Vitskär Süden

Vitskär Süden

Self Released (2020)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 18/11/2020
Απλό και σκοτεινό, το heavy psych των Vitskär Süden μας συστήνεται σε ένα από τα πιο αξιοσημείωτα ντεμπούτα της χρονιάς
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι πιθανότητες λένε πως δεν έχεις ακούσει το όνομα Vitskär Süden. Υπό μία ένοια, αυτή η κριτική επιτελεί σκοπό ένταξής τους στο μουσικό μας χάρτη. Το περί ου ο λόγος ομώνυμο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε προ ολίγων μηνών δίχως δισκογραφική και αποτελεί ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα ντεμπούτα της φετινής χρονιάς. Είναι, συνεπώς, κάτι παραπάνω από θεμιτό να του αφιερώσουμε αυτές τις αράδες - συμπτωματικά τις πρώτες τους σε ελληνικό μέσο.

Το ατμοσφαιρικό εξώφυλλο με επιβλητική, έχουσα τρία χέρια, φιγούρα κεντρίζει μονομιάς το μάτι και δημιουργεί μια παραπλανητική υποψία. Ενδεχομένως να περίμενε κανείς μια metal προσέγγιση, κάτι πιο γοτθικό ή ακόμα και ακραίο. Αντ' αυτού, οι Καλιφορνέζοι Vitskär Süden επιδίδονται σε σκοτεινή ψυχεδέλεια με κάποιες progressive rock υπόνοιες. Ηχητικές κατευθύνσεις που θα προτείναμε, φερ' ειπείν, σε έναν οπαδό των Crippled Black Phoenix.

Παρά τις υπαρκτές αδυναμίες του, το "Vitskär Süden" είναι μια ολοκληρωμένη μουσική πρόταση, με ταυτότητα και λόγο ύπαρξης. Η ιδιαιτερότητα τους έγκειται στο γεγονός πως δεν λοξοκοιτάνε ιδιαίτερα φανερά προς το stoner ή τα blues, όπως η πλειοψηφία των συγκροτημάτων που επιχειρούν το σκοτεινό ψυχεδελικό rock. Αντιθέτως, επενδύουν σε μια εύστοχη ψυχεδέλεια, με απλές rock δομές, mid-tempo βηματισμούς, σαφείς μελωδίες, δίχως τριπαρίσματα αλλά ούτε και ιδιαίτερα ξεσπάσματα. Όλα αυτά σερβίρονται με μια φωνή διαφορετική από εκείνη που θα περίμενες.

Διαπιστώνεται, βέβαια, μια αδυναμία της μπάντας να επενδύσει σε κάτι πιο δημιουργικό από άποψη ποικιλίας και μεταβάσεων εντός του ίδιου κομματιού. Η ομοιομορφία στους ρυθμούς κάπου στη μέση της κυκλοφορίας μπορεί να θεωρηθεί τροπον τινά κοιλιά. Ωστόσο, και μόνο που κατάφεραν να γράψουν μια εξαιρετική σύνθεση σαν το "Painted Faces", με έντονη την αίσθηση γνήσιας '70s obscure μπαλάντας, τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Τα καταφέρνουν δε περίφημα και όταν το γυρίζουν σε κάτι πιο βαρύ ή αλήτικο, όπως συμβαίνει στα "War Machine Crimson", "Blue Alley Filth" και "Heathens".

Οι Vitskär Süden, εν τέλει - και παρά το laid back ύφος της ιδιαίτερης φωνής του μπασίστα, Martin Garner - συνθέτουν κομμάτια σοβαρά και βλοσυρά, που συνάδουν με το artwork που προαναφέραμε. Επενδύουν στην ατμόσφαιρα και αναδύονται από αυτήν νικητές, γι' αυτό και το ντεμπούτο τους δεν πρέπει να προσπεραστεί ελαφρά τη καρδία, τώρα που είναι ακόμα καιρός.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET