Rocking Raccoon - Οι Evanescence τζαμπαράουν!

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 15/04/2011 @ 14:14
Αποψάρα 2

Slow week. Τις σιχαίνομαι όσο τίποτα, ειδικά όταν το μόνο που έχεις να προσμένεις είναι άλλη μία τέτοια. Πανικός πάντως με την κυκλοφορία των Foo Fighters, αδιαμφισβήτητα το γεγονός της εβδομάδας. Σχετικά με την περίοπτη θέση τους στην ύλη του site, ήταν στιγμές που πέρναγε από το μυαλό μου μήπως υπερβάλλουμε, ή μάλλον, μήπως τζάμπα ασχολούμαστε, με μία μπάντα που σε στρογγυλοποιημένη προς τα πάνω εγχώρια οπαδική κλίμακα πιθανότατα δε γεμίζει το κλειστό των Νέων Παλατίων. Δε βαριέσαι, όμως, η παγκόσμια μουσική μηχανή (sic) έχει κάψει φλάτζες, 'μεις γιατί να μείνουμε έξω από το πατιρντί;



Ένηγουεη, slow week, όπως προείπα. Tόσο slow, που ασχολούμαι με τους Evanescence. Moυ θυμίζουν μία πανέμορφη περίοδο της ζωής μου, τότε που έπαιζα λέγκο και αγόραζα single. Eίχα χάσει κι εκείνο το live στο Λυκαβηττό το '04, για πολλούς της γενιάς μου η πρώτη τους συναυλία, γιατί ήμουν πολύ χοντρός και δεν τα πήγαινα καλά με τις ανηφόρες. Παίζαν λέει με τους Seether τότε, που όλως παραδόξως είναι η μπάντα που τους έφερε τώρα στην επικαιρότητα, για κάποιον εξαιρετικά ενδιαφέροντα λόγο που δε με ενδιαφέρει, και τελικά ούτε και κανέναν άλλον. Τους Seether τους αγαπώ πιο πολύ, εκείνο το "Disclaimer II" ήταν και δίσκαρος, στον οποίο είχε βάλει κι εκεί το δαχτυλάκι της η κυρία Evanescence.






2002 λέει το βίντεο. Σα χθες. Τι να πεις. Πολύ δράμα και σταριλίκι αυτή η μπάντα, που θαρρώ σκότωσε ό,τι potential τους είχε δώσει εκείνο το -πολύ καλό- σιντί. Όταν δεν έπαιζα λέγκο τις Κυριακές, και ήμουν ακόμη πιο αφελής, θυμάμαι έβλεπα της ifpi τις λίστες σε κάποιο ένθετο και ανάθεμα αν για πάνω από χρόνο δεν ήταν στη δεκάδα η Amy Lee και οι κομπάρσοι της. Εξαιρείται ο Ben o Μοοdy, που κατάλαβε την αδυσώπητη πλεκτάνη της ντίβας και την έκανε νωρίς.

Είχα μιλήσει για τους Interpol τις προάλλες και να που έσκασε και το δελτίο τύπου τώρα. Το βρήκα αρκετά κωμικό που νιώθουν άνετα να σου πουλάνε το προϊόν τους, αναφέροντας τιμές και λοιπά, αλλά το χώρο διεξαγωγής τον κρατάνε για σουρπράηζ. Ξέρω, ξέρω, πρώτη φορά στο ληβ-γιορ-μυθ-ιν-γκρης και ο οπαδός δε θα πολυενδιαφερθεί για το πού θα παίξουν. Εγώ όμως που δεν κόβω και φλέβα, δύσκολα πχ θα ξαναπατήσω στον γκαζοντενεκέ του Φαλήρου, κι ας μην έχει ανηφόρα.

Από την άλλη, ίσως κάποιοι θα 'πρεπε να υιοθετήσουν την παραπάνω τεχνική. Μιλώντας βέβαια για το live των House Of Pain τον Ιούνιο. Τι εννοείς «ποιοί House Of Pain»; Τζαμπαράου, τζαμπαράου. Δεν ξέρω βέβαια άλλο κομμάτι. Το θέμα είναι πως η συναυλία τους θα γίνει στο Terra Vibe. Την αλήθεια μου να πω, η σχέση μου με το hip hop (;) δεν είναι και η καλύτερη, και δη με το ελληνικό κοινό (;) του, αλλά επίτρεψέ μου να αμφιβάλλω αν μία θάλασσα φαρδιών καπέλων θα κατακλύσουν το Terra Vibe να δουν τους με-παίζουν-και-οι-ροκάδες-στα-πάρτυ-τους House Of Pain. Από την άλλη, και οι La Coka Nostra δεν είναι το χειρότερο πράγμα που ξεπέταξε η μοντέρνα hip hop σκηνή. Στα 28 ευρώ πάντως δεν είναι απρόσιτη συναυλία, για κάποιον που ενδιαφέρεται that is. Για όνομα όμως, κοίτα που παίζουν κανονικά.






Oι σεισμοί έχουν γίνει της μόδας πάντως. Όχι παντού, στην Ιαπωνία μόνο. Και το βρίσκω τραγικό και με στενοχωρεί. Απανωτά χτυπήματα. Δηλαδή, give 'em a break. Με στενοχωρεί επίσης που δε μπορώ να φοράω πλέον την «I'm Big In Japan» Σούπερ Μάριο μπλούζα μου, γιατί δείχνει τον Yoshi να κάνει κωλοτούμπα και να δημιουργεί σεισμικές δονήσεις και αυτό δεν ειναι κοινωνικά αποδεκτό, και είμαι ήδη αρκετά κοινωνικά ανύπαρκτος για να παίζω με την τύχη μου. Αυτό όμως που αποπνέει μία αύρα αισιοδοξίας είναι η παγκόσμια συσπείρωση αλληλεγγύης που έχει προκαλέσει το βάσανο αυτού του λάου. «Πω, πω, Ιάσονα, τι ευαίσθητη ψυχή που είσαι, έλα να σε πάρω αγκαλιά». Όχι, καμία επαφή, απλά είναι από τις λίγες φορές που ως φάρα σταματάμε να είμαστε καθάρματα, έστω και για λίγο, και κάνουμε κάτι όμορφο. Είναι τεράστια κουβέντα και έχει άπειρες πτυχές, η μία πιο δήθεν από την άλλη, η μία πιο «θεωρία συνομωσίας» από την άλλη, η μία πιο μάταιη από την άλλη, το ξέρω, αλλά δεν παύει να είναι ένα σημαδάκι πως η χαβούζα στην οποία ζούμε έχει και μερικές γωνιές που δε μυρίζουν σαπίλα.

Αφορμή βέβαια για όλα αυτά στάθηκαν πολλές κινήσεις μουσικών που ζητούσαν τη συμπαράσταση μας. Πολλές πράγματι, όμορφες, ειλικρινέστατες κινήσεις, για παράδειγμα αυτή, του Ray Toro των My Chemical Romance (ναι, σκάσε). Βέβαια, όλα έχουν τις επιπτώσεις τους (#toosoon).






Έχω και άλλα σημαντικότατα θέματα να θίξω, όπως τον Tom Hanks που θέλει να γίνει παραγωγός στη μεταφορά του "American Idiot" στο σινεμά, ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ που ο Τοm Cruise και η Katie Holmes παρευρέθηκαν στη Broadway έκδοσή του και συγκλονίστηκε εκείνη η μουσική μηχανή. Ακόμη, άλλη μία κυκλοφορία των Iron Maiden θα μας περάσει αδιάφορη, αυτή τη φορά φωτογραφικό άλμπουμ, το οποίο θα ονομάζεται "On Board Flight 666". Ίσως όμως μου λυθούν κάποιες χρόνιες απορίες, όπως το πώς γίνεται εκείνο το safety briefing με τα σωσίβια, ή πρωτίστως αν ο Harris προτιμά κοτόπουλο ή ψάρι. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος: κι αυτός κλέβει τα ακουστικά πριν κατέβει.

Λέω να το λήξω κάπου εδώ, μιμούμενος και αποτίοντας φόρο τιμής στον τεράστιο:
Θα γέμιζαν οι Foo Fighters κάποιο Ολυμπιακό Ακίνητο;
Θα «καθυστερήσει στην Ευρώπη» ο εξοπλισμός των House Of Pain;
Μπορούν να γίνουν λιγότερο αδιάφοροι οι Evanescence;
Τι τακούνι φοράει ο Cruise στη φωτογραφία;

Δωράκι:






-godspeed

The RR
  • SHARE
  • TWEET