Crosswind

Τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους στην δισκογραφία, οι Έλληνες Crosswind επιστρέφουν με τον δίσκο "Vicious Dominion". To στυλ τους είναι power / speed / symphonic metal παλαιάς κοπής, γεγονός που προκαλεί εντύπωση στις μέρες μας καθώς το είδος θεωρείται αρκετά ξεπερασμένο, όμως μιλάμε για metal και η ομορφιά του κρύβεται στα είδη του και στο πώς ο κάθε οπαδός του το υποστηρίζει όσα χρόνια και αν περάσουν από τις ένδοξες μέρες του.

Έτσι και οι Crosswind, υπήρξαν οπαδοί των Iron Maiden, των Helloween, των Accept και αργότερα των Rhapsody και των Kamelot. Αυτόν τον ήχο αγάπησαν και αυτόν θέλησαν να αναπαραγάγουν με την μουσική τους, όμως το θέμα είναι το πώς τον αναπαραγάγουν, καθώς με τον πρώτο τους δίσκο, "Opposing Forces", είτε έφταιγε η ποιότητα παραγωγής, είτε η συνθετική απειρία των μελών, πάντως δεν κατάφεραν να μας πείσουν με το αποτέλεσμα.

Με τον νέο τους δίσκο στα ράφια από τα τέλη Ιουνίου του 2014 η εξέλιξη είναι εμφανέστατη, ακόμα και στο artwork του δίσκου που πλέον άφησε πίσω τους δράκους και τους ιπτάμενους πολεμιστές και πέρασε στην εποχή των flying robots, περικυκλωμένα από ένα παγωμένο περιβάλλον τύπου Anchorage. Μεγάλες διαφορές όμως συναντάμε και στην ποιότητα παραγωγής του δίσκου, η οποία είναι κλάσεις ανώτερη από αυτή του προκατόχου του, με τα ορχηστρικά μέρη, τις κιθάρες, τα τύμπανα και την φωνή του Βασίλη Τοπαλίδη να ακούγονται πεντακάθαρα και πολύ καλά δεμένα μεταξύ τους.

Ας περάσουμε όμως και στο ζουμί του δίσκου, σίγουρα καλύτερη στιγμή είναι το κομμάτι "Vicious Dominion" το οποίο στα '90s από μόνο του θα μπορούσε να φέρει πολλούς οπαδούς στην μπάντα. Στις υπόλοιπες καλές στιγμές θα προσθέσουμε τα "Angels At War", "Lords Of Deceit" και ειδικά το "Eye Of The Storm" όπου εκλαμβάνουμε μεγάλο πάθος από την μπάντα και ένα εξαιρετικό solo από τον Κυριάκο Βασδόκα, όμως πέρα από αυτές τις στιγμές δεν καταφέρνουν να σε παρασύρουν στο επικό τους ταξίδι οι Έλληνες power metallers. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι δεν έχουν πλήρως ακόμα την δική τους ταυτότητα, που θα τους κάνει να ξεχωρίζουν από τις μπάντες που τόσο πολύ λάτρεψαν εκείνοι και εμείς και να δώσουν κάποιον αέρα ανανέωσης ακόμα και στο ίδιο το είδος, που το έχει μεγάλη ανάγκη.

Συνολικά όμως έχουμε να κάνουμε με ένα βήμα μπροστά για την μπάντα που δείχνει να γνωρίζει σε ποιά κατεύθυνση κινείται, γεγονός αρκετά ευοίωνο και, ποιός ξέρει, ίσως κάποια στιγμή να μας προσφέρουν έναν δίσκο για τον οποίο θα είμαστε περήφανοι που γεννήθηκε από αυτή την χώρα.