Батюшка

Το πόσο δύσκολο είναι για μια μπάντα να διαχειριστεί την επιτυχία, το έχουμε διαπιστώσει επανειλημμένα. Πόσο μάλλον όταν αυτή έρχεται εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα στον πρώτο δίσκο. Θύμα μιας τέτοιας κατάστασης φαίνεται πως έπεσαν και οι Πολωνοί Batushka.

Μετά τον εκκωφαντικό θόρυβο που έκανε το ντεμπούτο άλμπουμ τους, "Litourgiya", αγγίζοντας και χώρους εκτός του black metal, η είδηση για τις εσωτερικές συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη της μπάντας ήρθε να καλύψει τα πάντα και να διαλύσει τον όποιο ρομαντισμό υπήρχε ακόμα σε μια underground metal μπάντα, όπως ΗΤΑΝ οι Batushka.

Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το αποτέλεσμα ήταν οι δρόμοι Drabikowski και Krysiuk να χωρίσουν. Λύση σχετικά με τον δικαιούχο του ονόματος δεν έχει δοθεί, ωστόσο βάσει δικαστικής απόφασης, ο Krysiuk - ο οποίος έχει υπογράψει στην Metal Blade - δεν μπορεί να κυκλοφορήσει δίσκο με το όνομα Batushka, ούτε να κάνει κάποιο live. Ο τελευταίος μέσω δικηγόρου ενημέρωσε ότι δεν πρόκειται να σεβαστεί αυτή την απόφαση και δεν το έκανε. Έτσι προέκυψαν δύο δίσκοι, με το "Панихида" να αποτελεί 100% έργο του Drabikowski.

Δυστυχώς, όταν μπλέκεσαι σε μια τέτοια ιστορία, και προσπαθείς με νύχια και με δόντια να προλάβεις την άλλη πλευρά, κυκλοφορώντας πρώτος νέο υλικό, το αποτέλεσμα πολύ πιθανόν να έχει θέματα.

Αλλά πάμε πρώτα στα θετικά του δίσκου. Το "Панихида" δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό. Συνεχίζει εκεί ακριβώς που σταμάτησε το "Litoyrgiya". Εναλλαγές αργόσυρτου black metal με blast-beat και ορθόδοξους ψαλμούς να παρεμβάλλονται στα υποβαθμισμένα σκιστά φωνητικά του Dabrikowski. Όποιος γούσταρε με το "Litourgiya" έχει βρει την υγειά του με αυτόν εδώ τον δίσκο. Από το "Песнь 1" μέχρι και το "Песнь 8" δύσκολα θα συναντήσεις αδιάφορο κομμάτι.

Από την άλλη, δεν διακρίνεις εύκολα κάποια εξέλιξη του ήχου από δίσκο σε δίσκο, και ενώ έχουν μεσολαβήσει 4 χρόνια. Ακόμα και το εξώφυλλο φαντάζει σαν δουλειά πενταλέπτου πάνω στο εξώφυλλο του "Litoyrgiya".

Ενδεχομένως, όλες αυτές οι ομοιότητες να μην είναι τυχαίες, αλλά να έγιναν σκόπιμα από τον Drabikowski σαν άλλο τέστ πατρότητας του "Litourgiya". Αν και η έκπληξη που προκάλεσε το ντεμπούτο απουσιάζει, το "Панихида" είναι ένας διασκεδαστικός δίσκος που κάθε φίλος των Batushka αλλά και του μελωδικού post-black metal θα εκτιμήσει.