Year Long Disaster

Black Magic: All Mysteries Revealed

Volcom (2010)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 20/01/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ένα trio είναι πάντοτε ευπρόσδεκτο και καλοδεχούμενο. Ένα trio μπορεί να είναι και απωθημένο, μια φαντασίωση βρε αδελφέ. Επειδή όμως πολλοί το εζήλεψαν κι ακόμα λιγότεροι το χάρηκαν, μπορούμε προς το παρόν να αρκεστούμε σε εκείνο της μακροχρόνιας καταστρόφας από την California, που δηλώνει πρόθυμο στο να μας αποκαλύψει τα μυστικά της Μαύρης Μαγείας. Υποκατάστατο μέχρι να έρθουν τα καλύτερα; Μπορεί και όχι, γιατί μερικές φορές (σπάνια βέβαια είναι η αλήθεια) είναι προτιμότερο να τραγουδάς, παρά να γ..άς.

Ο προ τριετίας ομώνυμος δίσκος τους, είναι από εκείνους που δε χρειάστηκαν και πολλά πολλά για να μεταδώσει το αφτί σήμα στον εγκέφαλο, πως έχουμε να κάνουμε με μια ομορφιά από εδώ μέχρι την California με τα πόδια, και πάλι πίσω. Ετούτος εδώ πάλι, κρύβει μια άλλη μαγκιά. Από την πρώτη νότα εμπέδωσα πως ακούω τους Year Long Disaster και δικαίως το "Show Me Your Teeth" αποτελεί το πρώτο single, η συνέχεια όμως μου υπαγόρευσε κι άλλες ακροάσεις. Pourquoi? Parce que, οι φαινομενικά απλώς καλές συνθέσεις, έχουν πολλά να πουν και κρύβουν μυστικά που αποκαλύπτονται αργά και βασανιστικά. Trio δεν μου ήθελες;

Παρτε για παράδειγμα τα "Stranger In My Room" & "Sparrow Hill" που εν πρώτοις ακούγονται συμπαθητικά, ακολούθως όμως η ενορχήστρωση και κυρίως τα solo, οι γέφυρες και η τελική δομή τους, τα ανεβάζουν κάμποσα επίπεδα άνω του καλού. Το blues/hard rock των Year Long Disaster εμπλουτίστηκε με προοδευτική διάθεση κι αυτό ακούγεται καθαρά και ξάστερα στο "Foggy Bottom" που αποτελεί μία εκ των κορυφαίων συνθέσεων του δίσκου. Δίπλα σ' αυτό, προσθέστε τo "She Told Us All" που εξ αρχής καθιστά σαφές πως «είμαι τραγουδάρα το άτιμο» και για όποιον κωφεύει υπάρχει και το riff του για να πεισθεί, όπως και τα "Love Like Blood", "Venus At The Crossroads" με το άκρως πουτανιάρικο "Cyclone" να ρίχνει και την αυλαία.

Όταν κουβαλάς στις αποσκευές σου τις ευλογίες του Jimmy Page και του Lemmy, το να τα κάνεις χάλια είναι το λιγότερο που θες και οι Year Long Disaster κατάφεραν κάτι σημαντικότερο. Κυκλοφόρησαν δεύτερο δίσκο (επίτευγμα πρώτο για τέτοια ρεμάλια) με ακόμα ένα εξώφυλλο για στάμπα και ακούγονται να το διασκεδάζουν αφάνταστα (επίτευγμα δεύτερο και σπουδαιότερο). Αυτό όμως που μ' αρέσει πιότερο στον Richard Mullins (Karma To Burn) και στην παρέα του, είναι που έχουν υπό την υποψία τους κάτι πιτσιρικάδες από το Ohio ονόματι The Suede Brothers, και τους δείχνουν το δρόμο τον καλό. Όποιος, δε, μαντέψει πόσα άτομα είναι, κερδίζει ένα trio…
  • SHARE
  • TWEET