαβάζετε το άρθρο!
Εναλλακτικά κάνετε κλικ στον τίτλο του τραγουδιού που σας ενδιαφέρει.
Belvedere - Good Grief Retreat
Οι Καναδοί επιστρέφουν μετά από πέντε χρόνια με νέο δίσκο και προειδοποιούν από το πρώτο κιόλας δείγμα πως δεν γίνεται να αγνοηθούν. Αν επιθυμείτε το punk rock σας με έντονο κιθαριστικό άρωμα, φωνητικές μελωδίες και κοινωνικά ευαισθητοποιημένο στίχο, καλώς ήρθατε στο νέο σας κόλλημα.
Αποστόλης Ζαμπάρας
Ο βαρύς alternative ήχος που καθιέρωσαν οι αδερφοί Loeffler στις αρχές της χιλιετίας παραμένει αναγνωρίσιμος και απολαυστικός όσο ελάχιστοι. Τα τραβήγματα στην κιθάρα και η αμεσότητα στη μελωδία. Η θαμπάδα στην ατμόσφαιρα και το χαμόγελο που κρύβεται πίσω από το "to suffer was worth the cause". Απλή, γλυκιά μελαγχολία.
Αντώνης Μαρίνης
Dropkick Murphys - Middle Finger
Το ιρλανδικό punk των Dropkick Murphys έχει καθιερώσει την μπάντα ως μια εκ των κορυφαίων εκφραστών της. Αν και τελευταία είχαν δείξει μια πιο ευαίσθητη πλευρά, στο "Middle Finger" αφήνουν ελεύθερη την πιο σκληρή τους πλευρά.
Άλκης Κοροβέσης
Ξεκινάει από τους Soundgarden των ύστερων '90s, περνάει από τους Placebo και φτάνει ως το σύγχρονο shoegaze. Δεν ακούμε συχνά τόσο σπουδαίο alt/art rock στις μέρες μας και εμείς μετράμε τις ώρες για το επόμενο άλμπουμ αυτής της μπάντας από το Seattle. Κι αν είναι όλο έτσι...
Αντώνης Καλαμούτσος
Drakkar, Norsemen, και τα λοιπά της Viking θεματικής, ντυμένα με rock χαρακτήρα και ρυθμό τέτοιον, που ο ορισμός Viking'n'roll να ακούγεται ακριβής.
Πάνος Ζαρκαδούλας
Η μουσική των Genghis Tron αποδείχτηκε προφητική πίσω στα '00s. Επιστρέφουν 13 χρόνια μετά με άγνωστες διαθέσεις, σε ένα comeback που υπόσχεται πολλά. Το δεκάλεπτο αυτό ψυχεδελικό έπος ρίχνει στάχτη στα ματιά, γεννάει ερωτήσεις αντί για απαντήσεις και, ταυτόχρονα, συναρπάζει.
Αντώνης Καλαμούτσος
Τα πλήκτρα επιστρέφουν ως πρωταγωνιστές, μαζί τους το συναίσθημα και η ομορφιά του αμερικανικού heartland rock που είχαμε συνηθίσει στις πρώτες δουλειές τους. Μια ομορφιά μέσα στις υπόλοιπες ομορφιές του τραγουδιού το υπέροχο σόλο κιθάρας.
Αντώνης Μουστάκας
Art, alternative rock από τη Γαλλία. Τεχνικοί, ρυθμικοί, δυνατοί. Είναι rock με αιτία. Κινούνται σαν τις σαύρες με απρόβλεπτες κινήσεις σε άγνωστο προορισμό. Ξέρεις πού θα τις βρεις, αλλά δεν μπορείς να τις πιάσεις.
Ελένη Λιβεράκου Eriksson
Lords Of The Opium Church - Opium Church
Πιασάρικο και παραπλανητικό όνομα διάλεξαν οι Καναδοί. Δεν ασχολούνται με το doom και το πρώτο single του παρθενικού τους άλμπουμ είναι heavy rock υψηλών οκτανίων. Άκρως ραδιοφωνικό, με μια δόση καλόγουστης μοντερνιάς και με ακουστική γέφυρα/solo/riff/hammond που παραπέμπουν σε παλιακά ακούσματα. Γλυκύτατο.
Γιώργος Ζαρκαδούλας
Manchester Orchestra - Bed Head
Εύπεπτο, χορευτικό αλλά και πλήρως εμποτισμένο με την ποιότητα αυτής της μπάντας, το πρώτο single γεμίζει το κενό για το πολυαναμενόμενο νέο τους άλμπουμ, εκεί που ελπίζουμε να ακούσουμε κι ένα νέο "The Silence". Θα χορέψουμε, περιμένοντας.
Αντώνης Καλαμούτσος
Δωρικός και «βαρύς» ο ηγέτης των National περιγράφει τη μάχη με τον χειρότερο εχθρό του, τον εαυτό του. Η ενορχήστρωση - γεμάτη καλούδια - δημιουργεί την αντίθεση που χρειάζεται «ζεσταίνοντας» το αποτέλεσμα.
Αντώνης Μουστάκας
Naked Gypsy Queens - Georgiana
Διασκέδασα απίστευτα με αυτά τα παιδιά των Led Zeppelin και την πινελιά από Detroit μεριά που μου επιφύλασσαν στη μέση του τραγουδιού. Δυόμιση λεπτά απλού και καθαρού rock 'n' roll - δίχως μαλακίες.
Αντώνης Μουστάκας
Τι και αν το πρώτο single δεν ήταν πιθανώς αντάξιο των προσδοκιών; Οι Nekromantheon, σκορπώντας θάνατο μέσω του εκπληκτικού τους riffing, υπενθυμίζουν γιατί είναι μια από τις πλέον κρίσιμες μπάντες του σύγχρονου black/thrash. Αν αυτό το τραγούδι είναι αντιπροσωπευτικό του επερχόμενου LP, τότε ας ετοιμαστούμε να καταθέσουμε τα σέβη μας, ξανά.
Αποστόλης Ζαμπάρας
Nick Cave & Warren Ellis - White Elephant
Άλλο περιμέναμε, άλλο μας έσκασε. Η πρώτη -εκτός soundtrack- συνεργασία Cave & Ellis είναι γεγονός και η εν λόγω σύνθεση αποδεικνύει το μουσικό μεγαλείο των δυο τους: Spooky εισαγωγή με λούπα, στίχοι που καθηλώνουν και μια ορχηστρική αλλαγή του τέμπο που καθαρίζει το ομιχλώδες τοπίο και φέρνει τα πάνω κάτω. Τρόμος κι ελπίδα, ένα σπαραξικάρδιο και παρατεταμένο σόλο βιολιού δρόμος.
Γιώργος Ζαρκαδούλας
Α μπε μπα Sleep του κίθε... Om. Αυτή ακούγεται να είναι η μουσική φιλοσοφία των Αμερικάνων. Έτοιμοι για το πρώτο τους full length album, μας βάζουν εύκολα όσον αφορά το ύφος του: Αργοσόσυρτο, υπνωτικό sludge/doom στα χνάρια των πρωτομαστόρων. Χαμηλόφωνα φωνητικά πριν τον αναμενόμενο ηχητικό ογκόλιθο και παραμορφωμένο solo για φινάλε που τιμά δάσκαλο και μαθητή. Δεν το λες πρωτοπόρο, μια εξάρτηση την προσφέρει όμως.
Γιώργος Ζαρκαδούλας
White Void - The Shovel And The Cross
Ο ιθύνων νους των Borknagar και Solefald, Lars Nedland, παρέα με τους Tobias Solbakk, Vegard Kummen και Eivind Marum, «τζογάρουν» εκτός metal με αρκετές post-punk καταβολές και καταφέρνουν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον με ένα ακόμα κομμάτι των White Void, θυμίζοντας ευχάριστα Beastmilk.
Άλκης Κοροβέσης
Σπύρος Γραμμένος - Το Όνομά Μου Ειν' Το Δικό Σου
Θα αρκούσαν μόνο τα λόγια για να χαρακτηριστεί σπουδαίο το νέο κομμάτι του Γραμμένου. Με ουσιαστική τραγουδοποιία που κάνει ακόμη κι ένα ραπάρισμα ελκυστικό για έναν αμετανόητο ροκά και φωνές όπως εκείνες των Δεληβοριά, Ιωαννίδη, Σιώτα και Μητσοτάκη, το τελικό αποτέλεσμα καθίσταται συγκλονιστικό. Το όνομά μας είναι Κάρλος, Αλέξης, Παύλος, Ζακ, γιατί όπως είπε και ο Αγγελάκας, ένα κράτος εκδικητής δεν ξέρεις πότε θα στραβοκοιτάξει κι εσένα.
Θοδωρής Ξουρίδας
