Vince Neil

Vince Neil. Ένα όνομα, (σίγουρα πολλές παραπάνω από) μια ιστορία. Όσα κι αν έχουν ειπωθεί για την «άτακτη» ζωή του ίδιου και των υπόλοιπων μελών των Mötley Crüe, δεν περιγράφουν, κατά πάσα πιθανότητα, παρά μόνο ένα μέρος των αμέτρητων «περιπετειών» τους. Όμως, είναι γεγονός πως ανάλογο μελάνι έχει ξοδευτεί και για τη συνεισφορά του συγκεκριμένου γκρουπ στο ιδίωμα του metal, μέσω της glam πλευράς του. Οπότε, στο τρίτο κατά σειρά solo άλμπουμ του, "Tattoos & Tequila", ο Vince Neil, επιχειρεί να μας συστήσει σε μερικά κομμάτια που τον σημάδεψαν και κατά κάποιο τρόπο καθόρισαν την πορεία του ως μουσικού. Ο συγκεκριμένος δίσκος λοιπόν, αποτελείται από εννέα συν μία (bonus track) διασκευές τραγουδιών από διάφορα είδη της rock, αλλά και δύο νέα κομμάτια του Neil. Μάλιστα, ο ίδιος έχει πει πως το "Tattoos & Tequila" χρησιμεύει ως soundtrack στο ομώνυμο βιβλίο που θα εκδώσει το Σεπτέμβρη, το οποίο θα πραγματεύεται την πολυτάραχη ζωή του.

Πώς λοιπόν αντιμετωπίζει κάποιος ένα άλμπουμ αποτελούμενο κυρίως από διασκευές και όχι αυθεντικές συνθέσεις; Αρχικά κάπως καχύποπτα. Αυτό, διότι όταν ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης αποφασίζει να κυκλοφορήσει έναν δίσκο με διασκευές, τότε αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως ένδειξη έλλειψης έμπνευσης και κίνηση με στόχο το «εύκολο κέρδος». Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση ίσως να πρέπει να δούμε το θέμα με ελαφρά πιο ανοιχτό μυαλό.

Μετά το πάτημα του play λοιπόν, το πρώτο κομμάτι που ακούμε είναι το ήδη γνωστό πρώτο single "Tattoos & Tequila". Ένα από τα δύο νέα τραγούδια του Vince Neil, το οποίο κινείται στα γνωστά μονοπάτια των σύγχρονων Mötley Crüe, δηλαδή έχει τον sleazy στίχο, που συναντούμε στην πληθώρα του υλικού της μπάντας, και μουσική ναι μεν με μια δεδομένη δυναμική, η οποία όμως καλείται να συνυπάρξει με την υπερβολικά «γυαλισμένη» παραγωγή που παρατηρείται και στα περισσότερα συγκροτήματα τα τελευταία χρόνια. Η έταιρη αυθεντική σύνθεση του άλμπουμ, "Another Bad Day", ήταν να κυκλοφορήσει το 2000, στον δίσκο "New Tattoo" των Mötley Crüe, όμως παρά την άποψη του Vince Neil πως το συγκεκριμένο κομμάτι είναι μια από τις καλύτερες μπαλάντες που έχει γράψει η μπάντα, τα υπόλοιπα μέλη δεν θέλησαν να το συμπεριλάβουν στο άλμπουμ. Πάντως, απ' ότι φάνηκε, μάλλον λάθος ήταν αυτή τους η κίνηση, αφού το "Another Bad Day" είναι ένα αρκετά καλό κομμάτι, το οποίο καταφέρνει να είναι ένα από αυτά που ξεχωρίζουν στο "Tattoos & Tequila".

Περνώντας στις διασκευές, ο Vince Neil, μας προσφέρει κάποιες ιδιαίτερα ευχάριστες στιγμές. Συγκεκριμένα, το "AC/DC" των πρωτεργατών του glam κινήματος, Sweet, το "He's A Whore" των Cheap Trick, το "Nobody's Fault" των Aerosmith αλλά και το πάντα ανεβαστικό "Another Piece Of Meat" των Scorpions, μας παρουσιάζουν ένα μέρος της hard rock προσωπικότητας του Neil. Στο "No Feelings" (Sex Pistols) φανερώνει τις punk επιρροές του, αλλά μας δείχνει πως υπάρχει και κάτι παραπάνω από αυτό,  αφού διασκευάζει με αρκετή επιτυχία και κομμάτια λιγότερο «σκληρά», όπως τα "Long Cool Woman" (The Hollies), "Viva Las Vegas" (Elvis Presley), "Bitch Is Back" (Elton John) και " Who Will Stop The Rain" (Creedence Clearwater Revival), δίνοντας τους βέβαια το δικό του προσωπικό στυλ.

Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να πούμε λοιπόν πως το "Tattoos & Tequila" είναι ένα ακόμα αδιάφορο άλμπουμ διασκευών, αφού ο Vince Neil δεν μας αφήνει και πολλά περιθώρια να πλήξουμε ακούγοντας τον συγκεκριμένο δίσκο. Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω των επιλογών από ένα αρκετά ευρύ φάσμα της rock και της αρκετά επιτυχημένης εκτέλεσής τους, αλλά και λόγω των δύο συμπαθητικότατων καινούργιων τραγουδιών. Με βάση αυτά τα δύο κομμάτια πάντως, δεν μπορώ παρά να διερωτηθώ πώς θα ήταν, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ένα άλμπουμ από τον Neil, με εξολοκλήρου νέο υλικό.