Vendel

Vendel, Σουηδία: χωριό της ευρύτερης περιοχής Uppland, επίσης και ποταμός της. Ονομάτισε και περίοδο της προϊστορικής Σουηδίας, μεταξύ των Βαρβαρικών Εισβολών & της Εποχής των Βίκινγκς. Κάπως αρχίζει να ξεδιαλύνεται το μουσικό μυστήριο γύρω από την μπάντα, ειδικά μόλις αποκρυπτογραφηθεί και το πανέμορφο εξώφυλλο του ντεμπούτου της. Ε ναι, πρόκειται για epic heavy/doom metal από κει απ’ όπου αναμένουμε σύντομα αντίστοιχη κυκλοφορία, από τη Ρωσία.

Ήδη έχουν φροντίσει να ακουστούν στο underground μέσω δύο EP, συνθέσεις των οποίων απαρτίζουν την επίσημη πρώτη κυκλοφορία τους. Παραείναι αξιόλογες για να μείνουν εκεί, από την άλλη πλαισιώνουν ιδανικά τις καινούργιες και από κοινού δυναμιτίζουν και θέτουν σε εγρήγορση τον επικό χώρο. Ειδικότερα την πιο «βάρβαρη» εκδοχή του, την πιο αιματηρή, εκείνη που περιγράφει σφαγές και πετσοκόμματα, αφήνοντας κατά μέρος τη δόξα του νικητή.

Πρόκειται για έναν χώρο ο οποίος έχει οριοθετηθεί ηχητικά, θεματικά και οπτικά εδώ και δεκαετίες, αφήνοντας κάμποσα περιθώρια απόκλισης και λιγότερα πρωτοτυπίας. Βασίζεται δηλαδή σε μεγάλο βαθμό στην έμπνευση, στη συνθετική ικανότητα και στην απόδοση της ατμόσφαιρας από τα πεδία των μαχών. Ευχής έργον, η παρουσία άξιου ερμηνευτή με τεχνική και εύρος, ο οποίος άμεσα θα αναδείξει τη δυναμική των συνθέσεων. Τέτοιος είναι ο Alexey Goryachev.

Προφανώς, στην κουβέντα θα εμφανιστούν τα «μεγάλα» ονόματα του είδους, κάποια με μεγαλύτερη συχνότητα από άλλα, η πιο ισχυρή σύνδεση πάντως φέρει μεσογειακό άρωμα μέσω Doomsword & Batlleroar, φανερώνοντας πως ο συγκεκριμένος ήχος, εκτός από ένδοξο παρελθόν, συγκινεί και συναρπάζει με τη νεότερη γενιά του. Η δε χρονική συγκυρία της επικείμενης δουλειάς των Scald με τα κοινά που συνδέουν τις δύο μπάντες, δύναται να ισχυροποιήσει τον επικό ήχο για φέτος, με την προϋπόθεση οι «δάσκαλοι» να κοντράρουν τους «μαθητές»...

... οι οποίοι επέλεξαν μεγάλες χρονικά συνθέσεις για να παρουσιάσουν την εκδοχή τους περί επικού metal και δικαιώθηκαν πέρα ως πέρα. Ενίοτε τις ντύνουν με την αμεσότητα και τις μελωδίες του NWBHM, όπου οι διπλές κιθάρες βροντοφωνάζουν παρούσες, κάτι που αποτελεί πλεονέκτημα για την μπάντα καθώς επιτυγχάνει την ποικιλία και δεν πέφτει στο σκόπελο της ανίας/μονοτονίας. Εν αρχή ην το intro και του παντός το ήμισυ, που σε δύο μόλις λεπτά θέτει τις κατευθυντήριες γραμμές για ό,τι επικό ξεχυθεί στη συνέχεια από τα ηχεία.

Συμβαίνουν διάφορα συναρπαστικά εντός των πέντε υπόλοιπων συνθέσεων, καλπάζοντα θέματα, αργόσυρτοι ρυθμοί, εναλλαγές υπό τις προσταγές μπασογραμμών και τυμπάνων, ερεθιστικά oh oh oh, θρηνητικές στιγμές παρέα με ιστορίες εκδίκησης, άπαντα να συνδημιουργούν αισθήματα ανάτασης και ενθουσιασμού. Τη ρίζα και την ουσία εν ολίγοις του επικού metal, δίχως τα οποία θα ονοματιζόταν διαφορετικά. Η νέα γενιά δίνει το πρόσταγμα, σειρά παίρνουν τώρα κάποιοι συντοπίτες τους και οι προσδοκίες είναι στον Odin.

YouTube