Αν και διατηρεί μια αδυναμία στα progressive και doom ιδιώματα, εξακολουθεί να ακούει κάθε γνωστό και άγνωστο είδος αναζητώντας την περιπέτεια στη μουσική και πιστεύει ότι οι δυνάμεις του χάους και...

ZAÄAR
Ovules
Στωικό, ονειρικό και αυτοσχεδιαστικό παραλήρημα από ένα ακατάτακτο και απολύτως πρωτοποριακό γκρουπ
Κάπου, κάποτε στην αρχαία Κίνα, ο φιλόσοφος Zhuang Zhou ονειρεύτηκε ότι ήταν μια πεταλούδα. Κάποια στιγμή ξύπνησε κι ήταν πάλι ο Zhuang Zhou, όμως τώρα πια δεν ήταν σίγουρος: ήταν ένας άνδρας που ονειρεύτηκε για λίγο πως ήταν πεταλούδα ή ήταν μια πεταλούδα που πια ονειρευόταν πως είναι άνδρας;
Πάνω σε αυτό το αρχαίο κείμενο "The Dream Of The Butterfly" και στην ιδέα του μετασχηματισμού της πραγματικότητας επιλέγει η βελγική κολεκτίβα των ZAÄAR - δίδυμο project των σπουδαίων Neptunian Maximalism - να χτίσει τους αλλόκοτους αυτοσχεδιασμούς του "Ovules", δεύτερου άλμπουμ τους μετά την Μαγική Ζούγκλα ("Magicka Dzungl’a") του 2021. Πόσο ταιριαστό concept αλήθεια για μια μπάντα που επιθυμεί να καταλύσει κάθε ψευδαίσθηση πραγματικότητας με την μουσική της!
Ως ακόμα και ο όρος free jazz μοιάζει να μην χωράει την μουσική τους. Η βάση τους είναι σίγουρα ο αυτοσχεδιασμός, όμως τα τηλεπαθητικά τερτίπια των ηχοχρωμάτων που γεννάνε δεν είναι ακριβώς ούτε jazz, ούτε folk, ούτε εξ ολοκλήρου ψυχεδελικά. Η μουσική των ZAÄAR είναι πρωτίστως υπέρ-ρεαλιστική. Δίνει μία και πηδάει πάνω από κάθε τί λογικό, από κάθε έννοια δομής, ιδιώματος ή ορίου.
Ηλεκτρονικοί ήχοι, παράξενα tribal κρουστά, σαξόφωνα και ζουρνάδες, μπάσα και σποραδικοί φωνητικοί ψαλμοί. Ο ήχος των ZAÄAR είναι ήχος άγριος και αδάμαστος. Θυμίζει τυφλωμένο ζώο - προγραμματισμένη παραπομπή στο τέλειο περσινό split τους με τους Spintria - αυτήν την φορά όμως δεν γίνεται εντελώς μανιακό. Παραμένει σε μια σχετικά ήπια, φιλοσοφική και στωική θα έλεγε κανείς, κατάσταση για 31 παραισθησιογόνα λεπτά. Χρόνος αρκετός για να λάμψει το περιεχόμενο.
Οι τρεις συνθέσεις και τα μέρη που τις αποτελούν ρέουν όντας ελεύθερες από κάθε ιδιότητα. Είναι μαζί αέρας, νερό και φωτιά. Μπαίνουν η μία μέσα στην άλλη χωρίς να συνειδητοποιείς πως και πότε συνέβη η μετάβαση. Επιτυγχάνουν με αυτόν τον τρόπο την επιθυμητή ονειρική αίσθηση και η πραγματικότητα τρεμοπαίζει σαν ζελέ, φορώντας μια γκροτέσκα μάσκα. Η ίδια η ύπαρξη μοιάζει ανυπόφορη και κωμική. Απάντηση ή κορύφωση δεν θα έρθει ποτέ, μόνο η υπόνοια ενός πραγματικού jazz θέματος στην διλογία του "Omnimorphic Ov Androgyny". Κι αυτό όπως θα αποχωρήσει πίσω από την αφηρημένη μουσική ομίχλη του "Ovules". Με μεγαλοπρέπεια.
Είναι ίσως το πιο ανεκτίμητο στοιχείο της κάθε τέχνης, η ικανότητα της να σου θεριεύει την φαντασία. Ο πολύχρωμος και τελετουργικός κόσμος των ZAÄAR έχει μόνο αυτήν την αποστολή, να εξάψει την φαντασία και να ντύσει ηχητικά τα πιο ανείπωτα όνειρα. Όταν όμως το "Ovules" τελειώσει, δεν ξέρεις πια αν απόλαυσες έναν δίσκο - ή αν είσαι μουσική που τώρα προσποιείται πως είναι άνθρωπος.