Helen

The Original Faces

Kranky (2015)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 23/10/2015
Αν αγαπάτε έντονο distortion, βαρύ fuzz και μπόλικο feedback, απολαύστε
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Αν γνωρίζετε την Liz Harris (Grouper) κοπιάστε. Αν αγαπάτε παραμορφώσεις, φασαρία, feedback και echo, καθίστε εδώ.

Θα προσπαθήσω με λίγα και απλά λογία να ορίσω ακριβώς αυτό που ακούμε σε αυτό τον όμορφο δίσκο. Ουσιαστικά θα περιγράψω τον ήχο και όλη την διαδικασία σύνθεσης και παραγωγής. Εδώ λοιπόν έχουμε μια εντελώς υποτονική ατμόσφαιρα και σε φωνές αλλά και σε όλες τις μελωδίες των κομματιών. Σταθερός ρυθμός με έντονες δόσεις θορύβου και ηχητικής βρωμιάς στο υπόβαθρο. Φωνητικά που βρίσκονται χαμηλότερα στη μίξη και τελικό αποτέλεσμα γεμάτο με μια ανεπαίσθητα αιθέρια και ονειρική αίσθηση.

«Παράφωνες» κιθάρες, «βρώμικοι» ενισχυτές, «χαλασμένες» μελωδίες και «σάπιοι» θόρυβοι. Αυτό το lo-fi που μπορείς να αγαπήσεις και να μαγευτείς. Αυτού του είδους το shoegaze που θα το χαρακτήριζες περισσότερο βατό, αλλά συνάμα έντονα εμπνευσμένο και δημιουργικό. Θολές κιθάρες, πετάλια, εφέ. Το "Dying All The Time", αν και κομμάτι του 2013 (είχε κυκλοφορήσει στην πρώτη δισκογραφική προσπάθεια της μπάντας σε EP με το "Felt This Way"), τα σπάει και είναι ένα από τα πιο καλοδομημένα κομμάτια του δίσκου. Το "Motorcycle" μετά το αρχικό "Ryder" που κάπως ξενίζει, σε εισάγει σε αυτό που θα ακολουθήσεις. Μέχρι το τελείωμα με το όμορφο και φασαριόζικό "Violet" και το ομότιτλο κομμάτι ακούς ένα συνεχόμενο, εν μέρει ασύνδετο, αλλά αρκετά ενδιαφέρον μοντέρνο και ανεξάρτητο rock. Μουσική που φλερτάρει τόσο πολύ με τον θόρυβο, που παρότι σχετικά απλή και όχι τόσο πρωτότυπη, παραμένει αρκετά ευχάριστη.

Προσωπικά βρήκα στο μέσο του δίσκου, από το "Felt This Way" μέχρι το εξαιρετικό "Grace" (κομμάτια "Pass Me By", "Right Outside", "Allison"), μερικά από τα πιο μελωδικά βρώμικα κομμάτια. Αντίθετα τα "Covered In Shade" και "City Breathing" είναι από τα πιο ήσυχα και καθαρά κομμάτια που έχω ακούσει στο είδος. Το σύνολο τελικά είναι ένας ηχητικός τοίχος από κιθάρες, μια αρκετά προσεγμένη μπασογραμμή και απλά αλλά εύστοχα τύμπανα που συνοδεύουν κατάλληλα. H διαδρομή είναι ευχάριστη. Η ισορροπία πολύτιμη. H pop χροιά έντονη. Η ονειροπόληση βασικό συστατικό και οι μελωδίες λαμπερές.

Όπως είπα και στην αρχή, φίλοι των Grouper και εραστές της dream pop θα νιώσουν καλά με αυτές τις συνθέσεις και θα βρουν εδώ μερικά ευχάριστα κομμάτια που μπορούν να τους συνοδεύσουν σε παράξενες σκέψεις.
  • SHARE
  • TWEET