Οδυσσέας Τσάκαλος

Ο Οδυσσέας Τσάκαλος είναι ένας μουσικός που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό rock. Είτε ως ιδρυτική μορφή και drummer εκ των πιο σημαντικών ονομάτων του ελληνόφωνου rock, των ΦΑΤΜΕ, αλλά και ως solo καλλιτέχνης και guest μουσικός, εδώ και πολλά χρόνια υπηρετεί με ταπεινότητα την ελληνική σκηνή. Μετά το "Φυλακή Με Ορθάνοιχτη Πόρτα" του 2004, επιστρέφει στη δισκογραφία με το "Εσύ Που Δε Μιλάς", σε δική του παραγωγή και ενορχήστρωση από τον χρόνια συνεργάτη του, Κώστα Γιαννίρη.

Ο Οδυσσέας Τσάκαλος μπορεί να έγινε αρχικά γνωστός ως drummer των ΦΑΤΜΕ, όπως προείπαμε, αλλά ο ρόλος του στο ιστορικό συγκρότημα περιελάμβανε και σύνθεση. Με την προσωπική του δισκογραφία πέρασε και πίσω από το μικρόφωνο με αρκετά καλά αποτελέσματα. Η δεύτερη δισκογραφική του προσπάθεια, "Εσύ Που Δε Μιλάς", περιέχει οκτώ συνθέσεις που καλώς ή κακώς δεν προσθέτουν κάτι το καινοτομικό, κάτι το καινούριο στο ελληνόφωνο rock. Όμως θα ήταν λάθος να πιαστούμε από κάτι που ενδεχομένως δεν ενδιέφερε τον ίδιο τον Οδυσσέα Τσάκαλο να παρουσιάσει με αυτό το δίσκο και να προσπεράσουμε την αξιόλογη προσπάθεια που έχει βάλει σε αυτό το άλμπουμ.

Το "Εσύ Που Δε Μιλάς" έχει την ιδιομορφία να είναι εύκολο και δύσκολο άλμπουμ ταυτόχρονα. Εύκολο, γιατί διαθέτει τα κομμάτια και τη στιχουργική να προκαλέσει το ενδιαφέρον του ακροατή, ιδιαιτέρως εάν αυτός έχει «τριφτεί» στο μελωδικό, έντεχνο rock των περασμένων δεκαετιών. Από την άλλη πλευρά, η ίδια η retro αισθητική των συνθέσεων κινδυνεύει να θεωρηθεί κάπως ξεπερασμένη και «δύσκολη» εν έτει 2011. Αυτή η αισθητική, που ίσως και να θεωρηθεί θετική από κάποιους ακροατές, εξομαλύνεται από την καλή παραγωγή και την ενορχήστρωση του άλμπουμ, η οποία αναδεικνύει όμορφα κομμάτια, όπως το "Δερβίσικο", το "Μαύρη Πέτρα", που θυμίζει λίγο ΦΑΤΜΕ, το αναπάντεχο jazz / blues "Εμένα Θα Κεράσεις" και το "Το Βέλος" με τις ωραίες κιθάρες.

Εάν κάποιος αναπολεί τις παλαιές μέρες του ελληνικού έντεχνου rock και με τις μελωδίες των ΦΑΤΜΕ γυρίζει νοερά στη δεκαετία του '80, το "Εσύ Που Δε Μιλάς" σίγουρα δε θα τον αφήσει απογοητευμένο με τη συνθετική ποιότητα και την ατμόσφαιρα που το διακατέχει. Είναι μια δουλειά που έγινε με μεράκι και επιμέλεια, από έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην καλή πλευρά της ελληνικής μουσικής.